4 yıl

izmir'de olduğum zamanlar yarışırdım. Zevkine parasına vs. Epeyde tecrübeliyimdir. 2007de bir kaza yapmıştım. Toplam dikiş izi sayım 170, sol köprücük kemiğimi ve sağ kolumu 2 kez kırmışlığım var. Nerden geldin lan buraya diyeceksiniz vazgeçmek zorunda kaldığım 2. alışkanlığım bu oldu. Neslihan o kadar çok işgal etmeye başlamıştı ki zamanımı sürekli camde konuşalım istiyor, kapattıgım zamanlarda surat yapıyordu. acınası bi hale geliyorsun diyen abimi giblemeden yoluma devam ediyordum tabi ben. Böylelikle akşamları yarışlara gitmeyi de bıraktım. Annem hep zaten neslihan'ın tek işe yaradığı konu diye bahseder açıldığında, bence en büyük kaybımdır. Bir kış daha ara ara gidip gelmeler ve bi çok seni seviyorum cümleleriyle geçti gitti. 2. kışımızı da bu şekilde beraberce atlatmış olduk ama artık sudan sebeplere bile kavga eder olmuştuk ve bu benim sinirlerimi hırpalıyordu. Evde oldugum zaman annemlerle, okulda oldugum zaman ev arkadaslarımla kavga ediyordum. Bu durumda hep yanımda olan abimdi. Hep bana doğru bildiklerini yanlış gördüklerini anlatıp yol haritası çiziyordu. Ama ben iplemiyordum tabi ki. Artık 3. sınıftık 1.8 ortalamayı tutturamama korkusu oluşmaya başlamıştı. Derslere çalışmak lazımdı ama nerde... Neslihan'ın sınav zamanı görüşmezdik ama benim sınav zamanlarımda bana ayıracak zamanın yok mu diye surat yapardı. Eğer okul uzasa bizimkiler beni kanıttıra kanıttıra giberdi.

Ama ders çalışmak lazımdı bunu da adam akıllı neslihan'a anlatmak lazımdı. ne diyecektim. sınav zamanı yetişemicem sana kusura bakma mı diyecektim çok sevdiğim aşkımı kaybetme sebebim olurdu. Düşüncesi bile korkunç ne diyorum lan ben falan derdim sonra gene aynı telaş kısır döngü nitekim neslihan'a da yansıdı bu gerginliğim. Neyin var dedi. Ortalamam yetmeyecek galiba dedim. Aklın nerdeydi dedi. Zaten o dakika şarteller attı benim. "Senle ilgiliydim hayatım kusura bakma" dedim. "He suçlu benim yani deyip" kapattı msni filan telefonlara cevap vermemeye msni açmamaya başladı aha dedim seko al agzını gibeyim denir mi lan kıza öle diye kendimle kavga ederken bu süreci değerlendireyim dedim. Kendimi tamamen derslere verdim. Transcripte 2.50 yi göstermiştim vay amk helal diyodum kendime. neslihanla ara ara konusuyorduk. Çokta mutlu değildim. tamamen derslere odaklanmıştım. bir gun kapı çaldı tam ders calısıyordum bilirsiniz o pis hali ayagamda boston celtics shortu üst çıplak gözde gözlük öleydim. Kapıyı açtım. Gelmişti şoktaydım. oha dedim rüya mı falan derken attı kendini kollarıma sımsıkı sarılıp öpücüğe boğdum. Odaya geldiğinde herşeyin aynı oldugunu görünce ohh dedi. Doğru söylemişsin. ders çalısmıssın gerçekten dedi. Ya ne bekliyordun dedim. Ama tekrar hatırladım. 2. guvensizliği bana bu. hafızamı da gibiyim hiç bişeyi unutmuyo amk.

mola bitti wcdeydim. Devam ediyorum.

