10kasımlarda köpekleşen atatürk düşmnı ktle

Atatürk'ü sevmeyenler katıksız huur çocuğudur. elimde olsa Ata'yı sevmeyen insan müsvettelerini bu ülkeden gibtir edip ne haliniz varsa görün burası Türkiye Cumhuriyeti beğenmeyenin anasının dıbına kadar yolu var diyerekten ülke dışına sürerdim.

eline kuvvet panpa devam

sosyologlar der ki; olayları ve kişileri yaşadıkları zamanların şartlarına göre değerlendirmek gerekir. şahısları, işledikleri günahlarla değil, sağladıkları fırsatlara göre ölçmek gerekir. sen sefa içindeyken cefa çekmiş insanları değerlendirmeye kalkacaksan; “vefa”yı unutmayacaksın.

atatürk öldü!
“-atatürkçüyüm desem günah mıdır, hocam?”
”-atatürk’ü sevmem desem sevap alır mıyım?”
“-atatürk’ü anmak doğru mudur?”
“-atatürk din düşmanı mıydı?”
“-atatürk müslüman mıdır?”
ve daha bir yığın benzer soru.

iyi dinle;

sıcak odasında namaz kılmaya üşenen adam!
allah’ın kitabını cenazeden cenazeye, ramazandan ramazana hatırlayan yiğit!
allah’ın kitabında ne yazdığını merak etmeyen filozof!
hayatın; eğlenceden, internetten, televizyon izlemekten, mecazi aşktan ve başkalarını ölçüp biçmekten ibaret zanneden sosyolog!
dünyanın partilerden ve idollerden ibaret olduğunu düşünen siyaset uzmanı!
osmanlı ile iftihar edip, sonrasının nasıl şekillendiğini senden olmayanlardan dinleyeren tarihçi!
yaşamadığın dinine dil uzatanlara kızan ve köpüren kabadayı!

şu sorulara cevap verir misin?

atatürk’ün bir osmanlı paşası olduğunu bilir misin?
atatürk’ün din adamı olmadığından haberin var mı?
sen hiç ölümü burnunun dibinde buldun mu?
anadolu’yu kaptırmamak için yârdan ve serden vaz geçtin mi?

yolunu şaşırdığında sana yer tarif eden ateiste/gâvura teşekkür edersin de, evinden, eşinden ve canından vazgeçip sana yaşayacağın toprak ikram eden ayağı öpülecek yiğitlerin komutanına söyleyecek hiç mi güzel sözün yoktur?

neredeyse bütün enerjini iftiharla ikram ettiğin ve alkışa doyamadığın kişileri allah’ın da alkışladığından emin misin?

insanlıktan önce dinin ön planda olduğu bir toplum olduk diyebiliriz. ülke olarak maddi ve manevi olarak istikrarlı bir şekilde geriliyoruz.

zaten bu insanlar inandıkları şeye bile vakıf olabilseler "kostantiniyye (istanbul) elbette feth edilecektir. o’nu feth eden kumandan, ne güzel kumandandır! onu fetheden asker ne güzel askerdir!” sözünden feyz alıp fatih sultan mehmet'ten sonra bu şehri düşman işgalinden kurtaran bir kişi olmasından gurur duyarlar.

o olmasaydı da olurdunuz ama nasıl olurdunuz? bir de bunu sorun kendinize.

öyle bir siması ve duruşu var ki insan ister istemez karşısında dururken eziliyor. işte bu yüzden bazı kişiler bu vefat eden kişinin arkasından atıp tutabiliyor. ben şundan eminim bu kişi kanlı canlı karşımızda dursa sadece baksa dut yemiş bir bülbüle dönerler. işte bu sebepten ötürü o bir lider. bu sebepten ötürü ömründe lider görmemiş, göremeyecek olan ezik insanlar tarafından bolca hedef alınıyor.

ama hiç bir zaman bu kadar derin bakışları olan bir kişiye bu sözler zarar veremez, kendileri söyleyip, kendileri çalarlar ancak. bu gözler onların gördüklerinin çoooook daha ilerisindeki şeylere vakıf olan gözler.

