0
günler nasıl geçti anlamadım..
okulda hafif sıkışmışlığım vardı...
Bir profesörüm beni odasına çağırıp konuşmuştu bile..
Durumu açıklamıştım kendisine...
Öyle bir gülmüştü ki..
Gençlik dedi..
Bir kalem hediye etti bana..
Bir kaç aşk mektubu yazarsın bununla..
Derslerine de çalışırsın..
Dersler tamam da..
Mail var artık hocam..
Güldü bayağı bir bu lafıma..
benim de moralim biraz yerine gelmişti..
Herkes gidebilir..
Ama sen yaşarsın dedi..
Herkes bir gün gidecek..
Sen , kendin için kalacaksın..
Unutma bu lafımı...
