10kasımlarda köpekleşen atatürk düşmnı ktle

fakat maalesef, şu ülkede ilerleme süreci halk sayesinde değil halka rağmen olmuş. bu yüzden, şu ülkedeki hayatı güzelleştirme çabaları her zaman, ama her zaman birilerinin gericiliğine maruz kalmış. işte bu tablo, çok ama çok üzücü. düşünsenize, 'bu ülkedeki yaşam, çağımızın gerekliliklerine göre düzenlenmelidir' anlayışıyla ülke çok önemli çağdaşlaşma süreçlerinden geçiyor. ama birileri sürekli çıkıp 'yoh, biz uygar yaşamak istemiyoruz, irtica, irtica' mantığıyla, tüm bu çağdaşlaşma çabalarını yok etmeye çalışmış. işte bu, büyük bir hainlik göstergesidir. hain olmayan insanlar; yaşadıkları ülkede gerçekleşen uygarlaşma adımlarını, bu denli ortadan kaldırmaya çalışmaz.

öyle bir siması ve duruşu var ki insan ister istemez karşısında dururken eziliyor. işte bu yüzden bazı kişiler bu vefat eden kişinin arkasından atıp tutabiliyor. ben şundan eminim bu kişi kanlı canlı karşımızda dursa sadece baksa dut yemiş bir bülbüle dönerler. işte bu sebepten ötürü o bir lider. bu sebepten ötürü ömründe lider görmemiş, göremeyecek olan ezik insanlar tarafından bolca hedef alınıyor.

ama hiç bir zaman bu kadar derin bakışları olan bir kişiye bu sözler zarar veremez, kendileri söyleyip, kendileri çalarlar ancak. bu gözler onların gördüklerinin çoooook daha ilerisindeki şeylere vakıf olan gözler.

o bir lider. lider olmak için yaratılmış bir adem. ömrünü leş yemeye eşdeğer gıybet yiyerek geçiren sırtlan sürüsü gibi henüz bir adem olamamış aciz bir mahluk değil. eminim bunlar ademin bile ne olduğunu bilmiyorlardır.

zaten bu insanlar inandıkları şeye bile vakıf olabilseler "kostantiniyye (istanbul) elbette feth edilecektir. o’nu feth eden kumandan, ne güzel kumandandır! onu fetheden asker ne güzel askerdir!” sözünden feyz alıp fatih sultan mehmet'ten sonra bu şehri düşman işgalinden kurtaran bir kişi olmasından gurur duyarlar.

o olmasaydı da olurdunuz ama nasıl olurdunuz? bir de bunu sorun kendinize.

insanlıktan önce dinin ön planda olduğu bir toplum olduk diyebiliriz. ülke olarak maddi ve manevi olarak istikrarlı bir şekilde geriliyoruz.

atatürk öldü!
“-atatürkçüyüm desem günah mıdır, hocam?”
”-atatürk’ü sevmem desem sevap alır mıyım?”
“-atatürk’ü anmak doğru mudur?”
“-atatürk din düşmanı mıydı?”
“-atatürk müslüman mıdır?”
ve daha bir yığın benzer soru.

iyi dinle;

sıcak odasında namaz kılmaya üşenen adam!
allah’ın kitabını cenazeden cenazeye, ramazandan ramazana hatırlayan yiğit!
allah’ın kitabında ne yazdığını merak etmeyen filozof!
hayatın; eğlenceden, internetten, televizyon izlemekten, mecazi aşktan ve başkalarını ölçüp biçmekten ibaret zanneden sosyolog!
dünyanın partilerden ve idollerden ibaret olduğunu düşünen siyaset uzmanı!
osmanlı ile iftihar edip, sonrasının nasıl şekillendiğini senden olmayanlardan dinleyeren tarihçi!
yaşamadığın dinine dil uzatanlara kızan ve köpüren kabadayı!

şu sorulara cevap verir misin?

atatürk’ün bir osmanlı paşası olduğunu bilir misin?
atatürk’ün din adamı olmadığından haberin var mı?
sen hiç ölümü burnunun dibinde buldun mu?
anadolu’yu kaptırmamak için yârdan ve serden vaz geçtin mi?

yolunu şaşırdığında sana yer tarif eden ateiste/gâvura teşekkür edersin de, evinden, eşinden ve canından vazgeçip sana yaşayacağın toprak ikram eden ayağı öpülecek yiğitlerin komutanına söyleyecek hiç mi güzel sözün yoktur?

neredeyse bütün enerjini iftiharla ikram ettiğin ve alkışa doyamadığın kişileri allah’ın da alkışladığından emin misin?

sosyologlar der ki; olayları ve kişileri yaşadıkları zamanların şartlarına göre değerlendirmek gerekir. şahısları, işledikleri günahlarla değil, sağladıkları fırsatlara göre ölçmek gerekir. sen sefa içindeyken cefa çekmiş insanları değerlendirmeye kalkacaksan; “vefa”yı unutmayacaksın.