4 yıl

@322 vay amk süper lan memnun oldum mehmet.

valla hacım dediğim gibi hepsi reel, inanmamak isteyeni zorla inandırmıyoruz zaten. sadece geçen hafta yaşadığım halt yüzünden hepsini buraya dökmek istedim. kimse sallamıyodu okunuyo mu kaygısı da taşımıyorum.

sonunu söylemicem, izmirde gaziemirde ev, fabrika hazır mutfak fabrikası fabrika kısıkköy sanayi de

aynen öyle ama ben izmirde deilim su an tatile geliyorum artık sadece hikayenin parçası oda

iyi yıllar beyler. Geldim kafam süper sizinkiler nasıl bilmiyorum ama...

Abimin askere gideveği gün gelip çatmıştı. Diyarbakıra gidicekti. ordan mardine gececekti. Uçaga binicekti, saçlar kesildi sakallarr tam kadro ordaydık herkes aglıyordu. ben ise hiç ses çıkarmıyordum. Bilmiyorum bilir misniz o duyguyu ama çok ağrıma gidiyordu. Benim idolojimde yoktu böyle şeyler hala yok. Neyse, adam kapıdan geçti, el sallandı basbaya gidiyodu. abimden hiç bu kadar ayrı kalmamıştım. artık daha fazla tutamadım gözyaşlarımı, boşaldı gitt. olduğum yere çöktüm. elim ayağam titriyordu. Az sonra dedem çöktü yanıma sarıldı sımsıkı bana evlat dedi sil gözyaşlarını, nolur bu evin erkeği sensin şu anda sen böyle yaparsan kim toplucak bu karıları? umrumda değildi 5 ay lan koskoca 5 ay nası ayrı kalacaktım abimden? vay amk hiç bu kadar uzak kalmamıştık.

@335 Mehmet bende 15 yaşından beri evde değilim kanka. Yapabilcek çokta birşey yok. Orda olup o çaydan sebeplenmek isterdim. bu arada partlarım kısa olacak kafayı toplayamıyorum. çok sarhoşum

Abim gittikten sonra adeta kendimi eve kapamıstım. iş - ev - iş üçgeni devam ederken abimden 3 - 4 gunde bir haber alıyorduk buda can sıkıcı bi haldi. Neslihan bu duruma iyice bozulmuştu. Ama ben umursamaz haldeydim. çünkü abimdi lan herif askerdeydi. neslihan yatağa girdiğimizde gibim bile kalkmıyordu o derece düşünün yani. neslihan bir gun geldi ve tarihin en büyük kavgasını çıkarmaya bahane buldu "başkası mı var?"

- Ne diyorsun sen ya?
- Basbaya duydun sorumu işte.
- Gerçekten düşünüyor musun böyle birşeyi?
- Gece yanıma gelince farketmedim mi sanıyorsun 35 yıllık evliler gibi arkanı dönüp yatıyosun.
- Bebegim bak, anlamıyorsun. abim askerdeyken ben burda eğlenemem.
- Bunu mu bahane ettin yani.
- bahane değil gerçek.
- işten her zaman benden sonra çıkıyorsun.
- buna mı dikkat ettin dedim gülerek.
- ne gülüyosun dedi.
- yarın görürsün dedim.

ertesi gün geldi çattı. Eminim uyuyamamıstır da, işe gider gitmez tribal suratını düşürmek farz olmuştu bi savaşa dönmüştü artık. Güvenlikten kamera kayıtlarını istedim.

Kamera kayıtları geldi. hepsini izle dedim. sonra konuş bana. izledi, suçlu tabi, niye söylemedin diye bağarmaya başladı. bu 3 etti dedim. 3 kere güvensizlik yaşadın bana, yetti be diye kapıyı çarpıp çıktım. Çıkarken babam duymuş koridordaydı. Noldu dedi, eve gidiyom ben dedim. bastım evin önünden geçtim durmadım bastım bastım nereye gidersem diye babam aradı eve gitmemişsin dedi. hee dedim. nerdesin dedi, kafayı kaldırdım sökeyi geçmiştim, iyi geliyor sürmek, sökeyi geçtim dedim, nereye dedi. Ne bileyim ben dedim. gel eve dedi. delirmiş gibiydim

beyler kafam aşırı iyi sabah devam ederim.

geldim beyler

tamam dedim, dönüp bastım izmir'e, evde beni babam, annem ve neslihan bekliyordu. Neslihan ağlamıştı suratından belliydi. hiç umursamadan odama çıktım. Peşimden geldi.

- çok özür dilerim, paranyolarım ne hale getirdi.
- paranoyalarını benim üstümde niye deniyorsun?
- Ya düşündüm olamaz dedim ama bi kıskançlık bastı içime, dayanamadım. Gözyaşları yanağını ıslatıyordu. zaten başlardan da anladığınız üzere dayanamadığım tek şey.

