4 yıl

o akşam yemeğe çıktık, ercan gelmedi. işi var dedi salladı çok üzerinde durmadı. Yemeğe başladık kıyafetinin dekoltesi gözümden kaçmamıştı sanki beni tahrik etmek için tasarlanmıştı. Ama çok güzel olmuştu.

- Bu şıklığını neye borçluyuz bakalım?
- e yemek işte.
- sırf yemek için bu kadar mı süslendin?
- e sen varsın ya
- vay ne şanslı arkadasmışım ben be. dedim gülerek.
- eve gidelim mi yemekten sonra?
içimde hiç art niyet yoktu beyler
- napcaz ki?
- film falan izleriz.
- olur peki
Benimde eve gidesim yoktu zaten neslihansız, o akşam serpilde kalır sabah bi ananemlere kaçarım diyordum.

yemek bitti eve geçerken markette dursana dedi. indi 3 - 4 şişe şarap aldı. ohooo naptın sen dedim. Gece uzun her filme 1 şişe dedi. iyi dedim hafiften kıllandım ama "yok yapmaz diye geçiriyordum kafamdan"

gibleyen varsa beni akşam 8 gibi gelicem. az çalışmam lazım.

@293 akşam gelcem merak etme

beyler geldim bi kaç part devam edicem

Serpil filmi taktı, geldi yanıma oturdu. film "sweet november" şaraplar koyuldu. Yavaştan ayıkıyordum artık. kötü şeyler olacak gibiydi. ama hiç bozuntuya vermedim atak yapmadığı sürece sıkıntı yoktu. atak yaparsa da kaçacaktım. nese filmin yarısında "benim midem bulanıyor" dedi. "banyoya zütürür müsün beni?" tamam dedim kolundan tutup banyoya zütürdüm. klozete eğildi. kusar gibiydi ama hiç birsey çıkarmıyordu, sadece öğrüyor olduğunu düşündüm ama bir anda ani bi hareketle elini ufaklığa attı. "Ne yapıyorsun" dedim ama bağırarak. "keşke neslihan olmasa, keşke beni sevsen" diye bağrırken çıkmıştım evden. çocukları aradım daha uyanıklardı. geliyorum dedim. eve vardım. kafam açıktı zaten bi kaç el basket oynayıp çocuklarla odama geçtim. Fotğraflara baktım ama hepsi suçluymuşum gibi bakıyordu bana. ihanet etmemiştim ama kıyısından dönmüştüm. Bir suçluluk kapladı içimi odada kalamadım çıktım. Vurdum yola, izmir'e gittim abim evden çıkana kadar bekledim. çıkar çıkmaz "abi" diye seslendim sıçradı.

- manyak mısın dıbına koyim, ölcektim lan
- pardon aga
- noldu lan bu saatte deli mi gibti seni
- hadi ben zütüreyim işe seni

yolda tek kelime etmedim. vardık ofise akşam olanları anlattım.

- la oğlum çaksaydın ya
- ya saçmalama
- niye şimdi o karı öyle bıraktın diye neslihanı arayıp bana çaktı derse hırsından?

Hagibtir hiç düşünmemiştim bunu hemen bi çözüm bulmak lazımdı. Çözüm abimden geldi. "anlat" dedi.

"Nasıl" dedim. "en baştan anlat senden duysun duymasını istediğin kadarını serpil onu arasa da inanmaz o zaman" dedi. Haklıydı aradım hemen anlattım ağlıyordu, bende ağlıyordum. Ama suçum yoktu, çok üstünde durmadı, "bişey oldu mu?" dedi. "hayır" cevabını alınca senin yapmayacağını biliyorum zaten dedi. Üstümden yük kalkmıştı ertesi gün pazardı. Abime hadi sende gel dedim. pazartesi dönersin. yola çıktık. abimle yol inanılmaz keyiflidir. kış ise termosa kahve koyar, yaz ise bagajdaki küçük dolaba meşrubat. Ananemleri pas geçmedik yine dedem hafif bi somurttu.

"ulan 50 kere geçiyonuz şu şehrin içinden, 3 - 4 kere uğruyonuz" dedi. Tam o arada telefon çaldı. Hüseyin'di arayan "ben izmire gidiyorum kardeşim" dedi. 2 gun yokum, neslihan'ın kuzenini de kankasında kalmasını söyleyip dedeme hadi bana gidelim biraz hava alırsınız dedim. kafasına yattı, hazırlandılar yola çıktık. eve vardık temiz öğrencilerdik zaten evde temizdi. odayı ilk defa göreceklerdi. valizleri abime odama zütürelim dedim.

- Oha seko bu ne dıbına koyim olum
- hee güzel olmuş deme. Son gelen fotğraflarla tavana kadar kaplamıştım.
- ben gibsen uğraşmam
- ee farkımız aga dedim. Koydu tokadı enseme.

Dedem geldi. "naptın sen çocuk ne güzel olmuş" dedi. ananem "zaten bize yapmazsınız" dedi. Annemleri de arayıp davet ettim gece geliceklerini söylediler.

