4 yıl

gibliyoooooooz

yazıyorum panpa hemen o zmn

Yaz pnp

vega çalıyordu hafiften, alttan alışamadım yokluğuna omzumda yatıyordu. jakuzide ayaklarımız dışarıya sarkmış, hafif hafif mırıldınayordum şarkıyı. yankılanıyordu banyoda. nedensizce yüzüne bakıp sırıtıyordum anlayamadığım sebepten. her baktığımda bi kere daha aşık oluyordum. sorularımı cevapsız bıraksa bile anlayamıyordum sarıp sarmalıyordum onu.

- hayatım
- efendim bitanem
- geçelim mi odaya.
- olur güzelim geçeriz birazdan.
- üşüdüm ama.
- tamam geçelim odaya o zaman.

çıktım jakuziden havluyu doladım belime oda bornozunu giymişti. kucakladım. odaya geçtik. abime çıktığımızı söyledim kapıyı çalıp 5 dk geçmedi onlar daldı zaten. parça değişti salonda çalan vega cdsi tüm evi kaplıyordu. iz bırakanlar unutulmaz çalıyordu.

"Bir ev vardı küçüktü belki bizimdi" diyordu. orası hep bizim evimizdi.

Up up up

Upupupupupupuuoppppuuuuuuiuupppppp

kollarımda ki beden hayatımın odak noktasıydı ama kör bii nokta olduğunu yavaş yavaş farketmeye başlamıştım. neden böyle oldu lan diceksiniz şimdi, demeyin dıbına koyim hissediyordum işte. Şarkı "Ankara" olmuştu. kollarımda ben mırıldanırken uyuya kalmıştı. ne kadar da huzurluydu. bi ben böyle huzurlu olamıyordum amk. uyuya kalmışım öyle bende bu soruları sorarken kendime.

sabah olmuştu gözümü açtığımda kapı çalıyordu. açtım gözümü

- he?
- sekooo
- efendim eda?
- kahvaltı hazır kalkcanız mı?
- abim kalktı mı?
- evet duşta.
- tamam eda 5 dakika sonra ordayız.
- tamam

uyandırdım neslihan'ı söylenerek kalktı tabi yataktan. her gün aynı caz ama hoşuma gitmiyo değildi lan.

911 benim aq

@911 panpa süpersin hee *

teniyle oynadım biraz ık mık yaptı ama kalktı tabi tualet duş falan derken hazırdık masada. telefoum çaldı. arayan babam;

- kalktınız mı?
- evet kahvaltıya oturduk şimdi başlıcaz.
- tamam 2 bardak daha ekleyin.
- buyrun gelin de hayırdır?
- annen kahvaltıya çocuklara gidelim dedi. üşendi yani.
- hehe tamam gelin baba.
- iyi ekmek falan lazım mı?
- yok abim almış.
- tamamdır.

5 dakika içinde bizdelerdi tabi.

babam: siz gelmeyin bugun?
abim: niye?
ben: babam bizi istemiyor artık.
babam: ulan size iyilik yapanda kabahat.
abim: ya bırak allah aşkına, 2 haftadır böyle yapıyon.
babam: tamam bundan sonra benden bi saat önce fabrikadasınız.
ben: ilk opsiyonu kabul ediyorum.
abim: bende
babam: tamam akşamüstü gelirsiniz işte.
ben: tamam 4te ordayız.
abim: bende 4.30 gibi gelirim işte.
eda: serhat bende gelebilir miyim?
abim: neden?
eda: e neslihan geliyor ama?
abim: çünkü o çalışıyor eda.
babam: getir oğlum kızı
abim: peki baba.

babamlar gitti biz salona yayıldık eda ile abim odaya gitti kavga ediyorlardı. artık fuckbuddylikten çıkmıştı ilişkileri.

geldiler eda neslihan'ı mutfağa çağardı hadi yemek yapalım diye neslihan gitti. abime dedim

- hayırdır?
- fazla değer veriyo kendine
- beni hiç bulaştırma. dedim kalkarken
- otur lan yarak.
- noldu bunu da mı ben çözcem dıbına koyim?
- ya yok be oğlum.
- ya ne?
- aman kafam karışık.
- ya sal gitsin işte sadece sexten ibaret değil ki sizinkisi gezdiniz yediniz içtiniz, annemler tanıyo ooohoooo yarağa yemişsin sen.
- ya bi sus amcık.
- nba atak mı?
- hadi atak dıbına koyim.

nba atarken kızlar yemeği yaptı. oturduk afiyetle yedik saat 2 gibi abim hadi çıkalım dedi eda'ya ve çıktılar. bizde evde hazırlanıp fabrikaya doğru yola çıktık.

ccc seko reyis ccc

fabrikaya vardık babam çağırdı. noldu lan direk dedim amk. ofise hemde aboo sekreteri söyledi bi de aboo yarrağa yedik kesin bişe var dedim.

