4 yıl

"ekgibliğimin hissedilmemesi" diye bir mesaj geldi. "kendini 0la bir tutmaya çalışma" diye cevap yazdım.

- benden kendini çıkardın işte sıfırım
- kendini kümeye alan ben miyim?
- ailem senin için bi küme mi?
- sence değil mi?
- neyse özledim seni.
- yarın buluşalım.
- izin alamam.
- abim var gelemem.

birbirimize bahaneler üretmeye bile başladık en sonunda

TATiL BENiM iÇiN BAŞKA BiŞEY BEYLER AKAN SULAR DURUR. anlatamam yani adı tatil oldu mu tüm plan program konumlandırılmalıdır. herşey belli olmalıdır. bu yüzden neslihan'ı aradım hemen,

- ben tatile gidiyorum.
- ne zaman?
- abimle dönüşte.
- ne kadar kalcan?
- 1 ay kadar.
- gelmek isterdim.
- gel.
- gelemem.
- biliyordum o yüzden sormadım.
- laf sokma.
- sokmuyorum gerçeği söylüyorum.
- tamam sen gerçeklerinle git tatile.
- sende gerçeklerinle otur evinde. telefonu kapadım abimin bakışlarına ne? der gibi baktım.

- 3 ay dıbına koyim.
- ne için?
- 3 aya ayrılırsınız.
- münnecim misin? hala ayrılma ihtimali beni korkutuyordu.
- abim dedi dersin.
- görecez.
- çıkarız pazartesi yola.
- ok bana uyar.

planlar yapıldı artık tatil zamanıydı.

@2647 pm attım sana.
@2648 dersinden kalmana üzüldüm panpa. gerekli bilgileri attım pm'ine.

düzgün bi yol planından sonra valizleri hazırlamaya başladık. kapı çaldı. açtım hemen glen neslihan'la abisiydi. şaşırmıştım. gerçi zaten kalan eşyaları almaya gelmişlerdi. baktılar biz valiz hazırlıyoruz;

- hayırdır hayatım?
- tatile gidiyoruz.
- antalya 1 ay sonraydı hani.
- ee izmir'e gidecez.
- 2 ay yoksun yani.
- e aşağa yukarı öyle evet.
- burda da geçirebilirdin tatilini.
- sen olmadan napıcam pardon burdaki tatili?
- en azından görüşme ihtimalimiz olurdu.
- olmuyor hayatım sen çıkamıyosun evden.
- senin canın gitmek istiyor zaten.
- kavga etmeyelim bu yüzden bebeğim olur mu?
- hep etmeyelim zaten.
- eee napıcam tatilde gelip sizde kalıp içgüveysi mi olcam.
- ahh seko ahh.
- ne ahh? sende diyecek bişey bulamıyorsun.
- var aslında çok şey.
- söyle kalmasın içinde o zaman.
- neyse boşver.

aldılar eşyaları çıktılar.

abim dedi ki;

- lan siz iyice kuma gibi olmuşsunuz.
- benzetcek başka bişey bulamadın mı?
- öyle ama dıbına koyim.
- aman ne bileyim ya.
- koy züte gibtiret takıl kafana göre.
- bakalım zaman gösterecek
- zamanla mı avutacan kendini dıbına koyim?
- ne bileyim ben

aslında bende bişeylerin iyiye gitmediğinin farkındaydım ama yapabilcek bişey yoktu.

geldim başlıyorum

Yola çıkmaya hazır ve en cool şeklimizde apartmandan çıktık. bagaja malzemeleri koyduktan sonra, bindik. bastık aksam trafiği boşalmıştı. sakindi kaptırdım gittim, sırasıyla 2. köprü, gebze, bursa, balıkesir'i geçtikten sonra acıktık tabi. torpidoyu açtı. bisküvi çıkardı 2 hayvana bisküvi mi yeter amk? demez mi adam bu ne lan diye? yolda kokoreçci gördüm daldım direk. arabadan bile inmeden bi çocuk yanaştı zaten. 2 yarım söyledik. gelir gelmez zaten bastık yola devam. sabaha karşı izmir'deydik.

eve vardık, girdik direk yattık zaten bizimkilerde pireler uçuşuyor. sabah annem uyandırdı zaten kahvaltı hazır diye. babam da gördü;

- lan artık istanbul'la aranıza köprü inşaa ettircem.
- valla lazım.
- ee ne yapcaksınız tatilde?
- antalya'ya gidecez.
- iyimiş. 2 bekar takılırsınız işte

ulan herkes alıştırmıştı kendini sevgilisiz kalcağıma.

yönergeler öyle gösteriyordu bende tek yön gibi ilerliyordum. telefon çaldı. neslihan arayan;

