1. 51.
    0
    daha 17 yaşımdayım amk. dıbına koduğumun hayatında tek kalmıştım. çocuktum lan. 1 ev 1 yazlık ve araba (vw passat) bırakmışlardı. annem emekli olmadığı için onun tazminatı+ bizimkilerin bankada kötü günler için tuttuğu bir miktar para ve evde altın maltın nakit derken. ev ve araba haricinde de 100 milyar naki vardı. doğal olarak gibimde değildi. evde oturduk kuzenimle o zaman bana bi konuşma yaptı kuzen. " bak olm sakın birisinin sana acımasına izin verme. sen erken kaybetmiş olabilirsin ama herşeyin hayırlısı. onlar şimdi sadece seni izliyorlar yukarıda. annen kardeşin baban." " karar verme aşamasındasın şu an seni hiç etkilemeyeceğim sadece kendi fikrimi sölicem ve gidicem bu gece yalnızsın iyice düşün" dedi. ya istanbulda nakitten yicektim orada okuyacaktım. yada burada memlekette kalıp basketbolu falan gibtir edip ders çalışacaktım. ders çalışabileceğime inanmıyordum amk. o gece düşündüm. sabah kalktım ve telefonum çaldı. merhaba beyfendi ben ... isimli kardeşiniz için arıyorum. fen lisesine kabul edildiği halde kayıt yaptırmamışsınız dedi. isterseniz okulumuza gelin kardeşinizi ücretsiz olarak okulumuza alırız ve + olarak bilmem ne bursu verebiliriz dedi. cevap vermedim. oturdum adam akıllı ağladım. olanlardan sonra ilk defa kendimle yüzleştim.
    ···
   tümünü göster