4 yıl

Ama ders çalışmak lazımdı bunu da adam akıllı neslihan'a anlatmak lazımdı. ne diyecektim. sınav zamanı yetişemicem sana kusura bakma mı diyecektim çok sevdiğim aşkımı kaybetme sebebim olurdu. Düşüncesi bile korkunç ne diyorum lan ben falan derdim sonra gene aynı telaş kısır döngü nitekim neslihan'a da yansıdı bu gerginliğim. Neyin var dedi. Ortalamam yetmeyecek galiba dedim. Aklın nerdeydi dedi. Zaten o dakika şarteller attı benim. "Senle ilgiliydim hayatım kusura bakma" dedim. "He suçlu benim yani deyip" kapattı msni filan telefonlara cevap vermemeye msni açmamaya başladı aha dedim seko al agzını gibeyim denir mi lan kıza öle diye kendimle kavga ederken bu süreci değerlendireyim dedim. Kendimi tamamen derslere verdim. Transcripte 2.50 yi göstermiştim vay amk helal diyodum kendime. neslihanla ara ara konusuyorduk. Çokta mutlu değildim. tamamen derslere odaklanmıştım. bir gun kapı çaldı tam ders calısıyordum bilirsiniz o pis hali ayagamda boston celtics shortu üst çıplak gözde gözlük öleydim. Kapıyı açtım. Gelmişti şoktaydım. oha dedim rüya mı falan derken attı kendini kollarıma sımsıkı sarılıp öpücüğe boğdum. Odaya geldiğinde herşeyin aynı oldugunu görünce ohh dedi. Doğru söylemişsin. ders çalısmıssın gerçekten dedi. Ya ne bekliyordun dedim. Ama tekrar hatırladım. 2. guvensizliği bana bu. hafızamı da gibiyim hiç bişeyi unutmuyo amk.

gunler güzel geçerken kafamı kurcalayan soruları neslihan gitmeden bir gün öncesinde konuşmaya karar verdim. Kendi kendimi yiyecektim yoksa. Hal böyle olunca sinir katsayım herkese yansıyor. Sonuç olarak hepten deliriyorum. Biz güldük, eğlendik yedik içtik coştuk bir hafta. Veda gününden 1 gece öncesi dedim ki neslihan'a gel odaya konuşmamız lazım. Surat ifademden anladı zaten ne oldu sorularının arasında odaya aldım onu. "Bak hayatım, bu cümleleri sarfetmek içimi ne kadar acıtıyor bilemezsin. Ama bana 2 kere güvensizlik duydun, ikincisinde çıktın buraya geldin o kadar güvenmedin bana bunun sebebini öğrenmek istiyorum. Bir diğer konu da seni çok sevdiğimi bile bile bana neden seni sevmiyormuşum sadece hayatımın ufak parçasıymışsın gibi davranma muamelesini gösterdiğğini merak ediyorum" dedim. Oyle 1 - 2 dakika mal mal baktı suratıma ama harbi mal gibi böyle agız hafif aralık, gözleri açmış bakıyordu öyle. "Hayatım" dedi. Sesi titriyordu. "Ben sana güvenmemekten değil seni bi hata yapıp boş bırakıp kaçmandan korkuyorum" dedi. "Bütün sorularım için cevabın bu mu?" dedim. "Evet" dedi. Ikna olmamıştım ama başka seçeneğim yoktu. "Peki bebegim" dedim. "Sınav zamanlarımızda daha sakin olalım ama" dedim. "Tamam hayatım" dedi. Sımsıkı sarmaladım omzundan bir öpücük aldım. Seni seviyorum diye fısıldarken nefesini tüm vücudumda hissettim. Bende seni çok seviyorum dedim. Aksam yemekten sonra tulumba almıştık. Kimsenin aklına gelmemişti. Benim bi anda canım istedi. Koştum mutafağa arkamdan gelen ses "dondurmayı da al." tatlı ve dondurmayı alıp odaya geçtim. O arada evimizde bulunan jakuziyi dolması için uygun sıcaklıkta çeşmeyi açtım. Gündüzden süpriz diye aldığım gül yapraklarını serpiştirdim içine. Neslihanın haberi yok tabi. Wcde sanıyor beni mumları yaktım, ışığı kapattım tatlımızı yedikten sonra gel sana bi süprizim var dedim banyoyu gösterdim. Köpüklü beyaz şarap almıştım hani şu sallayınca şampanya gibi patlayanlardan.

