ben bir kere aşık oldum

tahmin edebileceğiniz gibi yeşimdi gelen. amk acayip şaşkınlık içerisindeyim. yani rüya falan sanıyorum o derece amk ama oydu gelen oydu.

ben: buyrun
yeşim: merhaba
ben:...
yeşim: ben kontör attırcaktım
ben: tabii. numaranızı alabilir miyim (ses titriyo)
yeşim: 054xxx (falan filan işte.)
(ben o ara numarayı deftere yazarken ellerim titriyo ve sayıları yamuk yazıyorum. nefes alış-verişimde bi acayip. kalbimi zaten anlatmama gerek yok. kısacası geberiyorum amk)
ben: ne kadarlık olsun ?
yeşim: (o zamanlar kontör vardı. 5tl lik atmıştık işte)
ben: hemen gönderiyorum
yeşim: peki teşekkürler
ben: ben teşekkür ederim, iyi günler..

evet hiçbi şey konuşamamıştım. nereye konuşucam amk geberiyorum. arkasından öylece bakakaldım. ve o an sandalyeye oturduğumda gözüme numara takılmıştı. acaba onun numarası mıydı ? onun numarasıydı elbette ezbere okumuştu amk. vay amk numarası elimde!! hahaha!

bundan 1 hafta kadar önce ben bi gece dışarı çıkmıştım emreyle falan mahalledeki çocuklar falan toplamıştık öyle. ben emreye yeşimi söylemiştim "numarasını vereyim aga?" demişti. almak istedim ama başta istemedim. "olmaz olum falan dedim" ama sonra aldım. "mesaj atayım mı?" demişti emre ama "yok aga sakın aman boşver hiç söyleme" demiştim. numarasını aldım yazdım bi kenara ama mesaj atmak gibi niyetim yok. neden mi ? başkasından aldığımı muhakkak bilicek ve kimden diye kesinlikle sorucak hadi orayı geçtim neden aldın napçaksın falan deyip atarlanıp sil deyip iş yokuşa sürüklenicek. biliyorum. o yüzden belki bir gün olur ya hani öyle bi duruma geliriz numarasını verir bana. bende hep kalsın dedim. ama hiç mesaj atmamak kaydıyla.

numarasını aldım defterden. kontörü de gönderdim. hemen girdim facebook'a attım mesaj ordayken daha. "sen bizim dükkana uğrar mıydın ya ? * " deyip gönderdim. çok iyi hatırlıyorum. gecesi mesaj geldi.