Neslihan'la her buluşmamızda benim bütün kafamda oluşan tehlike işaretleri yok oluyordu. o anları bozmak istemiyordum. Hep bozulmasından korkuyordum. Bu kezde geldiğinde yine birşey sormadım. Yine çok güldük eğlendik. O yıl ki öğrenci evimiz sitedeydi ve kapalı havuzu vardı. bi gün bir şişe vodkayı alıp havuza indik. Ev arkadaslarımdan Hüseyin(ki beraber çalışıyoruz şu anda beraber oturuyoruz) neslihan ve ben. oyun belli vodkayı çakan havuza atlayacak. Cak dal çık. oyunumuz bu şişenin yarısını geçtiğimizde, kafalarmız güzel kıçımız başımız oynar vaziyette ingiliz komşularımıza gözlerimiz takıldı. bişey içiyolardı. o ne lan dedim. gittim yanlarına yeşil elma birasıymış amk. evde çeyrek şişe kadar rakı vardı onu verdik biraları aldık. Ama onlar bize biraları verince biz vicdan yapıp verdik rakıyı. Neyse biradan tattık biraz iğrenç geldi nitekim hepsini Hüseyinin o zamanki çaktığı hatun olan büşra içti çöp öğtücü misali bişeydi zaten. oyun bittiğinde yorgunduk. Yatağımıza gittik. Yattık elim neslihan'ın teninde geziyor dudaklarım dudaklarını öpmeye doymuyordu. Sımsıkı sarıldım yine bağrıma bastım. Bi kaç gün sonra özleyecek oldugumu biliyordum.

şimdilik bu kadar uyumazsam 1 saate biraz daha yazarım. Hatırlamak güzel şey be. Şarkımızda aha at below

http://www.youtube.com/wa...v=setc-d3xs-4&ob=av2e

gunler güzel geçerken kafamı kurcalayan soruları neslihan gitmeden bir gün öncesinde konuşmaya karar verdim. Kendi kendimi yiyecektim yoksa. Hal böyle olunca sinir katsayım herkese yansıyor. Sonuç olarak hepten deliriyorum. Biz güldük, eğlendik yedik içtik coştuk bir hafta. Veda gününden 1 gece öncesi dedim ki neslihan'a gel odaya konuşmamız lazım. Surat ifademden anladı zaten ne oldu sorularının arasında odaya aldım onu. "Bak hayatım, bu cümleleri sarfetmek içimi ne kadar acıtıyor bilemezsin. Ama bana 2 kere güvensizlik duydun, ikincisinde çıktın buraya geldin o kadar güvenmedin bana bunun sebebini öğrenmek istiyorum. Bir diğer konu da seni çok sevdiğimi bile bile bana neden seni sevmiyormuşum sadece hayatımın ufak parçasıymışsın gibi davranma muamelesini gösterdiğğini merak ediyorum" dedim. Oyle 1 - 2 dakika mal mal baktı suratıma ama harbi mal gibi böyle agız hafif aralık, gözleri açmış bakıyordu öyle. "Hayatım" dedi. Sesi titriyordu. "Ben sana güvenmemekten değil seni bi hata yapıp boş bırakıp kaçmandan korkuyorum" dedi. "Bütün sorularım için cevabın bu mu?" dedim. "Evet" dedi. Ikna olmamıştım ama başka seçeneğim yoktu. "Peki bebegim" dedim. "Sınav zamanlarımızda daha sakin olalım ama" dedim. "Tamam hayatım" dedi. Sımsıkı sarmaladım omzundan bir öpücük aldım. Seni seviyorum diye fısıldarken nefesini tüm vücudumda hissettim. Bende seni çok seviyorum dedim. Aksam yemekten sonra tulumba almıştık. Kimsenin aklına gelmemişti. Benim bi anda canım istedi. Koştum mutafağa arkamdan gelen ses "dondurmayı da al." tatlı ve dondurmayı alıp odaya geçtim. O arada evimizde bulunan jakuziyi dolması için uygun sıcaklıkta çeşmeyi açtım. Gündüzden süpriz diye aldığım gül yapraklarını serpiştirdim içine. Neslihanın haberi yok tabi. Wcde sanıyor beni mumları yaktım, ışığı kapattım tatlımızı yedikten sonra gel sana bi süprizim var dedim banyoyu gösterdim. Köpüklü beyaz şarap almıştım hani şu sallayınca şampanya gibi patlayanlardan.

jakuzinin sağ eğimli olan tarafına uzandım neslihan'ı sol omzuma doğru yatırdım. saclarıyla oynuyordum. hep böyle kalalım dedi. "Hep bu kadar mutlu hep bu kadar huzurlu" o saatten sonra msn durumum bile huzurlu ve mutlu olmuştu. Mottom oldu yani bi nevi. jakuzide uyuya kalmışız mumlar bile sönmüş içerisi kapkaranlık olmuş. Sabah bizim çocukların kapıyı vurmasıyla uyandım. "Lan Seko olum iyi misiniz? Ses verin lan!" telaşlıydı sesi "ışığı yak la" dedim. ışığı yaktı. "Sen odana gir kapını kapat" dedim. Anladı zaten vaziyeti tamam deyip gitti. Odanın kapı sesini duyunca jakuziden çıktım. Neslihanı kucağıma aldım yarı uyur yarı uyanık bana bakıyor. "hihihih" diye garip garip gülüyordu. Odaya geldik kapıdan kafamı uzatıp "giriş çıkış serbest" deyip odaya çekildik. sarıldım, dudaklarından sıcak bi öpücük aldım. Ama buruş buruş olmuştu bedenimiz. ısınmak için epey çaba harcamak zorunda kaldık.