jakuzinin sağ eğimli olan tarafına uzandım neslihan'ı sol omzuma doğru yatırdım. saclarıyla oynuyordum. hep böyle kalalım dedi. "Hep bu kadar mutlu hep bu kadar huzurlu" o saatten sonra msn durumum bile huzurlu ve mutlu olmuştu. Mottom oldu yani bi nevi. jakuzide uyuya kalmışız mumlar bile sönmüş içerisi kapkaranlık olmuş. Sabah bizim çocukların kapıyı vurmasıyla uyandım. "Lan Seko olum iyi misiniz? Ses verin lan!" telaşlıydı sesi "ışığı yak la" dedim. ışığı yaktı. "Sen odana gir kapını kapat" dedim. Anladı zaten vaziyeti tamam deyip gitti. Odanın kapı sesini duyunca jakuziden çıktım. Neslihanı kucağıma aldım yarı uyur yarı uyanık bana bakıyor. "hihihih" diye garip garip gülüyordu. Odaya geldik kapıdan kafamı uzatıp "giriş çıkış serbest" deyip odaya çekildik. sarıldım, dudaklarından sıcak bi öpücük aldım. Ama buruş buruş olmuştu bedenimiz. ısınmak için epey çaba harcamak zorunda kaldık.

Haftasonu plan belliydi, silivri'ye gidilecekti. Herşey hazırdı. Neslihan'ın abisininde arabası vardı, ama babası benim arabamı almama izin vermedi. Onun askeri aracı ve çağrı'nın aracı ile gittik silivriye bi dublexleri vardı orda yazlık diye kullandıkları zaten hazırdı belli, bu tatil için temizlenmişti. ilginçti, ailemin yanındakinden farksız hissediyordum.

Beyler yemek hazır işareti geldi 15 dakikaya gelcem az bekleyin.

geldim beyler.

Herkesin odası belirlendi ben çağrıyla kalacaktım. Neslihan ananesiyle. Hava güzel diye yemek masası dışarı kuruldu balkona, Markete gidilicek takım belirendi. Çağrı ile ben komploya geldiğimi anladım. Kesin sorulacak sorular vardı. Anahtarı attı. Toyota Auris'i var bitane ama modifiyeli turbolu bujiler deişmiş egzoz sistemi falan performans eğlimli yapılmış. Neyse bindik, sağa sola derken kendimi bi düzlükte buldum. Çok duyduk ndıbını bi de görelim bakalım izmirli diye güldü. Orası gece drag yaptıkları düzlükmüş 1 km kadar dümdüz bi yol. yüklendim gaza 1 km sonunda arabada ekgib şeyler vardı dikkatimi çeken. neyse kısa kesicem buraları, gaz yemiyordu neden olabileceğini söyledim gidince gösteririz dedi. iyi dedim alıncaklar alındı eve döndük "neden bu kadar uzadı" dedi amcabey, çağrı " arabayı denedik baba dışardan biri görsün istedim" dedi. Ne anlar serkan deyince anlar anlar deyip geçiştirdi. Masada yine bi 100lük duruyordu. Aman tanrım ne kadar az koydular bardaklara öyle. Ne yaptın sen ya da diyemiyosun tabi. Bi de yavaş içiyorlar eyvah dedim bu gece bitmez. Kafalar çakırkeyf olunca sorular başladı dizilmeye.