- bu akşam dışarı çıkıcam.
- neden?
- gidip biraz yarışıp kafa dağıtıcam çok kırdın beni, bırak biraz toplanayım.
- hep sensin deme kırılan zaten?
- hala üste mi çıkmaya çalışıyorsun?
- tamam söz veriyorum demicem birşey ama nolur yarışmaya gitme. Kal sarıl bana burda.

beyler erkekliğin yannanı yediği an bi kadının melül melül bakmasıdır. bu yüzden hep kaybeden taraftayız. Kabul ettim eli mahkum sorunları çözmüştük. Babamların yanına indik, babam "sorunlarınızı çözün iş yerine yansıtmayın" dedi. haklıydı, tüm yönetim katı bağrışmalarımıza tanık olmuştu. Zor bir durumdu babam için. Önümüzdeki hafta büyük bir ihale vardı, bir istanbul kooperatif şirketinin 90 dairesinin mutfak ve banyosu. Babamla konuştuk girelim kararı aldık. ihale başvuruları tamamlandıktan sonraki gün bir mail aldım.

"Serkan Bey,

Bu ihalenin önemi bizim için paha biçilemez, hem siz izmir şirketisiniz, istanbul'da işlerin nasıl yürüdüğünü bilmezsiniz. bırakın bu hevesleri yoksa sebebiniz olmayalım."

diye 2 satırlık bir mail aldım. Savcılığı aradım bulmalarını istedim. Ip'den bi internet cafe olduğunu tespit ettiler ama kim olduğu bulanamamıştı. ihaleye 5 gun vardı, çekilmek için son 2. Babama dedim böyle böyle diye. Babam "kimi korkutuyolar dıbına koyim" dedi. neslihan'la herşey yolunda görünüyordu. Ama kafamdaki tilkiler dönmeye devam ediyordu. artık bana güvenmiyordu belliydi. "akşam yemeğe çıkalım" dedim, "noldu?" dedi. "ne zamandır başbaşa kalmıyoruz" dedim. yüzü güldü "şahane olur" dedi. annemi aradım akşam gelemeyeceğimizi söyledim. Swiss hotelin roof restaurantında yer ayırttım. Babama da akşam bizi beklememesini söyledim. saat 9'a yaptırmıştım rezervasyonu, fabrikadan çıkmamız 8'i buldu, işçiler ve yönetim 6'da dağılır. güvenlikten başka kimse kalmaz. Fabrikanın kapısından tam çıktık ki sağdan biri yanaşıp kolumu tuttu "o ihaleden yarın çekilmezseniz canınız yanacak" derken kolumu sıkıyordu, gömleğinden tuttum neslihan koşup güvenliği çağardı, adamı depoya aldık, neslihan'a eve gitmesini söyledim.

Neslihan eve gider gitmez babama haber vermiş, babam geldiğinde ben adamın ağzını burnunu dümdüz etmiştim ama kimin adamı olduğunu öğrenememiştik. Babam tanıdık bir komser ile gelmiş. Beni görünce "lan naptın manyak" dedi. "Söylemiyor" dedim. polis bey "biz çözeriz" deyip bi ekibe anons geçti. ekip geldi adamı aldı 15 dakika kalmıştı saat 9'a swiss'i arayıp 9.30'a kaydırmalarını istedim rezervasyonu, ardından neslihan'ı arayıp yarım saate swissin önünde buluşuruz dedim. Abimin arabasını o sıralarda neslihan kullanıyordu, o yüzden ulaşımı da rahattı. Swissin önünde buluştuk, restoranta çıktık.

- ne zamandır böyle birşey yapmamıştık, iyi oldu.
- evet seni ne kadar özlediğimi kaçırıyorum bazen.
- ben hep özlüyorum seni ama.
- adam kimmiş? neden öyle demiş?
- bilmiyorum hem iş konuşmayalım hayatım şimdi.
- ya canınız yanacak dedi.
- hayatım korkma bu ilk gelen tehdit değil zaten.
- peki bebeğim öyle diyorsan öyledir.

gecemiz mükkemmel geçti. sonrası da tabi ki, anladım ki ilgim kaydığı zaman bu moda giriyordu. ertesi gün ihaleden çekilmek için son gundu çekilmedik tabi ki. o gün fabrikaya gitmeme kararı verdim, neslihan'ı da göndermedim annemi de alıp hadi yazlığa gidelim dedim.

yazlığa geçtik balkonda mangalı yaktık babamda geldi aksam üstü. yemek süper giderken, fabrikadan telefon geldi.

