nasıl piç oldum anlatıyorum

..ne...

önce hayal görüyorum sandım.. busenin ağzından çıkan kelimeler, sanrıdan ibaretti... ya da aslında zaten o şu an da yanımda, yatağımda benimle beraber değildi.. hatta belki de onla geçirdiğimiz bu gün bile komple benim hayal ürünümdü?..tabi ya!

beynim bana oyunlar oynuyor olmalı..

çünkü bu, gerçek olamaz..

en korkunç kabuslarımda bile göremeyeceğim, en tehlikeli senaryolarda bile hayal edemeyeceğim bir şey bu..

ceyda mı kim?..

karanlıkta el yordamıyla koluna dokundu parmaklar..

kahretsin.. gerçek..

..o sessizlikte, kaç saniye şok içinde kaldım bilmiyorum, ama sonra konuştum,

"ceyda?.." dedim sanki çoook uzaklarda bir adadan bahseden denizciler gibi.. ceyda mı? ohooo, rüzgarı arkamıza alsak bile oraya varmamız günlerimizi, haftalarımızı alır..

bir şey demedi.. konuşmaması beni daha da ürküttü.. keşke şu an da yüzünü net görebiliyor olsaydım.. belki o zaman neler düşündüğünü anlayabilirdim.. kalkıp yaksam mı acaba ışığı?..yok lan..o zaman da benim kızaran kulaklarım belli olacak.. boş ver.. daha iyi böyle..

"ceyda, benim.. eski bir arkadaşım" dedim nihayet..

konuştu,

"nasıl bir arkadaştı peki?" ..gene kırgın sesi.. aynı zamanda da, istemediği bir şeyleri ağzından kaçıyormuş gibi bir tınısı var... sanki bunları bana sorduğuna da pişman gibi..

bir an düşündüm..ne diyebilirdim ki? bence, zaten kız bazı şeyleri biliyor..ne kadarını? bilemiyorum..ama biliyor işte.. yani benim kıvırma gibi bir şansım zaten yok.. kaldı ki, yalan da söyleyemem buseye ben..en iyisi, her şeyi, belki de onun zaten bildiklerini anlatmak.. sorularına kaçmadan cevap vermek..

"ya..eski.. kız arkadaşımdı işte..sen.. neden bunu konuşuyoruz ki buse..hem, kimden duydun ki onun adını?" dedim temkinli bir şekilde..

"kimden duyduğum önemli değil ki..ne duyduğum önemli... eski kız arkadaşındı.. ceyda... kızın okulu bıraktığı doğru mu tsigalko?" diye mivayladı bu kez..

"ne olur doğru olmasın.. yalan de..yanlış duymuşsun de.."

içimde bir şeyler karıncalanır gibi oldu.. sanki ciğerlerim, ağızda dağılan kurabiye gibi dağılıyordu içime.. ufalanıyordu..kıymık kıymık batmaya başladı aldığım her nefes..az önce, onun yanında aldığım, dünyanın en tatlı nefesi, şimdi acı geliyordu..