akşama yakın kalktık. Muthiş yemek yapan ellerimle, tavuk sote ve prinç pilavı yaptım. Ama o kadar yorgundum ki, onları yapmak ölüm geliyordu. birde neslihan ikide bir arkadan gelip sarılıp cilveler yapıyor, bu da benim dikkatimi dağıtıyordu. iki kere gelip sarılırken ufaklığı yoklayınca kolundan tutup kucaklayıp odaya doğru giderken, elemanlara "pilava bakın lan" dedim. Tamam dediler gibe gibe alternatifleri yok. Odaya geçtik sana bir süprizim var dedi. Nedir dedim çantayı açtı bi gecelik çıkardı. giydi etek boyu hemen 4 parmagım kadar falan olan, sırtı acık öndende gögüs dekoltesi epey derin, giydiği zaman beni benden alan bi gecelikti.

beyler gece devam eidcem yorgunum işim var hem. Saat 01.00de burdayım.

geldim beyler 1 saat içinde başlayacağım.

Sabah olduğunda yorgun olan bedenlerimizden benimki uyandı önce. Kahvaltıyı hazırladım tepsiye elma suyu aldım. Bayılır hatun. Omlet yaptım, ekmek kızartıp tereyağı sürdüm. Peyniri birazcık teflonda erittim ona da ben bayılıyorum. yatağa zütürdüm öpücükle uyandırddım ellerini boynuma doladı. "Günaydın" dedim. Bi gerildi "gunaydın" dedi. Kokuyu aldı "ne yaptın?" dedi. Tepsiyi gösterdim. "Oooo neler yapmıssın?" dedi. "Senin için bunlar hiç bebeğim" dedim. Kahvaltımızı ettik, dışarı çıktık gece dönecekti istanbul'a biletimi almaya gidelim dedi. "Alırız acelesi yok" dedim. Ama ben planı yapmıstım ben zütürecektim gene istanbula. Bu kez elemanlara da dedim sizde gelin diye. Onlarda geldi sağolsunlar kırmadılar. gece 2de yola çıkmaya karar verdik hazırlıklara başlandı. öğlen saati son kez bi sehir turu attık. Eve geldik, yemek falan derken vakit yaklaşıyordu. Ama üzüntü yoktu bu sefer belki ayrılmaya daha var diye. Saat 1e geldi bizim elemanlar hadi çıkalım falan demeye başladılar. Ok dedik. Çıktık yola gece hafif yağmurda araba kullanmak gibisi yoktur. Yağmur damlalarının tavana çarpışını bile duymak keyflendirir insanı hele ki yanınızda sevgiliniz varsa ayrı bi keyiftir. Mola noktaları yağmur sebebiyle biraz değişse de, eğleniyorduk epey. Ama yine uzaklaşmanın verdiği üzüntü saplanır olmuştu içime. Saat sayıyorduk ayrılmak için yine.

istanbula vardığımızda güneş doğmuş hava açmış yağmur kesilmişti. Neslihanlara vardığımızda saat kahvaltı saatini bulmuştu. Annesi zaten 2de 1 arayıp "daha gelmiyor musunuz?" diye yokluyordu. Eve vardığımızda kızlarını özlemişler tabi sarıldılar sonra bana da oğlum diye sarıldılar artık bana güvenleri de tamdı hiç bi sıkıntı olmadan gelip gidiyordu neslihan. Bende iyice arttırmıştım gelip gitmeleri ayrı kaldıgımız gun sayısı 20yi geçmiyordu. Final zamanı gelip çattı. final zamanında görüşmeme kararı aldık. 2 hafta boyunca sabah ve akşam olmak üzere birer kere konustu. 3. sınıfın 1. dönemi bitmişti. transcripte kurtulmuş gayet relaxtım. tatilde hayatımdan ilk defa evdekilerden destek istedim. istanbulda kalmaya tatili orda geçirmeye adapte ettim kendimi. Neslihanın kuzeni babasına söylemiş, oda amcabey'e. Amca bey hayır demesini istemiş mecbur neslihanlarda kalmam için. Ama ben orda kaldıkca iyice ailenin içine giriyor huzursuz oluyordum. Çünkü onlar beni iyice oğulları gibi benimsemiş iyi geceler çocuklar deyip gidip yatıyorlar bizi başbaşa bırakmaktan çekinmiyorlardı. Babama danıştım konuyu "daha ne istiyorsun?" dedi. Abim: "evlenecen olum gibi tuttun" dedi. Annem bulmuşlar senin gibisini kaçırırlar mı hiç?" dedi