o bir lider. lider olmak için yaratılmış bir adem. ömrünü leş yemeye eşdeğer gıybet yiyerek geçiren sırtlan sürüsü gibi henüz bir adem olamamış aciz bir mahluk değil. eminim bunlar ademin bile ne olduğunu bilmiyorlardır.

fakat maalesef, şu ülkede ilerleme süreci halk sayesinde değil halka rağmen olmuş. bu yüzden, şu ülkedeki hayatı güzelleştirme çabaları her zaman, ama her zaman birilerinin gericiliğine maruz kalmış. işte bu tablo, çok ama çok üzücü. düşünsenize, 'bu ülkedeki yaşam, çağımızın gerekliliklerine göre düzenlenmelidir' anlayışıyla ülke çok önemli çağdaşlaşma süreçlerinden geçiyor. ama birileri sürekli çıkıp 'yoh, biz uygar yaşamak istemiyoruz, irtica, irtica' mantığıyla, tüm bu çağdaşlaşma çabalarını yok etmeye çalışmış. işte bu, büyük bir hainlik göstergesidir. hain olmayan insanlar; yaşadıkları ülkede gerçekleşen uygarlaşma adımlarını, bu denli ortadan kaldırmaya çalışmaz.

çoğunluğu müslüman olan ülkeler arasında, çağdaşlaşma anlamında en büyük adımların atılmasını sağlamış aydınlardan biridir. bir zamanlar, bu topraklar üzerinde yaşamış olmasından dolayı büyük memnuniyet duyuyorum. yoksa, zaten her gün yeni bir şaşkınlığı beraberinde getiren bu ülkede yaşamak çok ama çok daha sancılı olabilirdi. istiklal mahkemeler'inin kurulması gibi, gerçekleşmesinde payı olmasından dolayı memnuniyet duymadığım adımları da var, yani kendisine olan sevgim ve saygım onu putlaştırmak düzeyinde değil. ama şu var ki; bilhassa çoğunluğu müslüman olan bir toplumda bu denli çağdaşlaşma hamleleri atmak çok zor ve kendisi şu ülkede çağdaşlaşma anlamında atılmış adımların en önemli mimarlarından birisi. kendisine duymuş olduğum sevginin ve saygının en büyük sebebi bu.

yaz panpa eline üşenme yaz

genellikle bütün mantığını din çevresine oturtmuş, bu dogmalarla yaşıyordur. ama sorsanız bir kuran'ı anlayarak okumuşluğu da yoktur. çok matahmış gibi açar arapça anlamadan okur, hatta genelde onu da yapmaz, hiç okumaz, inandığı tanrısının kendisine verdiği en büyük hazine olan zekasını kullanmaz, çevresinden, daha da ötesi din büyüğü dediği şaklabanlardan, hocaefendi maymunlardan ne emir gelirse onu uygular.

bu sefer okudum

“türk halkının nasılsa başına geçmiş birtakım insanlar gelip düşmanlar karşısında susmaya mahkûmmuş gibi türkiye’yi atıl ve çekingen bir halde tutuyorlardı. memleketin ve milletin çıkarlarına gerektiğini yapmaktan korkak ve mütereddit idiler. türkiye’de fikir adamları adeta kendi kendilerine hakaret ediyorlardı. diyorlardı ki, biz adam değiliz ve olmayız. kendi kendimize adam olmamıza ihtimal yoktur diyerek bizim canımızı, tarihimizi, varlığımızı bize düşman olan, düşman olduğundan hiç şüphe edilmeyen avrupalılara kayıtsız şartsız bırakmak istiyorlardı. onlar bizi idare etsin, diyorlardı.”
mustafa kemal atatürk
6 mart 1922

fikirler ölmez

işte bu kelimeler ile başladım.. neden mi? çünkü düşmanlar bunu görmezler rakısını anlatır anca ondan.

bizim için tüm atatürkçüler için,

tüm türkiye cumhuriyeti aşıkları için sen özelsin, sen büyüksün ve sen sana edilen hakaretler,
yalan dolan iftiralara rağmen senin ne dinin, ne içkin, nede düşünce tarzın bizi ilgilendirmiyor.

