bu ne lan amına kodumun şakirtleri

Celladına oy ver!



Celladına oy ver! Celladına oy ver!

Durma, celladına oyunu ver,

Harami koyunu gibi soyuluver.



Celladına oy ver! Celladına oy ver!

Celladına toyunu ver, köyünü ver,

Üç kulaç patiskaya soyunu ver.



Celladının azığını ye, kazığına sarıl.

Gözlerini kapat, kendini celladına bırak,

Celladının ayaklarının altına yat.



Celladının masallarıyla uyu,

Kanallarını iç, radyolarını yut,

Cenazeni, celladının gazetesine sar.



Celladının baltasını bile, urganını yağla,

Kendi iddıbını, kendin onayla,

Seni vuran kurşunu, namluya sen sür.



Bir mangal kömüre Zonguldağı ver,

Bir dal sigaraya Muş Ovasını dür.

Celladından sadaka al, celladına sadık ol.



Bir çekyata muhabbetini ver,

Haydi, elli kontöre sırrını, sohbetini ver,

Antep kebabına, Gaziantep’i ver.



Celladının adını yollara, okullara yaz,

Senin celladın cihana sığmaz,

Celladının heykelini meydanlara dikiver.



Celladın senin oğlunu, senin için astı,

Nice yiğidi vurdu, nicesini savurdu,

Senin için Sivas’ı yaktı, Çorum’u bastı.



Celladının anayasasına eveti çak,

Adaleti celladının çengeline tak,

Kendi ayaklarını, kendi ellerinle bağla.



Başka nasıl anlatayım seni sana,

Celladını sen yaptın cellat, insana,

Celladın canveriyor ey gafil, anlasana!



Celladın can veriyor, uzanıp alsana!



Hüseyin Haydar