1. 251.
    0
    beraber evine doğru yol aldık.. hafif hafif ağlıyordu.. üzeri ıslaktı.. çünkü yağmur yemişti..
    ama benim üzerimse sanki havuza atlamışım gibiydi..
    yine de sarılıyorduk lan birbirimize..
    o diye başladı söze..
    susturdum..
    bahsettiğim o bir saatimdi o an benim için.. dünyanın bütün dertlerinden uzak..
    sorun yok.. öfke yok.. acı yok.. mutluluk bile yok..
    sadece huzur var.. yalnız başıma bazen bira içerim ben gidip.. geçen insanları izlerim..
    karşıyakalı panpalarım bilirler sahilde ki 1912 yi..orada otururdum bazen ..saat kaç olursa olsun.. güzeldir dalmak çünkü yalnız başına hayallere..
    yine derdin yoktur..
    öfke yoktur..
    acı yoktur...
    mutlu değilsindir..
    ama huzurun vardır...
    eve girerken türk çocuklardan birisi gördü bizi. çocuk bir telaş yaptı. anlatamam size..
    kardeşim diye hitap etti galiba.. genemi o bin dadandı dedı..
    hayır kardeşim merak etme dediğimi hatırlıyorum..ama benim için daha kötüsü dayandı dedim.. anlayamadı bir süre.. nathalie kafayı eğince , ters giden bir şeyler olduğunu düşünüp keremlerin daire doğru yol aldı..
    bizse içeriye girdik..
    üzerimizi çıkarttık hemen..
    ulan boxerıma kadar ıslanmıştım.. onuda çıkarttım ve nathalie geldi..
    düzgün bir vücudum vardır beyler.. onun ki ise mükemmeldi.. sarıldı bana.. beraber yatağa girdik ve üzerimizi örttük.

    neden bu kadar mahrem anları anlatıyorum bilmiyorum..ama o an varya.. tenini tamamen hissetmek vicudum da..
    farklıydı lan.. kokusundan tutun da , o ana kadar.. nerede olursak olalım.. birbirimize ait gibiydik.. üzerimizdeki o örtü diyelim..o ise ayrı bir ortam katıyordu... odada ki tek ışık benim için nathalie idi.
    ama konuşma zamanı gelmişti...
    ···
   tümünü göster