"Neslihan'dan önce kaç kişi oldu hayatında?" dedi annesi. "Ciddi olarak olmadı en uzunu 2 - 3 ay maximum" dedim. "Neden inanayım ki buna" dedi. " Kızınızı görene kadar böyle bi ciddiyetim yoktu zaten efendim" dedim. Biraz bozuldu ben sert çıkınca. Çağrı sıkmayın adamı turizmci dedi gülerek. Babası; "benim oğlum yapmamıştır öyle şeyler" dedi. Lan bildiğin ters pgiboloji uyguluyolardı. Hayda sorguda gibiydim hadi biri asker deli hepsi mi deli diye düşündüm. Ama neşeli olduğu için sohbet sarhoşluklarına verdim. Ananesi ile biraz sohbet şansımız oldu dede de askermiş 3 nesildir asker ile evlendirilmiş ailedeki kızlar erkeklerde asker olmaya zorlanırmış. Eğer damat gelirsem ilk olacakmışım. Çağrı da zaten ailedeki ilk askerliği reddeden erkek. nesil çatışması bu galiba dedim. Güldüm. Bir baktım güldürdüm de. Gece sonunda babası elime bi zarf tutuşturdu neslihana göstermeden okumamı söyledi. Peki der gibi kafamı salladım.

Mektup "oğluma" diye başlıyordu.

"Hiç tanımadığım bir memleketten hiç tanımadığım bir oğul kazandırdın bana. Kızıma senden iyi bir eş istesem yaratamazdım. Umarım herşey benim ve sizin istediğiniz gibi olur. Evlar çok güveniyorum sana, oğlumdan ayrı tutmuyorum ve bil ki sana oğlum derken bunu tüm içtenliğimle söylüyorum. Senden isteğim bu mektubu okuduktan sonra eğer içinden bana baba demek gelirse hiç çekinme çünkü ben artık bunu senden duymak istiyorum. Artık iş ciddiye bindiğinin ne kadar farkında olduğumu hatırlatmak aileden gelen baskının da artacağını söylemek için yazıyorum bu mektubu sana. Herhangi bir ihtiyacın olduğunda sorun ne olursa olsun yanındayım oğlum.

Seni seven kayınpederin."

Vay amk demiştim amcabeye bak ne kadar sert görünüyordu kedi olmuş şimdi dedim. Mektubu çağrıdan bile sakladım. Kimsenin haberi olmayacaktı. Nitekim olmadı da. Amcabeyden bir mektup daha aldım ama o epey ilerki zamandaydı.

Gülerek doladım elimi beline, oturduk gözleme söyledik, peynirli sever her zamanki gibi adeti bozmadan devam etti, ben kahve aldım. "Evdekiler" diye giriş yaptı. "Hanigisi" dedim. "Annemler" dedi. "EEE" dedim. "Çeyiz hazırlıklarına başladılar" dedi. "eee" diye devdıbını kısa kesmesi gerektiğini hissettirdim. "Soruyo konu komşu ne zaman düğün" diye dedi. Bunu konuşmamıştık hiç. Ne zaman evlenecektik hiç tarih hesabı yapmadık ideallerim vardı benim başarılı yaşam kasıtlarım. Dedim ki "2015ten önce kimse düğün beklemesin".(bu lafı yazın bi yere binler) Yüzü buruldu, o kadar çok mu dedi. Bak hayatım dedim, bende senle evlenmeyi çok istiyorum. Karım olarak bağrıma basmak ama şu halimle senle evlensem ne kadar mutlu olursun doğru düzgün iş yok daha öğrenciyiz dedim. Seninle kuru ekmeğe bile varım dedi. Ama ailen olmaz sanırım dedim. Madem onlar sana bu konuşmayı dayattı, bizim isteğimizi de soracaklarını pek sanmıyorum dedim. Bu arada gözlemesini bitirmişti. çok soğuktu hava kar yağmaya meilli gibiydi yollar buzlanmadan egeye inmek lazımdı. Hadi hayatım çok oyalanmayalım dedim. Bindik arabaya o uyuya kaldı. Dikiliye kadar hiç uyanmadı. içindekileri dökmüştü kafası rahattı niye uyumasın ki. Ama döktüğü her şey kafamda toplanmıştı. Ne nikahı lan durun bi modu oldum. Sonra seneryolar zaten kafada, "bilerek yolladılar o zaman benle konuşması için." Dayatma ile beni evlendirmeye çalışıyolar akış danışabileceğim tek adamı aradım. Dikilide durduğumda,