Dayımı aradım.

- Dayıaaaaa
- Söle yeğennnn( böyle karşılıklı bi bağrışmamız var dayımla)
- dedemler geldi annemlerde geliyo sizde gelin
- tamamdır. Var mı nevale?
- dolapta 1 70lik var 2 kadeh içilmiş üzerinden
- tamam tamamlarım ben bir şeyler dedi.

Akşam alem için sözleşildi.

akşam kemik kadro ordaydık. Bir tek neslihan'ım ekgibti. Yani herşey ekgibti. başladı dedem şarkılar patlatmaya ardı ardına babam kenarda sessiz sessiz seyrediyordu. annem şarkıya eşlik ediyor dayım ise masada ritim tutuyordu. sakin geçti gece herkes uyumak için yataklar açıldı yatak kalmamıstı abimle bana çokta sıkıntı deildi ztn mangalın külünü deşiyordum. "Konuştun mu?" dedi. "evet abi" dedim. "Noldu?"

- biraz ağladı sızladı ama bişey olmadığı için kabullendi
babamda su içmeye kalkmış bizi dinliyormuş
- hayırdır beyler?
- hiç baba ne zamandır yanlız kalamadıydık abimle, onları konuşuyorduk.
- duyduğum neydi?
- ufak tefek birşey işte.
- oğlum bak elalemin ağzı torba değil. Sen ne yaptıysan anında haberi uçuyordur. Kuzeniyle kalıyorsun bi kere dedi. Doğru söylüyordu lan. Herşeyi en hızlı şekilde ondan duyardı. hiç düşünmemiştim.

- hadi ben yatıyorum
- iyi geceler baba.

biz abimle sabaha kadar oturduk. Aklıma takılan herşeyi sordum cevabımı aldım çünkü o çok tecrübeliydi bu konularda beni giber atardı. Güneş doğarken hadi sıcak börek alalım dedik. Arabanın anahtarına uzanıyordum ki. "bırak amk az yürü, elinden gelse onla da tualete gidicen" dedi. bu arada abim üniversteyi bitirmiş askere gitmeye hazırlanıyordu. gidip gelicek işlerin başına geçicek yengemle evleneceklerdi. Hayatımın en kötü günlerinden birine yaklaşıyorduk. Abimin askere gidiceğini düşünmek inanılmaz korkutuyordu beni. sevgilisiyle 6. yıllarını tamamlamak üzereydiler. vay amk 6 yıl dile kolay. hep özenmişimdir düzen konusunda ona. Neyse sabah böreğimizi almaya yürüyerek çıktık. Ayaz vardı denizden vuran hafif bi üşüme hissettim "iyidir iyi" dedi gülerek. Deli lan bu diyordum kendi kendime. börekleri alıp eve gelip çayı koyduk. millette yavas yavas uyanıyordu. annem kalktı önce abimi öptü sonra beni. Bütün konuştuklarımızı duymuş gibiydi. Aslanlarım diye sırtımızı sıvazladı. Annem 1.60 boylarında abim 1.90 ben 1.75 annem ufacık kalıyordu aramıza girdiği zaman.

- He annecim
- nereye gittiniz?
- kahvaltılık aldık geldik
- he iyi yapmışsınız saat kaç
- 09.00 kaldırayım herkesi de işe gidicekler var.
- ben aradım fabrikayı gelmeyeceğimizi söyledim.
- ee ii yapmışsın.

ahali uyandı kahvaltı edildi. Babam dedi "Serhat sen kal 1 - 2 hafta tatil yap artk sensiz iş yapmaya alışmak lazım 5 ay yoksun." Herkes bi duruldu ama sonra muhabbet tekrar tatlandı 3 ay vardı abimin askere gitmesine.

Neslihan'ın sınavları bitti geldi. Bodrum'a gittik görüşme için aynı departmanda olmuyor dediler. Olmuyorsa bende giderim diye çektim resti. Müdür oğlum saçmalama falan dedi ama nafile. Babamı aradım "artık dedim şirkete geliyorum." istifayı yazdım. şirkete geçtik babam neslihan'ında çalışabileceğini alsancaktaki showroomda birine ihtiyacı oldugunu söyledi. Kayınpederi aradık. Onayı alamadık. "o kadar uzun boylu değil be oğlum" dedi. üstelemedim. ama fikir geldi tabi

aradım tekrar.
- Peki izmirde bi iş bulsak bizle kalmayacağı lojmanının olduğu bi otel mesela baba?
- öyle olur
- tamam o zaman dedim ve kapattım

Babamın arkadasının küçük bi oteli vardı. Neslihan'da zaten turizm okudugu için çok rahat satış pazarlama departmanında çalışabilirdi üstelik lojmanı da vardı. Hemde bizim yazlığa 3 sokak. nasıl sevindim anlatamam size.