istanbul tatilimiz 12 gundu ve mükkemel şekilde gidiyordu. Geziyorduk kadıköy, moda, sultanahmet, nişantaşı ne gelirse aklınıza. akşamları beraber oturuyorduk geç saatlere kadar sabah erkenden kalkıyorduk hiç bi anımızı kaçırmak istemiyorduk. Sanki birbirimizi kaybedip tekrar bulmuş insanlar gibi, hiç üzmeden devam ediyorduk. Alışkanlıklarımın tümü değişme eğlimine girmişti artık yemek alışkanlıklarım bile onunkine ayak uyduruyordu. Yemem dediğim herşey önüme geldi tatmak zorunda kaldım. Alışkanlık ben bunları yiyemem diyemiyosun öyle bi durumda. Masada zaten hep asker oldugu bilinci tırstırıyordu beni küçük seneryolar kuruyodum kafamda. Neslihan ayağı ile bacağımı oksardı ulan amca bey bi hissederse giber, kafamı tabağa gömer, duvara çakar gibi değişik idam fantazileri geliyordu. Yemek sonrası bi kahve molasında neslihanla annesi sözleşmiş gibi mutfağa gittiler. anladım ki amcabey konusucak.

"Evlat senle konusamadık" dedi. "Evet efendim uzun zamandır kızınız beni tek başıma bırakmıyor" dedim gülerek. "Evlat seni çağrı'dan ayırmıyorum oğlum gibi seviyorum biliyorsun deme?" dedi. "Tabi ki efen... " "sözümü kesme dinle, her gun gelirken tatlı alıyorsun, her gezmege gittiğinizde neslihana harcattırmıyormuşsun" dedi. "bize yakışmaz efendim söylediklerinizin aksi" dedim. "bende aksini yap demedim ama zorlama kendini, bu haftasonu beraberiz elini cebine attıgını yakaladıgım anda bir daha bu eve giremezsin" dedi. Adam ciddiydi beyler. Kaşları çatık, suratında gülümsemeden eser yok. "Peki dedim efendim, bi şartım var yanlız, tatlılar benden" dedim. guldu "tamam o zaman anlaştık" dedi.

Haftasonu plan belliydi, silivri'ye gidilecekti. Herşey hazırdı. Neslihan'ın abisininde arabası vardı, ama babası benim arabamı almama izin vermedi. Onun askeri aracı ve çağrı'nın aracı ile gittik silivriye bi dublexleri vardı orda yazlık diye kullandıkları zaten hazırdı belli, bu tatil için temizlenmişti. ilginçti, ailemin yanındakinden farksız hissediyordum.

Beyler yemek hazır işareti geldi 15 dakikaya gelcem az bekleyin.

geldim beyler.

Herkesin odası belirlendi ben çağrıyla kalacaktım. Neslihan ananesiyle. Hava güzel diye yemek masası dışarı kuruldu balkona, Markete gidilicek takım belirendi. Çağrı ile ben komploya geldiğimi anladım. Kesin sorulacak sorular vardı. Anahtarı attı. Toyota Auris'i var bitane ama modifiyeli turbolu bujiler deişmiş egzoz sistemi falan performans eğlimli yapılmış. Neyse bindik, sağa sola derken kendimi bi düzlükte buldum. Çok duyduk ndıbını bi de görelim bakalım izmirli diye güldü. Orası gece drag yaptıkları düzlükmüş 1 km kadar dümdüz bi yol. yüklendim gaza 1 km sonunda arabada ekgib şeyler vardı dikkatimi çeken. neyse kısa kesicem buraları, gaz yemiyordu neden olabileceğini söyledim gidince gösteririz dedi. iyi dedim alıncaklar alındı eve döndük "neden bu kadar uzadı" dedi amcabey, çağrı " arabayı denedik baba dışardan biri görsün istedim" dedi. Ne anlar serkan deyince anlar anlar deyip geçiştirdi. Masada yine bi 100lük duruyordu. Aman tanrım ne kadar az koydular bardaklara öyle. Ne yaptın sen ya da diyemiyosun tabi. Bi de yavaş içiyorlar eyvah dedim bu gece bitmez. Kafalar çakırkeyf olunca sorular başladı dizilmeye.

