Verdim şukunu

Çok arkadaşım var kürt. Onlar kürt ama senin gibi çoğu anası soyu gibikler yüzünden genelleme yapmak zorunda kalıyorum. Soyunuz kurusun züt laleleri. Barış anlayışınızı gibiyim

Sanatı karşılıksız yaptığın için sadece değer görmek istediğin için ayrıca tebrikler

Bir Atatürkçü olarak söylüyorum. Yalan. Atatürk bir siyasi ve askeri adamdı. Dinle yakın veya uzak olması ondan başka hiç kimseyi alakadar etmez. Kaldı ki kendisi müslüman olmasaydı bile bu ülkeyi hem laiklik üzerine açıp hem de Kuran-ı Kerim ve dualarla açması yeterliydi onu ince görüşlü olmasını görmeyi sağlayan. Bakın dostlar. Sahip çıkın ataya ecdada değerlere ve kültüre. Dönerin makine ile kesilmesine bile tepki gösterelim. Bu bile bir kültürdür. Kılıçla kesilmesi daha makbuldür. Maraş dondurmasını paket yemeyin mesela. Emektardan yiyin. Amk suriyelisine vermeyin para. Gidin sokak müzisyenlerine emektarlara verin.

Evet herkesin aklına bir soru var . Ne yapacağız? işte tam olarak burda sorun bilmemek. Bilmiyoruz kimse ne olduğunu bilmiyor. Atatürk bize en büyük yardımcının kitap olduğunu öne sürdü. Kitap okuyun dostlarım. Bilinçlenelim okutalım. Şuan adı lazım olmayan kişinin koyunları gibi cahil kalmayalım. Neticesinin kılı olmayalım. inanmayalım KANDIRILMAYALIM. Sonra iflah olacaklardır elbet işte o zaman bizler çıkacağız meydanlara. Eğer ki biz olamazsak ben oluruz sen oluruz.

Adamlar 5 lira alıp üstüne seni gibiyolar moruk

Mustafa Kemal ATATÜRK

http://c12.incisozluk.com...11503/2/1703292_of620.jpg

izmirin dağlarında çiçek açtı. Gundiniz uçuklamaya başladı

Ben gibi çoğu Milliyetçi Türk vatandaşı vardır Türk'ün islamı politika siyasi askeri ekonomi her türlü işle karıştırılmaması gerektiğini savunan. Din kişisel bir inanıştır toplumsal değil. Bende müslümanım fakat biraz geniş düşünmek gerek

Cehennemde wifi varmı amk

Yalan söyleme bana
Gözlerin anlatıyor her şeyi

Şukulayın bilader

Herkes geceleri en çok dinlediği şarkıyı yazsın

Emre Aydın - Son Defa

Hani nerda

Up huue çocukları. Kanı bozuk giptiklerim.

Hesabın varda ıban yaz iddaa oynadım tutarsa atarım sana kardeş. Keşke elimden fazlası gelse

Sınıfta kaldığını söyledi. Şaka gibi geldi. Sadece sınıfta görüyordum artık bu fırsatta elimden kayıp gitti. Neyse aradan bir kaç ay geçti ve o zamanlar wp falan yok tabi facebooktan yazdım açıldım. Olmadı beyler. Seni üzmek istemiyorum o yüzden olmaz dedi. Bu ne saçma sapan bi cevap dedim kendi kendime. Bu muydu aşk? Neyse lise 2de heyecansız bitti ve yazı otelde staj yaparak geçirdim. Aklımdan çıkmıyordu hiçbir şeye konsantire olamıyordum. Ve staj zamanındada hiç görmedim ve aylar sonra okullar açılacak. Seda adında yakın arkadaşım oldu bizim sınıftan ve kızın yakın arkadaşı. Sedaya anlattım ilk defa. En azından artık ortak bir arkadaşımız oldu. Bir gün okulun bahçesinde otururken Esra geldi.(sevdiğim kız). Konuşurken bi konu açıldı ve aynı gün (8Ekim) doğduğumuzu öğrendim. Haggiptir dedim tesadüf olamaz. Ve siyah kırmızı bi harley bot istiyordu onun için para biriktiriyordu. Aklıma yerleştirdim ve gittim çalışmaya. Ayın sonu geldi maaşı aldım ve botuda aldım. Tarih 21 ocak 2015. Kızın evine doğru gidiyorum. Ama bu sefer çok umutluyum. Biraz biraz konuşmaya falan başlamıştık. Evinin önüne gittim ve Ahmetten mesaj geldi. Hayatımın kırılma noktalarından biri olacak kadar taktan bi mesaj

Şukulayın çıkalım biraz önplana neyse başlıyorum anlatmaya

iyi geceler beyler direk konuya atlıyorum. Liseye kadar hiçbir kızı sevmedim hatta çok sevmek istedim o duyguyu bilmek istedim fakat olmadı. 8.sınıf bittiğinde yani bundan 5-6 sene önce yaz günü. Hiç sosyal biri değildim. Uyanır, bilgisayarını açar, oyun oynar falan bütün hayatım böyle geçmişti. Kendime hiç bakmazdım. Saçlarım yataktan kalktığımda nasılsa uyurkende öyleydi. Sonra Lise vakti falan geldi işte tercihleri yaptık. Turizm Lisesine kayıt oldum. Hayat çok basitti o günler. Hiç kimse ve hiçbir şey umrumda değildi. Neyse lise başladı ilk günler yine ilkokul arkadaşımla beraber takılıyoruz falan. bir sonraki hafta pazartesi günü 15 Ekim 2012 kantine girdim ve karşıma çıktı. insan o yaşa gelir ve kalbini ilk defa hisseder. Aynı sınıftaydık evet ama hiç böyle hissetmedim bir haftadır. Bu sefer çok daha farklı. Elim ayağım titredi. O an bir şey sorsa ağlayacak kadar kötü oldum. Ve sordu. " Doğukan napıyosun?". Şimdi diyeceksiniz iyi ya daha ne istiyosun gibik. Sıkıntı şu beyler benim adım Doğukan değil. Neyse ben bunu içime atmaya çalıştım bütün sosyal hesaplarından takip ediyordum hep. o zamanlar en sevdiği şarkı Mabel Matiz - Zor Değil. bende bu yüzden hep bunu dinlerdim. Sonra lise 1 sonuna kadar gizledim ne açılması günaydın diyecek cesaret bile yoktu. Yaz tatili girdi araya ve su gibi geçti bütün yaz hiçbir şey anlamadan. Ve Lise 2 deyiz Barış diye arkadaşım vardı. Bana söylediği şeyle yıkıldım. Daha okul başlamadan kötü geçeceği belli oldu.

Beyler bu gece devam edicem buna rez alın 5 yıllık hikaye bu.