94. Gün(31): sabah okula gittim, 9 daki dersi 9 buçuğa almışlar. Bende bilmediğim için erkenden okula gittim. Dersten sonra biraz boşluk vardı, saat 11 de ise fizik dersine girdim. Fizikçi ödev dağıtmıştı. Herkese 1 soru verdi. Emrehanla bana aynı soruyu verdi. Emrahan bana ödevi yapıp yapmadığımı sordu, bende yaptığımı söyledim. Ödevime bakmak istedi, bende verdim defterimi. Baktım bu ödevime bi şeyler yazıyo. Dedim ne yazıyon oğlum ( bi sürü boş sayfa vardı verdiğim defterde ) bu galiba tıpa tıp aynı ödevi verelimde hoca puan kırmasın kafasındaydı. Normal bi ses tonuyla " ne yazıyon oğlum " dememe rağmen bu bana birden atarlandı. Yazdıklarını sildi, "al dıbına koyim" diyip defterimi geri verdi. Sonrada senin zütün kalkmış dedi. Ben şoka girdim amk. Buna ters ters baktım dedim hayırdır zütün kalkmış falan. Sonra yine önüme döndüm. Bu sefer "sanki bi şey yapabilcen" dedi. Ayağa kalktım ben ona, o bana vurdu. Kafasını koltuğumun altına aldım. Sonra ayırdılar. Hoca vardı sınıfta zaten. Neyse ders başladı bu bana baktı, senin dıbına koycam dedi. Beyler ben dellendim, sinirden titriyom. Dersten sonra bunun sınıftan çıkmasını bekledim. Hiç bi şey yokmuş gibi sınıftan çıktı, telefonla konuşuyo. Ben çantamı bi kenara fırlattım. Konuştuğu kişiye sonra görüşürüz gibi bi şey dedi. Sonra işte hayırdır mayırdır derken buna sağlam bi şekilde kafa attım. O beni tuttu ben onu tuttum. Korkuluklara dayandık, alt kata düşmedik çok şükür. Kimse yerede düşmeden ayırdılar. Bunu bizim sınıftan sinan abi ve bi kaç kişi tuttu. O arada bide tükürdü. Bunu zütürürlerken arkamdan: "abi şu huur çocuğunun yaptığına bak, dişimi kırdı" diye bağırıyodu. Kafamdan kan akıyodu, lavaboya gidene kadar her yere kan damladı. Sağ olsun etraftakiler yardımcı oldu. Ben bunun ağzından alnıma kan bulaştığını sanıyodum. Aynaya baktım, yüzüm birden kan içindeydi. Kanı temizledikten sonra fark ettim, buna kafa attığımda dişleri kafamı delmiş. Yüzümü temizledikten sonra okulun üstündeki hastaneye gittim.
Kayıt yaptırırken ne olduğunu sordular, bende kavga ettiğimi, kafa attığım çocuğun dişlerinin kafamı yaraladığını söyledim. Kadında daha demin ağzında sıkıntısı olan birisinin geldiğini söyledi. Bende dişleri kırılmış mı diye sordum. Kadında bilmiyom, ben bakamadım diye cevap verdi. Hastanede beni yönlendirdikleri yere giderken emrahanı gördüm sedyede otururken gördüm. Bende yan tarafa geçtim sedyeye oturdum. iyi aynı yere düşmedik. ilaç verdiler, yaramı bantladılar, reçete yazıp yolladılar.
Çıkmadan polise uğramamı söylediler. Şikayetçi olmasından korkuyodum ve moralim bozuktu. Hafiften ağlamaya başladım. Poliste üzülmememi, bi şey olmayacağını, en fazla dişlerin parasını ödeyeceğimi söyledi. Çok berbat bi gündü

Cinsel istek tabikide sıfır

92. Gün(31): içmedim

74.gün(31): uykuda boşaldım, rüya yoktu. Sabahtan ders yoktu. Sözlüğe takıldım ve trend de okb hastalığıyla ilgili bi başlık vardı. ( bilmeyenler için, takıntı hastalığı ) Bundan 4-5 ay önce
internet üzerinden bi kızla tanıştım. Yemekleri ağzından çıkartıp çöpe attığını daha sonra o yemekleri tekrar yediğini ve bunun okb hastalığıyla alakalı olduğunu söyledi. ilk başta ne diyo bu falan diye düşündüm. Bende jeton geç düştü. Kız bana bunları anlatırken çocukluğumu hatırladım. Çocukluğumda anlam veremediğim tuhaf şeyler yapıyodum. Örneğin dizlerimi sert bi şekilde birbirine vuruyodum zaman zaman. Kulağa çok tuhaf geliyo bu yazdıklarım ama yapmayınca içim rahat etmiyodu. Yapınca kısa süreliğine bi rahatlama oluyo ve tekrar aklıma geliyodu.
Bu yüzden bi pgiboloğa gitmedim ama sanırsam o hastalık birazcık bende de var. Uzun süre bu okb denilen şeyi unutmuştum ama bugün iyice farkına vardım. Son zamanlarda bi takım şeyleri kafaya taktığım için belkide yaklaşık iki haftadır kendimi çok kötü hissediyorum...