"Neslihan'dan önce kaç kişi oldu hayatında?" dedi annesi. "Ciddi olarak olmadı en uzunu 2 - 3 ay maximum" dedim. "Neden inanayım ki buna" dedi. " Kızınızı görene kadar böyle bi ciddiyetim yoktu zaten efendim" dedim. Biraz bozuldu ben sert çıkınca. Çağrı sıkmayın adamı turizmci dedi gülerek. Babası; "benim oğlum yapmamıştır öyle şeyler" dedi. Lan bildiğin ters pgiboloji uyguluyolardı. Hayda sorguda gibiydim hadi biri asker deli hepsi mi deli diye düşündüm. Ama neşeli olduğu için sohbet sarhoşluklarına verdim. Ananesi ile biraz sohbet şansımız oldu dede de askermiş 3 nesildir asker ile evlendirilmiş ailedeki kızlar erkeklerde asker olmaya zorlanırmış. Eğer damat gelirsem ilk olacakmışım. Çağrı da zaten ailedeki ilk askerliği reddeden erkek. nesil çatışması bu galiba dedim. Güldüm. Bir baktım güldürdüm de. Gece sonunda babası elime bi zarf tutuşturdu neslihana göstermeden okumamı söyledi. Peki der gibi kafamı salladım.

beyler geldim dinleyen varsa yazacam yoksa yarına bırakacam top sizde

ulan bi tek okuyanım olduğunu bilmek bile güzel az sonra başlıyorum.

Mektup "oğluma" diye başlıyordu.

"Hiç tanımadığım bir memleketten hiç tanımadığım bir oğul kazandırdın bana. Kızıma senden iyi bir eş istesem yaratamazdım. Umarım herşey benim ve sizin istediğiniz gibi olur. Evlar çok güveniyorum sana, oğlumdan ayrı tutmuyorum ve bil ki sana oğlum derken bunu tüm içtenliğimle söylüyorum. Senden isteğim bu mektubu okuduktan sonra eğer içinden bana baba demek gelirse hiç çekinme çünkü ben artık bunu senden duymak istiyorum. Artık iş ciddiye bindiğinin ne kadar farkında olduğumu hatırlatmak aileden gelen baskının da artacağını söylemek için yazıyorum bu mektubu sana. Herhangi bir ihtiyacın olduğunda sorun ne olursa olsun yanındayım oğlum.

Seni seven kayınpederin."

Vay amk demiştim amcabeye bak ne kadar sert görünüyordu kedi olmuş şimdi dedim. Mektubu çağrıdan bile sakladım. Kimsenin haberi olmayacaktı. Nitekim olmadı da. Amcabeyden bir mektup daha aldım ama o epey ilerki zamandaydı.

Tatil günleri hızlı geçiyor hava bi bozuyor bi açıyordu. Sonu da görünmüştü artık eve dönüş hazırlıkları hızlanmıştı en rahat tatillerimizden biri olmuştu bu. aile erkanı olması rağmen rahattık artık kayınpeder oğlum diye seleniyordu bana daha ne isterdim ki. Annesi de saçma sapan soru sormayı bırakmıştı. Ananeden tiyoları almıştık. Çağrı zaten kankaydı. Bu rahatlıkla dönüş yolunda arabayı çağrı kullanıyordu. Önde ananesi arkada annesi ben ve neslihan. Ben hiç rahatsızlık duymadan omzuma yatırdım neslihanı tüm yolu öle geldik. Kokusu olmadan yapamaz duruma gelmiştim artık ama dönüşe bir gün kalmıştı. valizimi hazırladım. Arabaya koydum eşyaları veda vakti geliyordu ama neslihan her zamankinin aksine hiç ağlamıyordu. Ben inip ahaliyle vedalaşırken neslihan ortalıkta yoktu. Sonra bi baktım elinde ufak valiz bende geliyorum dedi. Hayatımda yaşadığım en güzel şoklardan biriydi. Bi amcabeye baktım. Bi hanımteyzeye, onayı aldıktan sonra koştum kaptım valizi elinden attım hemen bagaja. Arkamızdan dökülen suları dikizde görmem 3 dakikamı falan aldı herhalde yerimde duramıyordum araba adeta akıyordu evimize doğru. Radyodaki parçalar bile anlatmaya yetmiyordu heycanımı. Susurlukta mola verdik. Konuşmamız lazım dedi. Konuşalım hayatım dedim.