- Abi uyuyo musun?
- uyuyom tabi gibik noldu?
- abi ben neslihanla geliyom
- ee süper olum
- abi düğün dedi
- hı?
- düğün işte bildiğin düğün evlilik falan
- yaşınız kaç amk kafayı mı yediniz siz?
- sordu ben 2015ten önce olmaz dedim.
- aferim amk iyi demişsin gelince konuşalım korktum amk bişe oldu diye.
- tamam abi iyi uykular sana
- he nerdesiniz am bu arada?
- dikili
- az kalmış iyi ben boyoz alıyım o zaman buraya geliyonuz deme?
- evet aga
- tamam hadi eyvallah
- hadi eyvallah

Eve vardığımızda sıcacık boyoz ve demlenme kıvdıbını olabilicek en güzel şekilde yakalmış çayımız vardı. Ama benim sevgilimin o boyoz kadar sıcak kalbi sanki buz kesmiş yüzüme bile bakmıyordu. Anlaşılan annesi iyi doldurmuştu. Masada sohbet falan filan derken abim sende "gelsene bugun benle fabrikaya, neslihan'da annemle takılır hem yorgundur kızcağız" dedi. Abim konuşmaya karar vermişti benle ne zaman konuşmak istese böyle garip bahaneler bulurdu. kahvaltıdan sonra yola cıktık. Fabrika ev arası yarım saat. Ama istanbul gibi düşünmeyin izmirde yarım saat epey mesafe trafik inanılmaz rahat. Neyse yolda hiç bir şey demedi konuyla alakalı. Yolculuk nası geçti falan gibi saçma muhabbetler. fabrikaya vardık ofise geçtik.

- Seko
- Efendim abi.
- hayırdır oğlum?
- Valla hayır değil be abi.
- Noldu?
- Önce kayınpederden mektup aldım. Arabada torpidoda da bi ara bakarsın. Yazanları kısa bir özet geçtikten sonra.
- Oha dıbına koyim adam ne çabuk kabullenmiş lan seni dedi.
- o en basit kısmı.
- Nasıl lan?
Susurlukta olanları anlattım. Herseyi kelimesi kelimesine...
- Onu anladım zaten Neslihan'ın suratından.
- He işte ne yarak yiyeceğimi şaşırdım abi.
- Severse bekler oğlum bak benim hatun 5 yıldır bekliyor.
- Haklısın aga. dedim. konu orda kapandı biraz içim rahatlamıştı. Çünkü anneme söylesem seneye okul biticek askere git gel evlen diyecekti.

akşam eve döndüğümüzde sabahki buz gibi neslihan gitmiş sıcacık sevgilim olmustu tekrardan. Babamda masada yerini almış bizi bekliyorlardı.

- Lan nerdesiniz?
- Baba iş bitti falan geldik işte.
- Oğlum ben çıkalı fabrikadan 2 saat oluyor. Arkamdan çıkmışsınız zaten.
- Bir kahve içtik baba.
- Yemekten önce kahve içiyorsanız pek hayra alamet değil bu neyse konuşuruz.

Yemekte annem tavuk yapmıştı tavuk poşetine koyup fırına atarsınız. Çıtır çıtır pişer. çocukuluğumdan beri hasta olduğum tat yemek yerken babam sordu. Ama öyle bi zamanda ters gelen bi soruydu bu konun içinde onun da olduğundan şüphe ettim.