duş aldım, kahvaltı yaptım ve okula gittim... Eve geldim, yine boşluk hissi...
Akşama müzik açtığımda ve bu başlık için entry girmeye başladığımda nedense kendimi iyi hissettim. Normalde okula giderken ve okuldan gelirken hep müzik dinlerdim, yaklaşık 1 haftadır kulaklığım bozuk. Belkide uzun süredir müzik dinlemediğim için iyi gelmiştir.

ilerleyen saatlerde sözlüğe girdim. Takip ettiğim tek altinci ferre (eskiden kalma) . Bi mallık edip ferre altincisine girdim. Birazcık başlıklara baktım, birisi bi video paylaşmış ve 20:50 yi açın yazmış. Merak edip video yu açtım ama yüklemeden kapattım ve bakmıcam dedim kendime. Merak ağır bastı ve videoyu tekrar açtım. Uzun uzun ve dikkatli bi şekilde izledim. 31 çektiğim zamanlarda hızlı hızlı geçerdim. Video hoşuma gitti, kadın çok hırçındı. iştahlandım ama nedense 31 çekesim gelmedi pek. Sanki içimde gerçek sex yapmak isteği oluştu.
Halbuki sexin nasıl bi duygu olduğunu bilmiyorum bile. Burda tekrar üstüne basa basa söylüyorum: ferre izlemenin hiç bir faydası yok, ferre izlemem kesinlikşe hataydı. Bunu bilerek yaptım, evet. Zaten kendimi normal hissetmediğimi bi çok kez söyledim. Demek istediğim ben bi hata yaptım siz yapmayın beyler. 31e giden yollardan uzak durmamız lazım. Daha sonra iki tane farklı film açtım. ikisinde de beni çok tahrik eden sex saheleri vardı. Tabiki çekmedim. Bu aralar her ne kadar kötü bi dönem geçirsemde... PES ETMEK YOK BEYLER!

72.gün(sigara): ne yazsam bilemedim.
Sigara konusunda da pes etmek yok beyler!!

78.gün(31): Okula gitmeden halk eğitime uğradım ve lise diplomamı aldım.
Geçen sene mezun olmuştum ama diplomamı almamıştım. Okula giderken otobüste şu pgibolog işini düşünüyodum. Pgibolog ile kafamda diyaloglar kurguluyodum. ilk ders tarihti. Sunumlara başladık. Sunumu ben yapmamama rağmen içimde inanılmaz bi rahatsızlık/ korku/ heyecan karışımı gibi bi duygu oluştu. Sınıfın normale göre boş olması beni rahatlattı ( halbuki sunumu başkası yapıyo ). Öğleden sonra, hocanın bi yakını vefat ettiği için, ders işlemedik. Samet bilardoya gitmeyi teklif etti. Bu arada kendim hakkında bi tespitte bulundum: evde olmadığım sürece ( veya eve gitmediğim sürece) içim rahat etmiyor. Samette
ygs ye hazırlanırke bende böyleydim dedi. Belki bende ders çalışmadığım için vicdan azabı çekiyorumdur. Aslında Haftalardır adam akıllı ders çalışmıyorum ve eve gidincede çalışmayacağımı biliyorum ama nedense sürekli evde olma ihtiyacı duyuyorum. Otobüs çok kalabalıktı, şöför ben inemeden kapıyı kapattı. Bende mecbur kaldın ve abi inecek var diye bağırdın ama utanmadan. Eve geldiğimde yine ders çalışmadım. inciden tanıştığım bi panpama uzun uzun derdimi anlattım. Sağ olsun uzun uzun dinledi ve bana sanki pgiboloğa gitmem için cesaret verdi. Gece yatmada içimde uzun süredir olmayan bi mutluluk çöktü. O mutluk kısa süre sonra yine gitti. Sebebinide açıklayayım. Yaklaşık 1 buçuk ay önce sözlükten bi kızla tanıştık, muhabbet ediyoduk sürekli. Bu kızın izmirli bi ev arkadaşı varmış. Ev arkadaşı erkek arkadaşına vermiş. Dün akşam arkadaşım iyi geceler diye mesaj attı. Bundan yaklaşık 1 saat sonra tekrar mesaj geldi. Meğer sevgilisine veren arkadaşı onun hesabından mesaj atmış. Moralim alt üst oldu. Nedeni ise: arkadaşıma attğım mesajları okuyarak benim özelime girmiş oluyor ve ben konuştuğum kızın daha önceden erkeklerle bi şeyler yaşamış olmasını kaldıramıyorum ( aslında beni ilgilendirmemesi lazım, kızı tanımam etmem ). Hatta arkadaşım, ev arkadaşının yaptıklarından bahsedince bile kendimi çok kötü hissettimiştim. Bunun sebebi nedir bilmem. Belki pgibolog bu sorularıma bi cevap verebilir. Tabi gidersem...

76.gün(sigara): (Yemekhaneden çıkarken samet hala sigara içip içmediğimi sordu. Emrehanda tam ben sorcaktım dedi. Bende hala içmediğimi söyledim. Emrehan, sigaranın neden içildiğini, tadının olup olmadığını sordu. Bende sigara ihtiyacını yemekten sonra oluşan tatlı yeme isteğiyle benzeterek açıkkadım. Bu yazıyı yazarken canım çekti. içtikten sonra oluşacak kendimi kötü hissetme duygusunuda düşündüm. Zaten kendimi haftalardır öyle hissediyorum.