monolog

ukala olmayan ancak tevazu da göstermeyen, tecrübeli bir abinin ağzından dökülen örneği şöyle olan edebi araçtır.

"normal insanlar normal görünür, biz de normal görünürüz ama bunun için biraz çaba sarfederiz, biz deli olduğunun farkına vardığı için delilikten kurtulmuş adamlarız ki bu müthiş bir zeka gerektirir.
sana belli başlı konularda eğitim vereceğim, seni yükselteceğim, yücelteceğim. seni olman gereken yere koyacağım. bilmen gereken ilk konu kaybettiğin an öldüğün andır kim kaybetmek sadece kitaplarda güzel durur,
eğer kaybetmeye meyilliysen git aptal adamların yazdığı aptal kitapları oku, bu aptal kadınlarla yakınlaşıp dünyaya aptal çocuklar getirmenize vesile olacaktır. zaten dünya kendini gebertmek yerine üremeye karar veren
aptallar yüzünden bu halde.

benim güzel çocuğum, ömür boyu acı çekeceksin. acı çekeceksin zira ki gözlerin görüyor.o kadar yanacak ki mustarip ruhun, bir zaman sonra hiç bir şey canını yakmamaya başlayacak. hiç bir şey seni şaşırtamayacak. farkındalık çözümsüz bir hastalıktır. istesen de şaşıramayacaksın. insanların koşarak kaçtığı salyalar saçan kuduz köpekleri gördüğünde istifini bozmadan duracaksın. tepkisiz ve kıpırtısız. köpekler ve insanlar yalnızca onlardan korkanları ısırabilirler.

eğer mecbur değilsen hiç bir olayı, hiç bir sözü, hiç bir davranışı, hiç bir arkadaşını, dostunu, eşini ve dahi sevgilini mikroskop altında inceleme. eğer bunu yaparsan kimseye tahammül edemez hale gelirsin. aksi, lanet ve yalnız bir adam olursun. eğer çok gerek duyarsan evladım, yakın gözlüklerini tak, - ileride bir kaç gözlüğe ihtiyaç duyacaksın- büyüteç dahi kullanma. çok gerek duyarsan, eğer sessiz olduğun için - bilen susar - senin farkına varamazlarsa eğer yakın gözlüklerinden daha fazlasını isterlerse ki isterler, onlarla ilişkini kes. kestiğin ilişkinin muhasebesini yapma. yapmamaya çalış, biliyorum bu dediklerimi dinlemeyeceksin.ama dinlesen iyi edersin. yeryüzünde hiç bir hayvan icad edilmemiştir ki insandan daha vahşi olsun. gördüklerini sevmeyebilirsin. inceleme ama insanlara karşı çok dikkatli ve temkinli ol, özellikle kadınlara karşı. -ay hak! allahümme ecrinni min şerrin nisa.-

her gece başımı yastığa koyduğumda -ki uyumam biraz güç olur- birilerinin gelip bembeyaz çarşafları kızıla boyaması için tanrı'ya yakardım. buna muktedir insanlar her zaman vardı ama bunu asla yapmadılar zira ki yaşamanın ölümden büyük bir ızdırap olduğunu çok iyi biliyorlardı."