- Çocuklarınızın adını hesaplamışsınızdır şimdi siz?
- Evet baba.
- Nedir? söleyin duyalım
- Derin ve Deren
- peki deden ne diyecek bu işe? ( bizim aile de çocuklara "S" harfi ile başlayan isimler koymayla ilgili bi gelenek var. Zorunluluk gibi daha çok. Ailede sadece anannemin adı "Y" ile başlıyo geri kalan kuzenlere kadar "S" ile başlar.)
- E artık isim kalmadı baba ya. gülüştük konu hafif sıyrıklarla atlatılmıstı.

zaten 45 dk sürdü yolumuz ananemlerden sonra ev arkadaslarının da gelceğinden haberi yok tabi. herifler hatun atmışlar eve, odaya bi girdim. Lan nolmuş savaş alanı gibi. Bi kız yatıyo kolu asaga sarkmıs bizim eleman sarılmış yorganı bi çektim. Nevresim deiştirme ihtiyacı bile hissetmemişler ztn leş gibi bi koku vardı. bi baktım yatagın diğer tarafına kusmuşlar yere allahtan fayans ama ben bunun intikdıbını almaz mıyım mabedime girilmiş. yorganı çektim ama hala uyuyolar salona girmedim ama sesler geliyodu öbrü de ordaydı muhtemel. banyoya gittim kovaya su koydum oldugu gibi başlarından boşalttım kendilerine geldiler ayılın giyinin burayı temizleyin dedim. Neslihanla biz çıktık evden. sahile gittik dolandık yemek yedik, o arada dayımlar aklıma geldi onlarda didimdeydi. aradım müsait misiniz dedim. Evet dedi. Tamam dedim geliyoruz. Gittik börek çörek gene akar muhabet sorular falan derken akşam oldu dayım dedi ki kalın bi kaç tek atalım seko dedi. Neslihan'a baktım onayı aldım. tamam dedim.

Rakı ve mezeler güneş batarken çıktı balkona deniz kokusuyla bezenmiş didim akşamı, içmeye başlandı keyfe keder gene meret. dayım udunu çıkardı başladı vurmaya teline. Bende eşlik ediyorum ailemin güzel diye tabir ettiği sesimle. Neslihan sarıldı bana. Dayım dedi ki, "eminim siz hiç ayrılmıyacaksınız, ve eminim biz bu mereti 20 yıl sonra yine bu masada içiyo olacağız siz o zman bizim yaşımızda olacaksınız." "Ah be dayıcım şu günümüzün tadı o günde eksilmesin" dedim. Yengem bi iç çekti. "Inşallah" dedi. Konu döndü dolandı evlilik çocuk odur budura geldi. Neslihan atladı hemen "2015te düşünüyoruz dayı ayakalrımız yere basmış olur en azından" dedi. ikna olmuştu, fikrimi kabullenmişti hatta benimsemiş adeta kendi fikri gibi bahsediyordu. Telefon çaldı çağrıydı arayan, "Hacım ikna etmişsin neslihanı" dedi. Anlamadım dedim. 2015 dedi. Heee ya olmus bende yeni anladım dedim. Akşam yatma vakti geldiğinde dayım mutfağa çekti "size nasıl yatak yapalım" dedi. "Valla dayı dedemlerde beraber kaldık, evde ayrı" dedim. "tamam o zman misafir odası sizin" dedi. Sağol dayı dedim. Yatakları hazırladık. Son bi akşam muhabettinden sonra yattık.

Sabah kalktık kahvaltıdan sonra eve geçtik. Ev tertemizdi odada hiç bişeyden eser yoktu. ama çocuklar suçlu olduklarını biliyorlardı tabi ki salonda başları eğik oturuyorlardı.

- Hayırdır beyler?
- Ya seko sorma ya
- Soracam olum noldu?
- ya bunları düşürdük işte altınkumdan, geldik çok sarhoştuk.
- E be dıbına koduklarım evde benim odam hariç 2 oda bi tane de salon var gelip benim odamımı buldunuz.
- la oğlum amma tatava yaptın ya.
- la zütünü gibtiğim mabedim lan orası benim yarak.
- Altı üstü dösedin resimlerle diye mabed oldu amk.
- ya bak kırıcam kafanı amk gibtirgit gözümün önünden
- Tamam aga kusura bakma olmaz bir daha girmeyiz odana.

