10kasımlarda köpekleşen atatürk düşmnı ktle

fikirler ölmez

işte bu kelimeler ile başladım.. neden mi? çünkü düşmanlar bunu görmezler rakısını anlatır anca ondan.

bizim için tüm atatürkçüler için,

tüm türkiye cumhuriyeti aşıkları için sen özelsin, sen büyüksün ve sen sana edilen hakaretler,
yalan dolan iftiralara rağmen senin ne dinin, ne içkin, nede düşünce tarzın bizi ilgilendirmiyor.

çünkü sen bize bu şansı verdin.. seçme ve seçilmeyi, kendi düşüncelerimizle hareket etmeyi.. özgürce dinimizi yaşamayı.. erkekler ve kadınlar eşitti ama artık değil.

kimileri kundaktaki bebekleri öldürene tapar...

kimileri bir dönem şeyhlerin önünde diz çöküp, gençliğinde hem laik hem müslüman olunmaz diyen adamı padişahı olarak görür..

kimileri vardır ki türkiye den çok uzakta bir ülkede villa da yaşayıp duygu sömürüsü yapıp milyonları kandıran adama tapar..

kimileri vardır ruhlarını satıp bana dokunmayan yılan bin yaşasın deyip anında koyunlar gibi yalakalık yapar..

son bir sözle bitireyim:

kaygılanma çocuk! herkes ölür.. kimi toprağa gömülür.. kimi yüreğe..

selam olsun tüm atatürkçülere... içiniz rahat olsun.. onun da içi rahat çünkü.

rahat uyu paşam...

“türk halkının nasılsa başına geçmiş birtakım insanlar gelip düşmanlar karşısında susmaya mahkûmmuş gibi türkiye’yi atıl ve çekingen bir halde tutuyorlardı. memleketin ve milletin çıkarlarına gerektiğini yapmaktan korkak ve mütereddit idiler. türkiye’de fikir adamları adeta kendi kendilerine hakaret ediyorlardı. diyorlardı ki, biz adam değiliz ve olmayız. kendi kendimize adam olmamıza ihtimal yoktur diyerek bizim canımızı, tarihimizi, varlığımızı bize düşman olan, düşman olduğundan hiç şüphe edilmeyen avrupalılara kayıtsız şartsız bırakmak istiyorlardı. onlar bizi idare etsin, diyorlardı.”
mustafa kemal atatürk
6 mart 1922

devrimleriyle yapmayı amaçladığı şey bence son derece dogmatik bir millete düşünmeyi, merak etmeyi, sorgulamayı öğretmektir. bu bağlamda en büyük iyiliği de kadınlara yapmıştır aslında. bu durum elbette kadını meta olarak gören ve sindirmeye çalışan yobaz kafasına son derece aykırıdır. bir kadın olarak en iyi üniversitelerde okuyabildiysen, mühendis olabildiysen, para kazanıp erkek egemen bir dünyada sözümü geçirebiliyorsan, oy kullanabiliyorsan, başını hiç öne eğmiyorsan, hiç kimseye muhtaç değilsen, bir birey olduğunun bir erkekten hiçbir eksiğin olmadığının farkındaysan... bütün bunların önünü açan Atatürk'tür.

her sene görüyoruz meydanları, sokakları... bu insanların son yıllardaki politik mevzulardan ötürü sayıları giderek, hatta katlanarak artıyor. meydanlara ve anıtkabir'e mahşeri kalabalıklar toplamakta hiç zorluk çekmiyorlar. kusura bakmayın ama "bitti" dediğiniz, "tarihin çölüğüne atıldı" diye ısrar ettiğiniz şey, hiç de bitmişe benzemiyor. yıllardır onca olan biten şeye rağmen hala milyonlarca insan mustafa kemal'e bağlılıklarından vazgeçmiyorlar.

hatta son dönemlerde yeni bir şey farkettim, eskiden kemalizme (yahut atatürkçülük deyin) dair olumsuz yargıları olan pek çok kişi, sırf sizin desteklediğiniz iktidarın baskıcı uygulamaları yüzünden kemalizme sempati ile bakmaya bile başladı.

sosyologlar der ki; olayları ve kişileri yaşadıkları zamanların şartlarına göre değerlendirmek gerekir. şahısları, işledikleri günahlarla değil, sağladıkları fırsatlara göre ölçmek gerekir. sen sefa içindeyken cefa çekmiş insanları değerlendirmeye kalkacaksan; “vefa”yı unutmayacaksın.