- ne zaman çıkıyorsunuz yola?
- cumartesi sabah.
- iyi yolculuklar o zaman.
- hayırdır?
- bizde askeri kampa gidicez çekmiyor orda telefon doğru dürüst.
- boş zamanında konuşuruz o zaman.
- tamam.
- görüşürüz.
- görüşürüz.

ulan ben düzden arkadaşlarımla bile daha samimi konuşur olmuştum. hatuna takındığımız tavra bak. ister istemez oluyordu ama oluyordu sonuçta.

cumartesi'ye kadar yazlıkta kaldık denize gir mangal yap iç sıç eğlen. neslihan'ın teli arada deniyorum kapalı çıkıyor. cumartesi sabah yola çıktık. neslihan beni 4 kez aramış motorda duymadım tabi mesaj atmış kafanı kaldırda az telefona bak diye. "kızlarla işim anca bitti" diye cevap yazdım. baktım iletildi hemen aradım.

- alo
- napıyorsun?
- mesajına bakıyordum ne ara bıraktın kızları?
- he şimdi gönderdim.
- ciddi nerdeydin?
- motordayım antalya'ya gidiyoz işte.
- hee bende merak ettim.
- yok bişe merak etme
- haber edeydin iyidi.
- sende vermedin.
- neyse konuşuruz.
- tamam bye.
- bye

abim gözlüklerini siliyordu. kaldırdı kafayı,

- ne tarafa gitcez lan?
- belek.
- tamam. ben oteli bilmiyorum, antalya'dan önüme geçersin.
- olur uyar.
- tamam o zaman. lan!
- ha?
- rus düşürcez mi?
- hah bu mu derdin şimdi?
- ne var dıbına koyim?
- tamam gidelim de bakarız.

abim bu konularda çok aydınlık değildi amk.

herneyse biz vardık antalya'ya otelden çıkmıyorum zaten otel dediğin tatil köyü amk. golf sahası bile var içinde. yedim içtim yattım. bi gece neslihan'ı aradım telefonu çalıyor. açtı

- efendim sevgilimmmm.
- napıyorsun?
- iyi takılıyoruz.
- nerde?
- sahilde.
- kim kim var?
- oğuz, ahmet, can, ben, pelin, gözde. vay amk 3e 3 dedim içimden.
- hayatım napıyorsun bu saatte orda?
- oturuyoruz bebeğim içiyoruz biraz.
- bak bebeğim sakince anlatıyorum. bi ortamda kız erkek sayısı eşit ise ve bunlar çift değil ise sorun çıkar.
- zaten oğuzla pelin, can'la gözde sevgili bebeğim.
- he sana da ahmet kalıyor yani.
- öyle mi dedim.
- sen demesende ahmet'in oraya gelmesinde ki amaç o.
- paranoyaksın.
- hayır, sadece abaza zihninden anlıyorum hepsi o

telefonu suratıma kapattı. hayatımda çok nadir bu kadar çok kızarım. aradım ulaşılamıyor. bende kapadım. abime de dedim annemler ararsa söylersin diye.

28 martta bitiyor zaten panpa

@2669 ne zaman istersen karşim buyur gel

@2671 gece daha rahat oluyo kardeşim

@2675 6 gun var bitime artık panpa

5 gün dayanabildim telefonsuzluğa, açtım hemen mesaj yağıyor bildiğiniz. hiç birini okumadan aradım direk,

- nerdesin sen?
- telefon çekmiyordu.
- nasıl çekmez antalya'nın göbeğinde?
- ordu evinin göbeğinde çekmediği gibi.
- anlaşıldı şimdi. denize gidecem ben konuşuruz bunları sonra.
- fırsatımız olursa konuşuruz tabi.
- hadi bye.
- iyi eğlenceler dedim imalı.

telefonu o günden sonra hiç kapalı olmadı. her aradığımda ulaştım. beni çok rahatsız ediyordu başkalarıyla takılması ama ses çıkaramıyordum tabii. bende aynı konumdaydım. günler geceler böyle döndü tatilde bitti eve döndük. ordan ben bastım geldim istanbul'a. neslihan'lar henuz dönmemişti. bu süre zarfında işe adapte oldum bi kaç toplantı falan derken. günler hızla geçmeye devam ediyordu. neslihan'lar geldiklerinin ertesi günü beni aradı;

- biz geldik.
- hoş geldiniz.
- yarın iş görüşmem var.
- neden?
- nasıl neden çalışacağım.
- nereyle?
- suadiye hotel muhasebesiyle.
- iyi bakalım hayırlısı.
- sağol.

hoşnut değildim durum iyice taka sarıyordu.

@2685 NE SABIRSIZSIN AMK

ben bugün çok kötü bişey yaptım :( http://fizy.com/#s/3bofif