72.gün(31): Moralim hala bozuk, canım hala sıkkın. Saat 9 dan 16:30 a kadar dersim var, saat 6 yı geçince evde oluyom anca. Geçen hafta türkçe hocası makale okumamızı, o makalaye özetleyip sınıfta özetlememizi söyledi. Dün gece internetten kısa bi makale bulup özetledim. Neyse ki hoca unutmuş ödevi. Termodinamik dersinde sinirlerim tavan yaptı. Ne hocanın anlattıklarını anladım ne de yazabildim. Oturduğum yerden tahta gözükmüyodu çünkü güneş vuruyodu. Sinirden kafayı yicektim...

Bugün ilginç bi olay oldu. Muhammet bana bakıp: "ne kadarda özgüveni yüksek birisin" dedi gülerek. Muhammetin ne düşündüğü açıkcası çokta umrumda değil ama böyle bi şey dediğine göre özgüvensizliğim dışardan belli oluyo. Bu da moralimi bozdu. Bu demektir ki, özgüvensizliğim dışarı vurmuş...

Trend deki asmr ile zihinsel orgazm başlığını görmüşsünüzdür belki. Meraktan google ye asmr yazıp vikipedi den bilgi edindim. Asmr olayını özetliyecek olursak: beyini rahatlatan sesler desem çok ta yanlış olmaz herhalde. Youtube ye girip bu asmr videolarına göz gezdirmeye başladım. Erotik asmr videoları yapan bi kadına rastladım. Videoları beni etkiledi. Sonra youtube de arama kısmına aslında yazmamam gereken şeyler yazdım. izlediğim bi video beni çok tahrik etti ve birden bire kendimi google de benzer videolar ararken buldum. Sex videoları izlemesemde ferregrafik giflere, resimlere baktım. Kuzenim yasin mesaj attı 31 ve sigara durumunu sordu. Bende bu ferre olayını anlattım. Çektin mi dedi, çekmediğimi söyledim. O da 1 haftadır çekmiyomuş. inşallah bir daha çekmez.
Canım çok istedi 31 çekmeyi ama çekmedim. Bunlar birazda sıkıntıdan diye düşünüyorum. Son zamanlarda moralimin bozuk olmasıyla birlikte derste çalışmıyorum ve vaktimi boşa harcıyorum. Hiç bi işle meşgul olmayınca da aklım 31e kayıyor. Çekmemem lazım. Sanırım 31 çekmeyi bıraktığımdan beri en büyük krizimi yaşıyorum. Ayrıca sokakta kızların kalçalarına bakıp hayaller kurup duruyorum. Okuldan gelirken otobüste önümde bi kız oturuyodu, ben ayakta dikiliyodum. Yukardan bakınca sütyenine kadar görüyodum.
insan çıldıracak gibi oluyo ama 31 çeksem mustsuzluğum artacak, mutsuzuğum arttıkça 31 çekmek isticem. Kısır döngü. Umarım hayatımda bir daha çekmem. Aynı şekilde bu yazdıklarımı okuyan kardeşlerimde umarım bir daha çekmezler.

70.gün(sigara): 10. Hafta da bitti hayırlısıyla. Ne yalan söyliyim eskisi kadar sigara içme isteği olmasada
%100 unutamadım. Nedense bizim milletimiz çok sigara içiyo. 7den 70e herkesin elinde sigara. Para verip kendi sağlığımızı çöpe atıyoruz, aynı şekilde ferre ve 31 ile erkekliğimizi, mutluluğumuzu, hafızamızı ve bir çok şeyi peçetelere akıtıyoruz. Hem de bunları zevk alarak yapıyoruz... ilginç gerçekten

74.gün(31): uykuda boşaldım, rüya yoktu. Sabahtan ders yoktu. Sözlüğe takıldım ve trend de okb hastalığıyla ilgili bi başlık vardı. ( bilmeyenler için, takıntı hastalığı ) Bundan 4-5 ay önce
internet üzerinden bi kızla tanıştım. Yemekleri ağzından çıkartıp çöpe attığını daha sonra o yemekleri tekrar yediğini ve bunun okb hastalığıyla alakalı olduğunu söyledi. ilk başta ne diyo bu falan diye düşündüm. Bende jeton geç düştü. Kız bana bunları anlatırken çocukluğumu hatırladım. Çocukluğumda anlam veremediğim tuhaf şeyler yapıyodum. Örneğin dizlerimi sert bi şekilde birbirine vuruyodum zaman zaman. Kulağa çok tuhaf geliyo bu yazdıklarım ama yapmayınca içim rahat etmiyodu. Yapınca kısa süreliğine bi rahatlama oluyo ve tekrar aklıma geliyodu.
Bu yüzden bi pgiboloğa gitmedim ama sanırsam o hastalık birazcık bende de var. Uzun süre bu okb denilen şeyi unutmuştum ama bugün iyice farkına vardım. Son zamanlarda bi takım şeyleri kafaya taktığım için belkide yaklaşık iki haftadır kendimi çok kötü hissediyorum...

