dışarı çıktık. şükür ki kadir de uyanmıştı. süleyman akif'i kapı önünde sarsıyordu. kadir ile ben de akif'e yaklaştığımızda gözlerini gördüm. bembeyazdı. çocukken ellerimizle göz kapaklarımızı tutar gözümüzü beyazlayana kadar çevirirdik. aynı öyleydi. süleyman en sonunda bir tokat patlattı.
-kendine gel lan Akif!!
akif yavaş yavaş normale döndü.
-ne oldu lan ne arıyorum burada!
-şükür, diyebildi süleyman. kadir her zamanki binliği ile;
-amk ne olacak uyurgezerin tekisin işte.
oysa ki akif hiç uyur gezer bir insan değildi.

---GERÇEK BiR HiKAYE (BiZZAT AiLE DOSTUDUR)---
Bazen uyuduğunuz yer ile uyandığınız yer farklıdır. yatakta yatarsınız yerde uyanırsız. daha yaşlı olanlar somya tipi yatakları bilir. üstte yatarsınız sabah onun altında uyanırsınız. uyurgezer değilsiniz. bilakis sizin onlara yakın bir gücünüz var. korkmayın hemen, zamanla bu özelliğinizi ya inkar edeceksiniz, ya unutacaksınız.
bir köy evinde ailecek kalan (baba-ane-iki erkek çocuk) geceleyin uykuya dalar. gece anne uyandığında babanın yatakta olmadığını farkeder. kapı önüne çıktıklarında babaları kafasını yukarı kaldırmış gökyüzüne bakmaktadır. o an ufak çocuk(ama evin büyük oğlanı) annesiyle babasını uyandırmaya gittiğinde babasının gözlerinin bembeyaz olduğunu görürler. Anne yaka paça sarsarak adamı kendine getirir. bu ara ara (arada en az 10-15 sene) tekrar eder. bir çözüm yoktur.
not: sen onlara bir adım atarsan muhakkak ki onlar sana 10 adım atar. o yüzden adım atma!
---

köy evi iyice zulüm evine dönmüştü. sülaeyman bir karaltı görmüş gibiydi ama ona belli etmedim. "korku bu" dedim. çok olay duymuştum. korku insana neler gösterirdi. ya içtende bu varlıklara inanıp korkmak gelmiyordu o zamanlar. filmlerden ibaretti. hatta zombilerden daha çok korkardım. en azından elle tutulur ve gözle görülürdü.
-haydi süleyman yatalım artık dedim.
yataklarımıza geçtik. gecenin bir vakti akif ayağa kalktı.ben uyuyordum. olayları sonradan süleyman'dan öğrendim. o da akif'in peşinden ayağa kalkıp onu takip etmeye başlamış. akif evin dışına çıkmış. süleyman da peşinden. tam kapı çıkışında yakalamış onu. o anda zaten bir çığlık attı hepimiz uyandık.

sırf bunu okumak için uyumuyorum amk... incide ilk defa ciddi ciddi hikaye okuyorum devam panpa

"arada bi ses verirseniz hem sohbet etmiş oluruz hem hikaye yazarız. karanlığın ortasında laptopın başında şizofreni gibi hissetmeme sebep oluyor aksi halde * "