çünkü sen bize bu şansı verdin.. seçme ve seçilmeyi, kendi düşüncelerimizle hareket etmeyi.. özgürce dinimizi yaşamayı.. erkekler ve kadınlar eşitti ama artık değil.

kimileri kundaktaki bebekleri öldürene tapar...

kimileri bir dönem şeyhlerin önünde diz çöküp, gençliğinde hem laik hem müslüman olunmaz diyen adamı padişahı olarak görür..

kimileri vardır ki türkiye den çok uzakta bir ülkede villa da yaşayıp duygu sömürüsü yapıp milyonları kandıran adama tapar..

kimileri vardır ruhlarını satıp bana dokunmayan yılan bin yaşasın deyip anında koyunlar gibi yalakalık yapar..

son bir sözle bitireyim:

kaygılanma çocuk! herkes ölür.. kimi toprağa gömülür.. kimi yüreğe..

selam olsun tüm atatürkçülere... içiniz rahat olsun.. onun da içi rahat çünkü.

rahat uyu paşam...

Ne gzl yazmissiniz la bana diyecek bisey birakmamissiniz.

bu adam modluğu hak ediyor ne şukusu

bu ülkenin insanlarının ne denli sahip çıktığını görünce gözyaşlarımı tutmak için inanılmaz efor sarfediyorum her seferinde. hani derler ya hep "rahat uyu" atam diye, gerçekten rahat uyu atam. bu ülkenin insanı onca baskıya, tiranlığa rağmen seni canı pahasına savunmaya devam ediyor.

bu sabah yine insanlarımın yürekten gelen atatürk sevgisini gördüm ya, ben bu ülkeyi terk edip gitmem. gidemem. bu mücadeleden kaçamam.

bedenen bu dünyadan gidişinin üzerinden üç çeyrek asır geçmiş...

şimdi kurduğun cumhuriyetin düşmanları kendi çaplarında senin adını, yaptığın devrimleri ve çizdiğin yolu silmeye çalışıyorlar...

bilmiyorlar ki sen bu dünyadan gittiğin günden beri milyonlarca türk genci senin adını yaşatmaya and içmiş..

şimdi o andı bile yasaklamaya kalkıştılar ama bilmiyorlar ki sonları çok yakındır.

bedenler toprak olur ama fikirler asla ölmez, yaşar.

bu ülkede yarattığın her şeyi emanet ettiğin gençlik olduğu sürece adın da eserlerin de sonsuza kadar yaşayacaktır.

ne mutlu türküm diyene !

ruhun ş'ad olsun büyük ata'm !

bazı arkadaşların yoksulluk içinde bu büyük dâvanın başarılamayacağını zannederek, memleketlerine dönmek arzusunda olduklarını duydum.
arkadaşlar! ben sizleri bu millî dâvaya silâh zoruyla davet etmedim, görüyorsunuz ki sizi burada tutmak için de silâhım yoktur. dilediğiniz gibi memleketlerinize dönebilirsiniz.
fakat şunu biliniz ki, bütün arkadaşlarım beni yalnız bırakıp gitseler, ben bu meclis-i âli'de tek başıma kalsam da, mücadeleye ahdettim.
düşman adım adım her tarafı işgal ederek ankara'ya kadar gelecek olursa, ben bir elime silâhımı, bir elime de türk bayrağını alıp elma dağı'na çıkacağım.
burada tek başıma son kurşunuma kadar düşmanla çarpışacağım.
sonra da bu mukaddes bayrağı göğsüme sarıp şehit olacağım. bu bayrak kanımı sindire sindire emerken, ben de milletim uğruna hayata veda edeceğim.
huzurunuzda buna and içiyorum.

• **

(1920 - birinci büyük millet meclisi'nin gizli celsesinde)

akit alanında aldıranın anasını gibeyim