duş aldım, kahvaltı yaptım ve okula gittim... Eve geldim, yine boşluk hissi...
Akşama müzik açtığımda ve bu başlık için entry girmeye başladığımda nedense kendimi iyi hissettim. Normalde okula giderken ve okuldan gelirken hep müzik dinlerdim, yaklaşık 1 haftadır kulaklığım bozuk. Belkide uzun süredir müzik dinlemediğim için iyi gelmiştir.

ilerleyen saatlerde sözlüğe girdim. Takip ettiğim tek altinci ferre (eskiden kalma) . Bi mallık edip ferre altincisine girdim. Birazcık başlıklara baktım, birisi bi video paylaşmış ve 20:50 yi açın yazmış. Merak edip video yu açtım ama yüklemeden kapattım ve bakmıcam dedim kendime. Merak ağır bastı ve videoyu tekrar açtım. Uzun uzun ve dikkatli bi şekilde izledim. 31 çektiğim zamanlarda hızlı hızlı geçerdim. Video hoşuma gitti, kadın çok hırçındı. iştahlandım ama nedense 31 çekesim gelmedi pek. Sanki içimde gerçek sex yapmak isteği oluştu.
Halbuki sexin nasıl bi duygu olduğunu bilmiyorum bile. Burda tekrar üstüne basa basa söylüyorum: ferre izlemenin hiç bir faydası yok, ferre izlemem kesinlikşe hataydı. Bunu bilerek yaptım, evet. Zaten kendimi normal hissetmediğimi bi çok kez söyledim. Demek istediğim ben bi hata yaptım siz yapmayın beyler. 31e giden yollardan uzak durmamız lazım. Daha sonra iki tane farklı film açtım. ikisinde de beni çok tahrik eden sex saheleri vardı. Tabiki çekmedim. Bu aralar her ne kadar kötü bi dönem geçirsemde... PES ETMEK YOK BEYLER!

72.gün(sigara): ne yazsam bilemedim.
Sigara konusunda da pes etmek yok beyler!!

78.gün(31): Okula gitmeden halk eğitime uğradım ve lise diplomamı aldım.
Geçen sene mezun olmuştum ama diplomamı almamıştım. Okula giderken otobüste şu pgibolog işini düşünüyodum. Pgibolog ile kafamda diyaloglar kurguluyodum. ilk ders tarihti. Sunumlara başladık. Sunumu ben yapmamama rağmen içimde inanılmaz bi rahatsızlık/ korku/ heyecan karışımı gibi bi duygu oluştu. Sınıfın normale göre boş olması beni rahatlattı ( halbuki sunumu başkası yapıyo ). Öğleden sonra, hocanın bi yakını vefat ettiği için, ders işlemedik. Samet bilardoya gitmeyi teklif etti. Bu arada kendim hakkında bi tespitte bulundum: evde olmadığım sürece ( veya eve gitmediğim sürece) içim rahat etmiyor. Samette
ygs ye hazırlanırke bende böyleydim dedi. Belki bende ders çalışmadığım için vicdan azabı çekiyorumdur. Aslında Haftalardır adam akıllı ders çalışmıyorum ve eve gidincede çalışmayacağımı biliyorum ama nedense sürekli evde olma ihtiyacı duyuyorum. Otobüs çok kalabalıktı, şöför ben inemeden kapıyı kapattı. Bende mecbur kaldın ve abi inecek var diye bağırdın ama utanmadan. Eve geldiğimde yine ders çalışmadım. inciden tanıştığım bi panpama uzun uzun derdimi anlattım. Sağ olsun uzun uzun dinledi ve bana sanki pgiboloğa gitmem için cesaret verdi. Gece yatmada içimde uzun süredir olmayan bi mutluluk çöktü. O mutluk kısa süre sonra yine gitti. Sebebinide açıklayayım. Yaklaşık 1 buçuk ay önce sözlükten bi kızla tanıştık, muhabbet ediyoduk sürekli. Bu kızın izmirli bi ev arkadaşı varmış. Ev arkadaşı erkek arkadaşına vermiş. Dün akşam arkadaşım iyi geceler diye mesaj attı. Bundan yaklaşık 1 saat sonra tekrar mesaj geldi. Meğer sevgilisine veren arkadaşı onun hesabından mesaj atmış. Moralim alt üst oldu. Nedeni ise: arkadaşıma attğım mesajları okuyarak benim özelime girmiş oluyor ve ben konuştuğum kızın daha önceden erkeklerle bi şeyler yaşamış olmasını kaldıramıyorum ( aslında beni ilgilendirmemesi lazım, kızı tanımam etmem ). Hatta arkadaşım, ev arkadaşının yaptıklarından bahsedince bile kendimi çok kötü hissettimiştim. Bunun sebebi nedir bilmem. Belki pgibolog bu sorularıma bi cevap verebilir. Tabi gidersem...

76.gün(sigara): (Yemekhaneden çıkarken samet hala sigara içip içmediğimi sordu. Emrehanda tam ben sorcaktım dedi. Bende hala içmediğimi söyledim. Emrehan, sigaranın neden içildiğini, tadının olup olmadığını sordu. Bende sigara ihtiyacını yemekten sonra oluşan tatlı yeme isteğiyle benzeterek açıkkadım. Bu yazıyı yazarken canım çekti. içtikten sonra oluşacak kendimi kötü hissetme duygusunuda düşündüm. Zaten kendimi haftalardır öyle hissediyorum.