- geçin çocuklar
- baba noldu? herşey sağlam duruyo.
- işlik değil.
- eee?
- eda gelicek. abin edayı sardı artık, başka bişey değil söyleyeceğim hiç birşey sizle alakalı değil. neslihan sen ailedensin artık kızım biliyorsun o yüzden söyleyeceğim hiç birşeyi üzerine almayacaksın.
- tamamdır.

ofisimize geçme zamanı şimdi. gittik ofise. neslihan'a dedim ki;

- hayatım fırtına öncesi önlemler bunlar pis geliyo haberin olsun.
- ne olacak ki?
- muhtemelen abime artık ne yaptığınızı bi aydınlatın diyecek.
- sıkıntı o zaman
- öyle görünüyor.

saat 16:30 civarı abimler geldi direk bizim ofise geldiler. babamda görmüş o da geldi hemen.

babam neslihan ın masasına dayandı ben masamda oturuyordum neslihan koltugunu benimkinin yanına çekmişti. abimle eda da masanın önündeki koltuklarda oturuyordu.

babam: evet çocuklar, bu fabrika'ya ikinizin de emekleri azımsanacak düzeyde değil, keza neslihan'ın ki de öyle. Yükseldiniz, rahat yaşadınız, kısa sürede olsa parasızlığı gördünüz. oğullarım ikinizle de gurur duyuyorum. ikinizin de eş düzeyinde en iyisini bulmanızı istiyorum. Seko sen bu işi zaten çözmüş durumdasın. Serhat;

- efendim baba?
- siz napmayı planlıyorsunuz?
- hangi konuda baba?
- geleceğiniz konusunda?
- zamanı gelince olur herşey baba.
- oğlum zamanı mı kaldı? hadi kardeşin taktı yüzüğü aynı evde oturuyorlar. siz? siz böyle motorcu sevdasında dolaşmaya devam mı edeceksiniz? yüzünden ne kadar ciddi olduğu anlaşılıyordu. kurtarıcım gelmişti. kapı çaldı. gir dedim. gelen erman'dı. herkesi gördükten sonra,

- müsait değilsiniz galiba?
- buyur erman noldu?
- dişliler geldi. gelince haber verin demiştiniz. babama baktım kafa salladı. "neslihan hadi gel şunlara bakalım" dedim. babam "git bak gel" dedi. anladım daha gibiş bitmemişti. indim dişlilere bakmaya uzatıyordum. 10 dakikalık işti ben 20 dakikadır aşağdayıdm. babam ofisin camından "kahve de söyleyelim mi? ne oyalandın be çocuk." bana patlamadan hemen halledip, yukarı çıktım.

babam: yuh be oğlum ne uzun sürdü.
ben: ya baba işte baktım hepsine falan
abim: kaçamadın.

babam devam etti, "şimdi bu akşam düşünün taşının ne istediğinize karar verin bende konu komşuya ona göre birşey diyim. Seko sıra sana geldi." aha dedim yarrağa yedik.

- buyur baba dedim.
- oğlum bak iş güç tıkır tıkır hiç bir lafım yok, ama davranışlarınıza biraz olsun dikkat edin en azından şirket içinde. kahve şakaları falan hiç hoş olmamış siz burda eş değil sevgili değil sadece iş arkadaşısınız, fabrikanın yöneticileri olsanız bile...
- anladım baba.
- anladıgını düşünüyorum. bu arada fabrikayı bu kadar çabuk ayağa kaldırmak herkesin harcı değil. bunu başarabilirdiyseniz, sadece benim yetiştirmemle değil, kendi yeteneklerinizle başarmışsınız demektir.

ooo seko reyiz bugün baya anlatmışsın.

ooo seko reyiz bugün baya anlatmışsın.

ooo seko reyiz bugün baya anlatmışsın.

ooo seko reyiz bugün baya anlatmışsın.

ooo seko reyiz bugün baya anlatmışsın.

ooo seko reyiz bugün baya anlatmışsın.