4 yıl

işe gidip geliyordum günler dönüyordu. hep aynı terane haftaiçi gitmeyecekttim karşıya haftasonları gidip onlarda kalacaktım. günlerden cumaydı. çıktım evden akşam neslihan'lar rota. gittim herkes bi candan karşıladı dedim noluyor amk. yemekler yendi tv muhabbet falan ben milleti kesiyorum bi yandan. yatma vakti geldi. babası dedi, serkan'ın yatağını salona yapın. oha ne salon mu? e yuh artık. neslihan'da sağolsun hiç kırmadı babasını attılar benim yatağa salona vay amk.

babası dedi;

- biz yatıyoruz iyi geceler size. ne kadar iyi bi gece olcaksa. oturduk neslihan'la tvde zap yapıyor ona bakıyorum.

- aşkım
- hı?
- nolcaz böyle?
- nasıl yani?
- işte böyle yani şu an ki halimiz.
- bişey yok işte evlenene kadar böyleymiş.
- ya ben anlamıyorum ki ne kadar çabuk uyuyosun onlara.
- napayım laylaylom yaşamıyoruz artık gördüğün gibi.

oha lan nasıl doldurmuşlar kızı.

gece devam

bende buralardayım maça bakıyom

@2470 bence fener yener
not: futbol sevmem

@2472 adam kayıpları oynamış :(

devam tabi panpa

neyse 2ye kadar falan oturduk tabi kur yapıyorum tık yok bu ne lan liseli sevgiliyiz sanki amk. öpiyim diyorum, çay diyo, kahve diyo gidiyor mutfağa. en sonunda dedim ki;

- otur bakayım 2 dakika şuraya.
- hıh söyle bakalım.
- nedir bu benden kaçmalar?
- yok kaçma falan. dur meyve getireyim.
- dur otur suraya. dokunmuyorsun bile bana.
- burda olmaz ne biliyim anlayacaklar gibime geliyor.
- ee nasıl yapacaz?
- yapmadan duramaz mısın?
- dururum tabi akşam karıya giderim sana sulanmam.
- oha. tehdit mi bu?
- tehdit değil seni deli gibi severken tak gibi ortada bırakıyorsun beni.
- ben seni sevmiyorum dedim mi?
- öyle davranma o zaman. baktım sesim yükseliyor, hadi yatalım dedim.

sabah uyandım, kahvaltı masası hazır. ulan hiç bişe yiyesim yok bi de pazar mutlu aile tablosu herkes evde hiç hoş değil. kahvaltımızı yaptık. dedim ki;

- bugün bi pier lotti'ye gidelim. babası atladı
- ordu evine gidicez. banane lan siz giderseniz gidin beni niye yoruyosunuz amk?
- biz kaç zamandır beraber bişeyler yapamıyoruz o yüzden dedim.
- e beraber olucaz ya işte.
- neslihan'la
- he başbaşa çıkmak istiyorsunuz anladım.
- evet.
- ama ordu evinde yer ayrıttım.
- yapabilcek bişey yok dedim. neslihan atladı.
- gidelim işte. hay allam akıllanmıcak bu kız.
- siz gidin bebeğim o zaman ben gelmeyeceğim. dedim ve masadan kalktım. ayakkabılarımı giydim inerken koştu geldi arkamdan.

- dursana
- neden? sevgili ailenle takıl sen.
- ya yapma böyle
- benim yaptıgım bişe yok bi düşün sen naptın? gidiyorum ben.
- dursana.
- gelicek misin?
- evet.
- bekliyorum.

ulan sevgilimi evden çıkarmak için yarım saat uğraşır olmuştum.

geldim atayım part

çıktık pier lotti'ye doğru yola yolda hiç konuşmadı bende konuşmadım sürdüm öyle. zaten konuşulacak çok birşey yoktu. bir yabancı gibi gittik yolda. pier lottiye geldik. elemana verdim arabayı 10 tl verdim bi de. ilk kelimesini etti hatun,

- çok fazla bahşiş veriyorsun.
- bravooooo. ne kadar bahşiş vereceğime de karar ver artık.
- dalga geçiyosun.
- evet geçiyorum. çünkü yolda tek kelime etmeden geldin burda verdiğim paraya takılıyosun.
- ya ne alakası var.
- söyleyecek birşey bulamadığın zaman ne güzelde sıkıştırıyorsun ne alakaları.
- seko.
- tamam susayım günümüz heba olmasın bari.
- bence de

yine tek kelime etmeden kahvelerimizi içtik akşam üzeri hadi gidelim dedi. yok demedik kalktık. eve bıraktım arabayı parketceğimi sandı,

- e hadi parkette öyle alalım bagajları.
- yok gidecem ben.
- nereye?
- nereye olacak eve.
- gelsene işte.
- sen yarın doğum günün için izin almaya bak.
- tamam.

almayacağına bahse girebilirdim.