- serkan bey, serkan bey.
- dur sakin noldu?
- depo tarafında yangın çıktı.
- Geliyorum hemen dedim.

fabrikaya vardığımda, depo tarafında çıkan yangın güvenlikler tarafından çok hasar almadan söndürülmüştü. sabaha kadar fabrikadaydık. sabah ise babam güvenlik şirketini arayıp 30 kişi takviye istedi tanıdık komser 4 ekibi fabrika çevresine koydurdu. fabrika güvendeydi, ihale bitene kadar da öyle olacaktı.

haftasonumuz şen şakrak sıkıntısız geçti sigortadan hasar bedelini de almıştık. Depo tamir edildi. Abimle arada sırada konuşuyordu. ama keyfi yerindeydi dağ karakolunda olmasına karşın revir çavuşu olmuştu ve sivil geziyordu. Sadece acemilik fotoğraflarında kalmıştı kamuflajlar. ihale günü geldi çattı. Müthiş bi kar marjı ile ihaleyi almıştık. iş yapılmaya başlandı. neslihan muhasebe kayıtlarını hazırlıyordu, yeni muhasebe müdürü işe başlayacaktı. iyice benimsemişti işi. bende yönetim kurulu toplantısına hazırlanıyordum. Neslihan'ın babasının izin zamanı geleceklerini söylediler çok heycanlandım. iki aile normal bi zamanda ilk defa bir araya gelecekti. kayınpeder aradı,

- oğlum naber?
- iyiyim baba siz?
- iyiyiz yarın yola çıkıyoruz.
- arabayla mı geleceksiniz?
- uçakla gelelim diyoruz ama gezmek için araç sıkıntısı olur mu?
- yok zaten 3 arac rahat rahat yeter bize yetmezse fabrikadan da çekeriz.
- tamam o zaman kaçta alalım sizi?
- bakıp haber vereyim.
- tamam baba görüşürüz
- görüşürüz oğlum.

Ertesi gun saat 10.30 da izmire ineceklerdi. zamanlama çok ters istanbuldakiler gelicek toplantı yapılacaktı.

neslihandan rica ettim alması ve çok özür dilediğimi belirten bi mektupla. neslihan karşıladı onları. babası çok şaşırmış. altında abimin arabası neslihan tek başına gelmiş. toplantı bittikten sonra bende hemen eve geçtim.

- hoş geldiniz baba
- vay evlat nerdesin sen ya?
- valla çok yoğun bu aralar
- duyduk yangın falan çok geçmiş olsun.
- sağol baba özledim sizi ya ne zamandır, görüşemedik.
- valla öyle oldu. Abinin keyfi yerindeymiş konuştuk komutanıyla.
- vay demek rahat etmesinin sebebi sizsiniz.
- yok canım komutanı devrem çıktı hepsi o. gülüştük.

içimi rahatlatmıştı, abim rahattı basbaya. Akşam yemeğinden sonra neslihanın ananesi artık istanbula dönmek istediğini neslihan'ın tek başına çok iyi olduğunu söyledi. Kabul ettiler çok şaşırmıştım ohaa modundaydım. artık kendi evimizde yaşayacağız planları müthişti. Ne kadar bi yan apartmanda da olsak kendimize ait evimiz olacaktı. bu beni çok heycanlandırmıştı.

bi yemek yapıcam gelicem 2012niz güzel olsun

Neslihan'ın ailesinin bir hafta bizde kalma süreci süper geçmişti, neslihanın evinde kaldıkları için komşu kızına aşık olmuş gibiydim. her akşam yatma vaktine kadar beraberdik, tatil süreci olduğu için babam yazlığa geçmeyi önerdi. Herkes kabul etti. Sevincim gittikce artıyodu. yazlığa giderken abimin araba, kayınpederde, babamlar tabiriyle kara atıyla, bizde benim arbada 3 araba yazlığa vardık. babam evin önüne yanaşmadı bile öyle olunca bizde yanaşamadık arkasından. indim hayırdır dedim. Anahtarı attı garaja al arabaların hepsini dedi. anladım demek istediğini tekneye gidilecekti. yoksa arabalar garaja çekilmezdi. ama 3 arabayı da çekmek bana kalmıştı. neslihan gülüyordu. benm arabayı dışarda bıraktım, çünkü birşey lazım olacaktı biliyordum. nitekim daha 2. arabayı koymamla annem elime upuzun bi liste gönderdi. valelik bitti sırada kapıcılık vardı. Ilık ılık esen rüzgarda camlar acık, güneş batmaya meillenmiş kıpkırmızı bi hal almıştı. gözlüklerime çarpan güneş ışığı kendimi daha bi sexy hissettiriyordu. pis pis sırıtıyordum. neslihanda farketmişti durumu.

- ne sırıtıyosun?
- geçmişi düşünüyorum, geleceği
- ne varmış?
- iyi, güzel, mutlu
- atladıkların olmasın?
- atladıklarımı konuşmak istemezsin. dedim ve konu kapandı. Annemin istediklerini alıp eve döndük.