inci itiraf

verdiğim sözleri tutamamaktan korkuyorum..hayatın nefes alıp vermekten ibaret olmadığını düşünen ben bugün nefes alamadığımda çabalamadığı fark ettim..hayata dair tek kalan şey nefes onu bile almamaya razıyım artık..ölmeyi kabullenmişim artık..sadece başkalarına kabul ettiremiyorum..anlatmıyorum zaten de anlatamıyorum da..kelimelerle de aram yok eskisi kadar..
ve bugün gene fark ettim ki ben hala atlatamadım..ondan ve beni dönüştürdüğü insandan ölesiye nefret ediyorum ki..önümü göremiyorum artık..kimseye fark ettirmeden ayrılıyorum..sessizce veda ediyorum..

http://www.youtube.com/watch?v=mDVjij-xezc

adalet varsa yerini bulsun..

hedefim yok o yuzden dağılmış durumdayım..kolay hoşlanabiliyorum ama şunu fark ettim ki son zamanlarda bunu çok sık yapar oldum..sonra birden o duygu gidiyor..hoşlanmamaya başlıyorum..bunun nedeni o var olan boşluğu yanlış parçalarla doldurmaya çalışmak..