asosyalliğin dibine vuruyorum

hastaneler korkulu rüyam hiç bi zaman gitmek istemiyorum amk. kendi kendime işimi halletmek ölüm gibidir. evrak giriş çıkış olayına kafam basmıyo benim gerizekalıyım heralde :( neyi nereye zütüreceğimi falan kimse söylemez etmez uyarı yoktur.. gibtimin devlet hastaneleri.. 7-8 yıl önce babamın acil işleri vardı gelemedi. annem ve ben gittik hastaneye annem doktoruma ulaşmaya çalışırken bana da sen git girişini yaptır gibisinden bi şeyler demesin mi? ulan amk ne anlarım ben :( 12-13 yaşında falanım kendimi hiç o kadar aptal hissetmemiştim. birilerine sorduğumda bana mal gözüyle bakmışlardı. işte o zamanlarda babasını arar insan. babacım nerdesin diyodum amk. o günden sonra da hastaneye gitmedim. her türlü hastalığı abartısız ayakta geçiriyorum amk..

geçenlerde kıç üstü düşmüştüm amk bi hafta boyunca sızladı. soyunup da zütten röntgen falan çekerler diye hiç bi şeyim yok rolü yaptım evde.. sızısı yeni yeni geçiyor.. göz kontrolüm için 3-4 ayda bir tanıdık birinin muayenehanesine gidiyorum bi kaç yıldır o kadar.. aslında orada bile sekreterle konusurken geriliyorum o da ayrı bi mesele