0
o kadar zor geçiyordu ki günlerim..
dayanamıyordum..
belki sevgilisi uzakta olanlar vardır aranızda..
ama aileniz yanınızda ise..
bu hasret belki unutulabilir bir yere kadar..
ama yalnızsanız..
hem ailenizi özlersiniz..
hem 'o'nu...
canım bir şey yemek istemiyordu..
hani filmlerde kendisini bırakan adamlar pizza söyler ya..
benim canım bir şey yemek istemiyordu..
zaten annem geldiğinde ne kadar zayıfladığımı söyleyerek üzülmüştü..
galatasarayın bir maçı vardı..
beşiktaş ile engelsiz aslanların maçı..
kafamı dağıtmak için o maça gitmiştim..
bildiğin olaylara karışmak için..
babam da beşiktaşlıdır alınmasın beşiktaşlı panpalarımız..
yolda giderken üzerimdeki poları gören iki beşiktaşlı çocuk geldi..
çocuk diyorum çünkü yaşları 14-15 dir..
laf edip sataştılar..
10 dakika sonunda polarımın sağ kısmı yırtılmış , çocuk dediğim adamlar yanağımda bir kaç gün sürecek bir iz bırakmıştı..
kendileri ise yerdeydi..
yaşadığımı hissettim bir an..
Resmen kafam dağılıyordu..
düşünsenize..
zaten en yalnız anlardayım..
yaşayamıyorum artık..
hani arabada giderken elinizi camdan dışarıya uzatırsınız ya..
o rüzgar bile size yaşadığınızı hissettirir..
bu vurma-kırma da bana öyle gelmişti...
