bir asosyal adam ve evlendiği o muhteşem kadın

Otobüs saati yaklaşıyordu. Ben ise tam bir çıkmazın içindeydim. kafam karmakarısıktı. Bir tarafta hayallerimi süsleyen hep yapmak istediğim planlarımın bir parçası diğer tarafta ise sıkıcı aile ve doktor baskısın olduğu iğrenç bir dönem. Hayatımda hiç bu kadar kendimi özgür hissettiğim bir zaman dilimi olmamıstı olmayacaktı da sanki. bu insanların içinde rahat hareket edebiliyor isteğim gibi davranabiliyordum. oysa ki bundan tam birkaç ay önce intiharın eşliğinde ki ölümü arzulayan ben bu ruh yapısının tam tersiydim. Sıkıcı sehir hayatı ve çok fazla insanlar canımı yakıyordu. Bunu anlamıstım. Burada ise doğayla baş başaydım ve bana değer veren bir grup arkadasım olmustu. Yasamak istediğim hayatın bu olacağını hissetmistim sanki. Ama hayat kaygısı para kazanmak zorunda olmak beni üniversiteye devam etme konusunda zorluyordu. içimden okula baslamadan ki son 1 ayımı keyifli geçireyim bari diye söyleniyordum.