Tatlıya bağlandı akşam narigleye gittik. Sıkıldık hadi bi şişe rakı mezeler falan derken yarın ders var mı la? Kim giber dersi geyikleri döndü.

Ertesi gün uyandık haba çok güzel çocuklara dedim pikniğe gidelim imzalar dediler. He hepimiz gidersek imzaları kim atacaktı öyle bi sıkıntı var okulda da kimseyi giblemediğimiz için kimse bizim yerimize imza atmazdı. "durun lan buldum!" dedi hüseyin. Büşra atar amk bizim derse girer. Aradık ok dedi. biz ne yapacağımızı söylemedik tabi. işimiz var dedik. Sonrasında yola çıktık. istikamet Sevgi plajı dayımları aradım, onlarda geliriz dediler. Öyle olunca dedemlere de haber verdik teyzeler falan derken, herkes ordaydı annemi de aradım tabi böyle böyle diye onlarda geldi babamla abim işte olduğu için gelemedi tabi. Ama çok eğlenceli geçti 4 tane piknik masasını birleştirmek zorunda kaldık. her arabada bi kişi vardı alkol içmeyecek olan ben içemedim haliyle ama çok eğlendim. neslihan omzumda yaslanık herkes, fotoğraf çekiyor nazar duaları falan okuyorlardı. dedem ayağa kalktı bi durun dedi.

"Ben tüm ailemin önünde kızımıza teşekkür etmek istiyorum. Seko bizi vakti zamanında epey korkutmuştu.(kaza yaptığım zamanı kastederek.) Deli doluydu, hiç durulmucak sanıp endişeleniyorduk. Ama sonra kızımız, bizim beyin hayatına girdi, annesinin yaptıramadıklarını kısa bisüre içinde yaptırdı." Bi kutu çıkardı cebinden, yüzük kutusu olduğu belli annem ağlıyor, ananem ağlıyor bi anda küçük bi nişan töreni gibi birşeyin içinde bulduk kendimizi. Açtı 2 tane yüzük vardı altından, "kalkın bakalım" dedi. kalktık yüzükleri taktı. sarıldı sımsıkı bana, neslihana da aynı içtenlikle sarıldı. Herkes alkışladı. bizi tanımayanlar bile alkışlıyor masamıza dahil oluyorlardı masayı yanastıran geliyordu teredüt edenlere dedem kuzenleri gönderiyor yardım ettiriyor getiriyordu. Anlamıştım neden o kadar çok rakı vardı şimdi. Arabanın birinden müzik açıldı. Dedem bi kadeh istedi.

koydu önüme bastı rakıyı. "dede araba kullancam" dedim. "Anan kullansın" dedi. Anneme baktım kafa salladı allah o saatten sonra kim tutar beni. Masalardan birinden nerelisiniz diye ses geldi. "Buralıyız" dedi. "E hani oynamıyor genç" dedi bey amca. bu gaz bana yeterdi. Kuzeni çağardım, torpidodaki harmandalı cdsini takmasını söyledim. çalmaya başladı. parçada aşağıda.