@2485 yatmıyorum amk yazcam 1 part daha

eve vardım seni seviyorumlu bir ton mesaj bakmadım bile attım telefonu öylece köşeye. http://goo.gl/4VvgN çalan parçada bu. günler döner geceler döner hani olduğun yerde kalırsın. bataktaymış gibi hissedersin. aynı öyleydim işte. amaçsız, umarsız, yenik. parti bu sefer gerçekten bitmişti. artık sahneyi toplamak ve perdeyi kapatmak kalmıştı geriye. ama ben bi umut bi kere daha kurtarışı deneyecektim. kalktım mesaj attım bak seni herşeyden çok seviyorum diye. döktüm içimi. aynen aşağıda,

"o gün nereye gittim biliyor musun? kırmızı banktaki kıza gittim, sahilde aradım, didim'i karış karış gezdim ama bulamadım. yoktu. biricik nesli'm yoktu. aramadığım yer kalmadı. eski evimize bile baktım yoktu. oysa ki evdeymiş, söke'de ben görememişim ya da bambaşka biri olmuş. ben eski nesli'mi istiyorum. seni herşeye rağmen çok seviyorum"

gelen cevap ne olsa beğenirsiniz?

"sabah konuşalım bunu."

ve yine attı şaplağa sevgili gelde uyu yerse diktim gözleri tavana bu o kadar sakin ve gamsız hesabındayım. nasıl kurtarcam diye düşünürken uykuya daldım ve gözümü açtığımda saat 13:00 civarıydı sevgilim beni merak etmemiş, bi mesaj atma ihtiyacı bile hisetmemişti. mesaj attım günaydın aa gene cevap yok. sinirlenmeye başlamıştım, aradım yok yok yok. sonra bi mesaj geldi "havuzdayım ararım"

iyice delirmiştim tabi. kalktım yola çıktım ben karşıya geçene kadar nasılsa beni arar dedim.

aramadı, ulan yarın doğum günü. napcaz hiç bilmiyorum o günü kendime göre aktivitelerle geçirdim. ertesi gün sabah erkenden uyandım mesaj attım. hemen gece 12 aramasını saymıyorum zaten. dedim;

- napcaz?
- izin alamadım.
- almayı denedin mi?
- tabi ki de sordum.
- akşam 8de hazır ol hayatım gerisini ben hallederim.
- ya olmaz öyle.
- olacak ben bi hafta öncesinden söyledim sana. gelmek istemiyorsan o başka tabi.
- ya saçmalama tamam alcam izin.

her ihtimale karşı kayın pederi aradım.

- alo
- merhaba amca bey.
- hah söyle.
- akşam neslihan'la yemeğe gidicez.
- evde birşeyler yapacaklardı ama.
- valla yapmasınlar. kaç haftadır bugünü bekliyom ben.
- peki istediğiniz gibi olsun bakalım.

izini de aldık tamamdır. düzeltme şansım hala var

bir gün daha doğdu ben kaçar beyler

gece 2de başlıyoruz beyler

akşam neslihan'ı alacağım saatte kapının önünde hazırdım. arabayı yıkattırmıştım. tam tertemiz hazır ve nazır beklemekteydim. sevgilim geldi aşağa salına salına mavi elbisesi vardı üzerinde. her seferinde biraz daha hayran kalıyordum. bindi arabaya kapısını açtım tabi o kadar eşşek değilim amk. bastım üsküdara kız kulesi botları ordan geçer bilirsiniz. bindik bota geçtik. yemeğe şarap ve peynir aperatifiyle başladık. konuşma tatlı başladı;

- iyi ki doğdun hayatım
- iyi ki varsın hayatım.
- keşke her günümüz böyle olsa
- artık imkansız ama.
- tamam anı bozmana gerek yok
- ne dedim ki?
- tamam aşkım bari bugün kavga etmeyelim.
- hep kavga çıksın istiyorsun zaten.
- öyle bişey mi dedim?
- keşke evde annemlerle kalsaydım.

o an dedim ki bu kız kulesi komple zütüme girseydi aynı acıyı yaşamazdım herhalde.

- hadi kalk o zaman
- nereye ailene zütüreyim seni. kavga etmeden kutlarsın doğumgününü.
- e yemek?
- ağzıma sıçtın yicek hal mi kaldı.
- işte yine doğum günümde bile kavga etmeden duramıyoruz hadi gidelim.

kalktık eve bıraktım. eve çıkarken ki diyalog aynen şu;

- beni arama 1-2 hafta seko.
- ne diyosun sen ya?
- kafamı toplamam lazım.
- peki madem.

ağzım dilim tutuldu. hazır anadolu tarafındayım ne gerek eve dönmeye bastım izmir'e 4 saatte izmirdeydim. kapıyı açtım direk salona yattım.

sabah annemin sesiyle uyandım.

- sekooo
- hı?
- hayırdır?
- 2 hafta burdayım.
- tamam oğlumda haber verseydin.
- bende bilmiyordum gelceğimi.
- tamam üstünü değiştir bari.
kadıncağız alışmıştı deliliklerime.

gittim üstümü değiştirirken bi ses;

- hoş geldin la gibik. hayırdır?
- hoşbulduk aga anlatırım.
- iyi gidelim fabrika'ya.
- ok.
- hadi bi yumurta pişir yiyelim pekekent.
- tamam deyip mutafağa geçtim kahvaltımızı ettik. fabrikaya geçtik.