0
o gece böylece geçti..
yine sabahladık ..uyumaya ihtiyacım yoktu..
yanımda 'o' vardı çünkü...
10.gün gelmişti.. gidecektim yakında.. herhalde onunda aklına gelmiş olacak ki gitmesen olmaz mı dedi..
neden dedim.. sana çok ihtiyacım var dedi..
ben ne yapacağım ki sensiz?
asla bensin kalmayacağını söyledim..
ne kadar uzakta olursak olalım..
asla bensiz olmayacaktı.. beni hep hatırlamasını istiyordum..
her gün..
nerede olursak olalım.. sanki bana hep ulaşabilecekmiş gibi olsun istiyordum..
dışarı çıktık.. güzel bir gündü.. hava güzeldi..
her şey güzeldi.
nathalie ise..
güzel demek yetersiz kalırdı..
sonuçta çıktık..
yine gezdiriyordu beni.. morali yerine gelmişti..
gece girseniz rahatsızlık duyabileceğiniz bir sokağa girdik..bir yere kestirmeymiş..
yolun ortasında yürürken elimi tutup dönüyordu kendi etrafında.. kendime çektim..ve bir daha asla elimi bırakma dedim.. asla...
sarıldı bana..bu sefer omzumda yaşlar vardı..
böyle etkileneceğimi bilseydim belki o iş seyahatine asla gitmezdim..
kalbim darmadağın olmuş..ben desen ayrı bir hikaye..
yine dağıttı beni.. yine...
yürümeye devam ettik.ve yine bir ses.. yine ona sesleniyorlardı..
bu iş ne zaman bitecek lan diye düşündüm..bu sefer iki tane kız geliyordu..
konuşmaları sırasında gibtiğimin fransızının adı geçti..
giberleri de geçti bu boyut.. bıkmıştım..
konuşmaları bitti ve ne olduğunu sordum.. gibtiğimin fransızı resmen ortalığı ayağa kaldırmış. nathalie yi arıyormuş..
benim başımdan geçen kaza olayı herhalde ona nathalie kazaya uğradı gibi gitmiş...
gelde sinirlenme.. durgunlaştı ama kendisini toparladı..
bıktım artık dedi.. bende dedim..ve bu çocuğu bulmak istediğimi söyledim.. artık bazı şeyleri anlaması gerekiyordu..
çocuğa ulaştık bir şekilde telefondan..
bir yerde buluşacaktık...