http://www.youtube.com/watch?v=trkrhurjadu

Açtım kolları 2 yana karşımda kuzen dönüyoruz rakıyı çakıyoruz dönüyoruz. Dedemde durmadı o da kalktı. bi anda düğün pisti gibi oldu bi damatlığım ekgibti. Yorulmuştum ama durmak istemiyordum. Sevgi plajının hafif esen rüzgarı bi de içtiğim rakı kendimden geçirdiği yetmiyor bi de üstüne harmandalı oynuyordum. Kuzenlerde oturdu, Dedemle ben kaldık, Zaten annem hep der aynı deden gibi oynarsın diye ritim bile takip etmeden karşılıklı oynamaya başladık. Bizimkilerde masayı toplamıştı o arada... Kuzenler nevalenin yetmeyeceğini anlayınca, içmeyen bi amca bulmuşlar 3 şişe daha rakı gelmiş haberim yok. ben gidip gelip dayanıyordum bardağa. o gün hiç bitmesin istedim. Abimde yetişti erken çıkmış geldi. beni görünce anladı vaziyeti zaten bende bi selam verdim hem oynuyorum hem elimde bardak. Dedemde yorulmuştu, gittim sarıldım. Bi 20 saniye kadar sürmüştür sarılmamız. Oturduk, abim bu ne hal lan dedi yüzüğü gösterdim. "Ha gibtir" ifadesi oluştu suratında. "Vay be ufaklığa bak sen" dedi. Neslihana döndü sarıldı "hayırlı olsun" dedi. Teşekkür etti neslihan. Abimde biraz içtikten sonra, gel bide biz dönelim dedi hop gene pist doldu zaten. O takım elbiseliydi mecbur kuzen git bi roman havası koy bakiim şopar dedi. Ceketini bi beyfendi edasıyla beline taktı. Çalan parça aşağıda.

http://www.youtube.com/watch?v=d2ppcu0huau

bartık dizlerim tutmuyordu ama abim son bi hareketlendi. Davula dönüp "kerimoğlu" diye seslendi. davulcu kafa salladı. başladı çalmaya artık derman kalmamıştı bende, ama kıramazdım abimi. Başladı çalmaya geçtik karşı karşıya...

parça aşağıda yine bulabildiğim en iyisi.

http://www.youtube.com/wa...0x1ls&feature=related

Abim adeta kartal gibi süzülüyordu. Neslihan'a döndükçe içime yeniden enerji doluyordu. Gece bunla bitti. Toplanırken ortalık dedemin bi anda sarardıgını gördüm. yanına koştum "iyi misin" dedim. Dedem yok bişey oğlum dedi ama acı çektiği belliydi yaklaşık 10 saniye geçti geçmedi göğsü inip çıkmaya başladı. Ambulans diye bağardığımda, abim hemen telefona yapıstı, komşu şakirt bi amca vardı bi tek o alkol almamıstı ambulansı bekleyip zaman kaybetmeyelim dedi. attım arabanın anahtarını hemen ona, dedemi kucakladım zaten 50 kilo bişey bir yandan ağlamaya başlamıştım elim ayağam titriyordu. hemen arabaya koyup hastane de aldık soluğu, acile girdik. hemen sedyeye aldılar. Biz dışarda kaldık içeri aldılar. Tansiyonu haddiden fazla düşmüş geceyi orda geçirdik arkadan tüm aile geldi. Hepimiz sabaha kadar ordaydık. Sabah olmuş doktor açıklamalarını yapmış "amcacım artık 20 yaşında değilsin, dikkat et biraz" demişti. Dedeme sarıldım. "Iyı misin dede" dedim. " ulan nolur bize be" dedi. " isthap haddini biraz aşmışız o kadar" dedi gülerek.

güzel bi akşamdan sonra ailesi neslihan'ın kalma konusu açıldı. Onlar okul relaxtı aga. devam sıkıntıları yoktu. Zaten kimse iplemiyordu artık onun okulu bitirmesini evlenince de bitirirsin nolcak diyolardı. Artık bende iyice adapte etmiştim kendimi evlenmeye okulu bitirip askere gider gelir diyordum. "kalsın" dedi babası "ne kadar istiyorsa" dedi. "Sağol baba" dedim. yine reflex olarak. herkes bi anda bana baktı, ama kimse yadırgamadı. Neslihan'da o masadan sonra benim aileme de benimle aynı hitap kelimelerini kullanmaya başladı. Günler güzel geçiyordu, kavgasız gürültüsüz devam ediyordu hayatımız, artık aynı odada kalıyorduk neslihanla, kimse karısmıyordu. Vize zamanı gelmişti. Bahar vizeleri hey yavrum hey sıçtık doğru düzgün derse bile gitmiyordum. Notları topladık hocalar yüzüğü gördü kaybının sebebi belli oldu falan derken, taklayla atlattık vizeleri de sıkıntısız. Soluğu istanbulda aldım vizenin bittiği gün.