süleyman önde ben arkada ilerliyoruz. tuvalete varınca gözüme hemen tuvalet aynalığı ilişti ama bakmadım. daha doğrusu bakamadım. bizimki girdi tuvalete. benim olduğumu bilmesiyle işini halletmeye başladı. ben de bağdaş kurup bi sigara yaktım. uyku yoksa sigara vardı. bizimki kapıyı açtı.
-ne yaptın lan rahatladın mı?
-rahatladım abi, dedi ellerini yıkamaya başladı.
ben de sırtım dönük sigaramı tüttürüyordum. neredeyse yarılamıştım sigarayı. su sesi hala devam ediyordu. arkamı dönüp;
-bitme...
donup kalmıştım. süleyman aynanın karşısında öylece duruyordu. lavabodaki su akıp gidiyordu. ayna süleyman'a süleyman aynaya bakıyordu. kalbim deli gibi çarpmaya başladı. adam transa geçmiş gibiydi.
-süleyman ne yapıyorsun amk, dedim fısıldarcasına.
-gel abi gel. bakman lazım.
bakmalı mıydım bakmamalı mıydım bilmiyorum ama tuttuğum gibi kolundan antrenin ortasına fırlattım bunu. ışıkları kapattım. aynada gözucuyla, birşeylerin hareket ettiğini gördüm ama net değildi. bakamadım korkudan. gittim süleyman'ın koluna yapıştım.
-lan süleyman ne yapıyorsun derken tuvaletin kapısı açıldı. arkamı dönüp baktım tuvaletin kapısındaki de süleyman. bana cevap verdi.
-ne yapacağım amk sıçıyordum.
elimin altındakinin ne olduğuna dönüp baktığımda 1 saniyeliğine bir görüntü gördüm. yılan gibi gözler. aynı yılan gibi. aynı anda kayboldu. elim ayağım boşalmıştı. yığılıp kaldım yere. süleyman geldi yardımıma. korkudan konuşamıyordum.
şimdi düşününce amaçları belliydi. bir şekilde en kısa sürede bizi aynaya baktırmaya çalışıyorlardı.

---iLiMLE iLGiLi BiR HiKAYE---
Olay ısparta'nın bir köyünde geçer.bir kıza cin musallat olmuştur ama sebebi belli değildir. o zamanın insanları bir hocaya başvurur. hoca ayna olmadığı için o zamanlar, bir su koyar tasa (bilenler vardır eski tip sactan gri tas) kıza suya bakmasını söyler. uzun süre bakınca karşısındakileri görür. hoca arapça konuşmaya başlar. uzun süre suyun öteki tarafıyla konuşma yaptıktan sonra kızın ailesine söyler.
-şu köprüye gidin. gece ayın çıkmasını bekleyin. köprüden bir kabile geçecek. en son gelen kişiyle konuşun.bu iş tatlılıkla bitecek söz veriyorum der.
gece kızın babası köprünün altına geçer. gerçekten de uzun siyah varlıklar köprüden kabile gibi geçmektedir. en son herkes gidince, son bir kişi topallayarak gelir. adam karşısına dikilir. hocadan ve olaylardan bahseder. karşısındaki varlık kızına musallat olandır. neden musallat olduğunu anlatır.
kızı küçükken kaynar bir suyu kemiklerin olduğu bir yere savurtmuştur. bu da orada yemek yemektedir yılan silüetinde. bacakları yanmış ve topal kalmıştır. bunun acısıyla intikam istemektedir. ama kızın babasının hocanın ismini vermesiyle "git bir daha gelme" der. adam hocaya döner. olayları anlatır. senden niye korktular diye sorar. hoca cevaplar:
-eğer peşinizi bırakmasalardı, kabilenin başına hepsini yakacağımı söyledim, der.ve ekler:
-kızın uzun bir süre kendi görüntüsüne bakmasın, tembihle.
not: bu olay gerçektir ve kurgu bunun üstünedir. tekrar yazayım da hevesli arkadaşlar olmasın. denemeyin, yapmayın. hedefsiz gemi mutlaka kayalığa çarpar.

önlerden rezervasyon

rezzzzz

gece birer yatak serdi kadir ama uyumak ne mümkün. yatakta dönüp duruyorum. her karaltı her ses ürkütüyor. baktım akif'de de uyku yok. hareket etmiyor ama belli. süleyman kaf ayılıyor kaf bayılıyor. rahat uyuyan tek kişi kadir. adam horul horul uyuyordu. sonunda süleyman kalktı. o gece, istenmeyecek en zor şeyi istedi.
-tuvalete gitmem gerek lan!
akif uyuyor numarasına devam etse de ben yapamadım. gözlerim açıktı. kendime de itiraf edemesem de yutkundum.
-tamam kalkalım amk dedim.
salonla tuvalet arasındaki o yol geçmek bitmek bilmedi.

