hukuk fakültesinden barlara ve özgürlük

bulduğum ilk yere oturup ağlamaya başladım ama beceremiyordum, kalbim,gözlerim patlıyordu sanki yaşlarla ama atamıyordum dışarı onları, benim gibi hayalleri olan, kendini zeki ve sisteme köle olmamış sayan biri için çekilemeyecek derecede ağır bir acıydı bu.aklıma beautiful mind(akıl oyunları) filmi geldi.o an vücudum kas katı kesildi. belki de gerçek zannettiğim çoğu şey hiç yaşanmamıştı, hepsi aklımın benimle dalga geçmesiydi belki de... ecem, evet ecem hayal ürünümüydü yoksa? yok,yok hayır ecem gerçekti sonuçta selin de görmüştü onu hem barda çıkıyordu,o bulmuştu bana bardaki işi, aynı lisede okumuştuk.ama antalyada karşılaşmamız ilginçti, ecem hayaldi, hayır hayır doğum gününü kutladık onun sınıfta kaç kez o olamaz. peki kim, birileri hayaldi hissediyordum bunu, şizofreniydim ben, birileri hayaldi, yakınımdan birileri, hiç olmamıştı.