ılk bulduğum uçakla istanbula attım kendimi, havaalanından çağrı karşıladı. Eve vardığımızda, yemek normal düzeyde sade hazırlanmış, sıradan bi aile yemeğiydi. Extrem bi muhabbet olmadan, akşam yemeği tamamlanmıştı. Salona geçtiğimizde ise saçma sapan bi dizi vardı tvde o izlenmekteydi. bu sessizlik beni tırstırmıştı. sonunda birşey patlamasa iyiydi. sakin bir oturuştan sonra, çağrı "öldük mü lan?, hadi çıkalım" dedi. çıktık bastık bostancı'ya birşeyler içtik falan saat öldürdük. yine güzel gidiyor, herşeyin bozulmasından korkuyordum. Akşam eve döndük herkes uyuyordu yatak organizasyonu bizim neslihanla yatmamız için ayarlanmıştı. yattım sarıldım uzun zamandır. böyle başbaşa sessiz bi yerde kalmamıstık elimi beline doladım. bir öpücük aldım. Elini sardım artık ellerimiz kavradıkca gördüğümüz parlayan yüzüklerimiz vardı. çok iyidi lan. anlatamam o mutluluğu size sabah oldu. Kahvaltı hazırlanmış ondan sonra uyandırılmıştık.

kahvaltımızı ettikten sonra bostancıya indik. oturduk konustuk, geleceği planladık. Korkularını dile getirdi. "ya bırakırsan beni" diye başladı cümlesine ve şöyle devam etti;

"ya sensiz kalırsam, sıkılırsan benden yada yaşadıklarımızdan. Ben sensiz yaşayamam. hıçkırıklarımda boğulur giderim. tek yaşama amacımsın, tek dalımsın. Seni çok seviyorum hayatım" dedi. sıkıca kavradım elini "bak hayatım" diyerek başladım cümleme

"bugün elini tutuyorum, yarında tutacağım, önümüzdeki yaşadığım bütün yıllar boyunca da. Ancak beni ya bırakırsan diye bi daha bi cümleye başlayıp benim kalpten ölümüme sebep olma. Önümüzdeki güzel zamanlara, çocuklarımızın güzel yaşdıbına adıyorum ömrümü nefes aldığım her dakika. Bana ne olursun ya ile başlayan cümleler kurma. seni yaşamımdaki herşeyden çok seviyorum" dedim. Bunu söylerken gözlerinin içine bakarak konuşuyordum. Gözleri dolmuştu ama tutuyordu. Ağlamamaya çalışıyordu. Daha sonrasında tutamadı zaten, dalgaların kayaları döver gibi gelip gittiği o gün sevgilimin göz yaşları yanaklarını dövüyordu. ona göre mutluluktandı bu, bana göre ise endişeden. Kafadaki soru işaretlerini hiçe sayarak bastım bağrıma kokusunu tüm ciğerimi kaplayacak kadar çektim içime.

sabah kalkıldı. kahvaltı son kahvaltı oolduğu için hepberaberdik. tam zamanıydı konuşmak için bodrum mevzuunu hemen açtım konuyu dedim böyle böyle olsun istiyoruz. Amcabey "tamam da senin çalıştığın otele neslihanı alacaklar mı bakalım?" dedi. "ben ayarlarım efendim" dedim. "e tamam o zaman" dedi. "ayrı kalıp beynimizi yiceğinize takılın" dedi. sınavlardan sonraki hafta için görüşme ayarladık. yani sadece 10 gun ayrı kalıcaktık yine demekti bu. ben o aksam döndüm 10 gun yanlız kalacak olmanın üzüntüsü ama 10 gun sonra kavuşacak olmannın verdiği heyecan vardı.

bugünlük bu kadar. Hüseyin yüzünden yazamıyorum. Tüm dikkatimi dağıtıyor.