rezerved sonra okurum

mustafa kim amq??

kadir bizi aşağalar gibi bakıyordu. süleymanın gözlerinde ise "bu gecenin bir de sabahı var amk muallaksi" bakışı vardı. kadir bildiklerini yalan yanlış ötmeye başladı.
-valla dostlar, gördükleriniz hayaldir bana sorarsanız. büyü müyü ben inanmamki size ne olsun. eğlenelim dedim. arkadaştan öğrendiğim bir iki şeyi yaptım.
süleyman biraz durulmuştu ama hala sertti.
-oğlum biz niye bin gibi çemberin dışındayız?
-dostum bu çember seansı yönetmek için lan?
süleyman bana döndü:
-mustafa dalga mı geçiyor lan bu, dedikten sonra tekrar kadir'e dönüp, dungeon master mısın pekekent seansı yönetiyorum diyorsun. SÖYLE LAN SATTIN MI BiZi?
kadir gayet sakin cevapladı:
-lan ha çemberin içi ha dışı. ikisi de bir. satma matma yok. valla yok. dedi.
oysa ki kadir o gece bizi satmıştı. süleyman'ın da dediği gibi "bin gibi dışarıda kalmıştık"

süleyman, akif, ben birbirimize bakıyorduk. korku falan derken adamın baya baya anlattığı cin çağırmaydı. başta da dedim. dindar bir adam değilim ama gecenin bir vakti bir köy evinde kalınca insan her tak olabiliyormuş. şimdi yerde ayna kırıklarını görünce sanki oradaki binlerce göz bizi izliyor gibi geliyordu. dayanamadım başladım sormaya.
-oğlum, kadir, bak halüsinasyon falan gördük diyeceğim, amk, 3 kişi aynı anda görmez bu taku. onu da geçtim. adamlar burada senin çemberinin etrafındaydı. cin mi lan onlar?

rezervasyon

sardı panpa devam

ben varım zamqi

not: gececi tayfa burada olduğunun sinyallerini versin de tam gaz gidelim hikayeye.

-bu arkadaşım ismi burak. biz bin burak derdik. fırlamaydı çocuk. anlattı işte bu olayları. uzun süre görmüş adamı. bazen adam aynadaki kendi görüntüsü olurmuş. konuşmaya çalışırlarmış.
-çalışırlarmış ne kadir, mış ne amk? diye çıkıştı süleyman.
-yani süleyman ne o konuştuğunu duyarmış ne de burak'ın söylediklerini karşıdaki duyarmış.
o ara akif bi canlandı ve akıllıca bir soru sordu.
-karşı taraf duymadığını nasıl anlatabilmiş o zaman?
kadir gayet sakin tebessüm ederek baktı ona.
-yazıyla, ama arapçayla.
-niye arapça?
ses çıkmadı. sigarasından bi nefes daha çekti kadir ve havaya bıraktı.
-peki kadir, ne zamana kadar sürmüş bu arkadaşının muhabbeti bu varlıkla.
kadir kaşlarını kaldırıp etrafı dinler gibi yaptı. sonra bana döndü ve cevapladı.
-ayaklarının ve ellerinin ters olduğunu anlayana kadar.

-astral ne oğlum ne diyorsun? süleyman dayanamadı araya girdi. gözüm akif'teydi ama onda soru soracak hal kalmamıştı.
-ya beyler, bizle diğer varlıklar arasında görüşü engelleyen bir durum var. biz de geçici süreyle bu perdeyi aştık. bana da bir arkadaşım söylemişti. aynaya 10dk fazla süre bakınca evde dolaşan bir adam görmüş. uzun süre okuldan geldikten sonra aynaya bakıp adamı görmeyi beklermiş. gözbebeklerine bakınca insan, sonunda birşeyleri başarabiliyor.
-ne zamana kadar sürmüş arkadaşının bu seansı?
-bacanak orası biraz ürkütücü işte.
-anlat kadir dıbına koydurma anlat.
kadir anlatmaya başladı. kanımız gitgide çekiliyordu.