nasıl orozbu oldum

neyse depresyonda geçen 1 ay kadar bi süre sonra zar zor attım omuzundan pisliğini. uzunca bi sürede bu kadar a.g.d. olmamaya karar verdim dışarıya çıktığımda içki bile abartmadan içiyordum. saçlarımı koyu bi renk yaptım. birazcık kilo aldım falan ama baya bi duruldum. it züt başkanlarıyla kız olsun erkek olsun görüşmemeye özen gösterdim.

tunalıda kızlar orda hayat var hepsinin elinde ciksenüçonlar ayaklarda harley timbırlent botlar ananızı gibsin tüm garibanlaaar!!!

tunalıda ara sokakta bi mekan bulduk ve her gün orada vakit geçirmeye başladık. gelen kişiler arasında maddi imkanları çok iyi düzeyde insanlarda vardı. kadriyeyle gidip oturduğumuzda artık uzatmalara oynadığı için arandığını(koca) çok belli ediyordu. kalitesiz, daha doğrusu kaliteli ama kişililerin ucuz olduğu ortamlarda çok fazla hata yapıyordu. çok fazla kalbi kırılıyordu. inanılmaz bir şekilde bunlardan asla ders almıyor. gine birine kırıtıyor, yine onunla çıkıyor, çok üstüne düşüyoz ve yine sarhoş oluyor ve yine 2. görüşme nadiren gerçekleşiyordu. hatunda evde kaldım kafası kronikleşmişti. ben kartlarımı bu şekilde oynamadım hiç bi zaman. çünkü evlilik veya anne olmak gibi şeylerin gerekliliğini kavrayamadım. daha doğrusu bu gerçekleşmediği taktirde neden, özellikle bu konuda nihai amaca ulaşmamız gerektiğini. çoğunluğun yaptığı şey yapılmalı doğrusundan da kaçtım sanırım. genelimiz böyle diyor ve bunu yapıyor diye bu kesin doğrudur. hayır aslında tam tersidir. genel de yanılan kişiler oluşturur çoğunluğu, bu yüzden niteliksizdirler.

aslında her şeyi akışına bıraksa. mesela kariyerine odaklansa olaylar kendiliğinden çözülecek. amaan insan ve onun beyni işte. çevremde bu olayı takıntı haline getiren herkes, gibletinin çok altında insanlara şans verdi ve çok fazla kaybetti.