Herşey hallolmuştu. onayda alınmıştı yazın beraberdik. Hele ki ben fabrika da olacağım için çok sıkıntı da olmayacaktı.

devam edicem beyler gibleyen varsa

Ertesi gün fabrikaya gittik. Abimin ofise 1 masa daha atıldı benim için. Abimin tüm sorumluluklarını ben devralıcaktım abim zaten 3 ayda işleyecekti beynime hepsine. Kontratlar ihaleler ödemeler falan ilk gün iş olmaz dedi masayı düzenledik bilgisayar bağlandı yeni dahili hat telefon çekildi. pazartesi ilk yönetim kurulu toplantıma bile katılacaktım. Abim önüme bi dosya yığıntısı koydu. bunlar geçmiş işler çözersin zaten bakarak dedi. görmen için söylüyorum dedi. Abimin askere gitmesini pusu da bekleyen biri daha vardı. amcamın oğlu "Serhan". Fabrika da çok az payları olmasına rağmen görseniz fabrikayı işletiyolar sanırsınız. Sadece %12si amcamın %8i serhanın %25i benim %25i abimin %30u babamın üzerineydi şirketin otomatikman yönetim kurulu toplantılarına bile gelmiyorlardı. Amcam bir gün dedi ki; eğer serhan o koltuğa oturmazsa hisselerini satacağız dedi. Babam peki satın dedi. hemen bi alıcı ayarlandı babam tarafından amcamlara bizim alacağımız belli edilmeyecekti. Komisyon ödendi aracıya ve o %8i de aldık. Artık amcam hiç bişey söyleyemiyordu. final zamanı geldiğinde yüzük bahanesiyle tek tek hocaların hepsinden ödev aldım. sıkıntısız 3. sınıfta bitti. Neslihan'da bitirip gelip iş başı yaptı. Abimin askerliğine 2 ay kadar kalmıştı.

işe iyice yoğunlaşmıştım, neslihanla cumartesi pazarları beraberdik sıkıntısız gidiyordu. Benim benzin paramı da artık şirket gideri olarak gösteriyorduk. Amcamdan yana bi muhasebe müdürümüz vardı. Yönetim kurulu toplantısında bir gün araç plakalarını ve harcadıkları benzin miktarını söylüyordu. konu döndü dolaştı benim harcadığım benzine geldi tahmin edersiniz çok gezdiğim için çok harcıyordum. işte 35 ... kafamı kaldırıp baktım. 4510 tl ile en çok harcayan şirket binek otomobili olmuştur. Birazcık kısmamız gerekiyor diye girdiğinde babam susturdu ve şöyle dedi;

" bu masadaki bardakların parasını kim veriyor?" cevap "siz efendim"
" peki ya ofis masrafları?" cevap "siz efendim"
" peki ya bardakların içindeki sular?" cevap "siz efendim"
" peki ya maaşlarınız?" cevap "siz efendim"
" hayır değil işte, onları serkan veriyor, bu şirkette abisi kadar payı var, abisi kadar söz hakkına sahip. Sen şimdi bana diyorsun ki kemer sıkmamız lazım, dosayalara bakıyor kendi çocuklarım şirket açıldığından beri en yüksek karımızı yapıyoruz. Ben salak değilim, eğer ki çok kemer sıkmak istiyorsan benim oğlumun harcadığı benzinle değil kendi maaşınla yapabilirsin" dedi. Oha babama bak lan hiç böyle görmemiştim. yuh amk gibti attı 2 dakika da.

artık yönetim kurulu toplantıları benim sunumlarımla geçiyordu muhasebe müdürüne güvenmediğim için tüm kontrolleri ben yapıyordum ama yine de yetişemiyordum. Bu süreç cumartesi çalışmalarını beraberinde getirdi. Neslihan'ı iyiden iyiye sinir etmeye başlamıştı ilgilenemiyordum. Bir cumartesi ofiste tüm dikkatimle çalışırken neslihan'ın sesini duydum ofise gelmişti. Lap diye girdi içeri, hayatım derken, nerdesin ne yapıyorsun sadece pazarları yüzünü görebiliyorum artık diye bi sinir patlaması yaşıyordu. Çözüm basitti benle çalışabilirdi. Abimde artık gelmiyordu işe çünkü, son zamanlarını tatil yaparak değerlendiriyordu. konu kayınpedere açıldı. Kayınpeder onayladı 1 şartla neslihan'ın ananesi gelecek ev tutacaklardı. böylece yazın onlarda gelebileceklerdi. iş yeri sorunlarını özel hayatımıza hiç yansıtmadık. Bir gün ofiste çalışırken neslihan hesaplarda birşey farketti(bu arada ikimizde muhasebe dersi aldığımız için çok rahat kalkıyorduk altından kafa basıyor yani.) her ay ortalama 1000 tl kadar yevmiyeler geç yatıyordu ama fabrikanın hesabından olması gerektiği zamanda çıkıyordu. Yani bu demekti ki, bizim muhasebeci repo yapıyor, gecelik faizi indiriyordu. Hemen babama haber verdik. Babam şirkete geldi gösterdik. Babam muhasebeci bini çağırdı. Bu ay yevmiyeleri serkan halledicek dedi. O ama nasıl olur efendim izin veremem ya ekgib yatırırsa falan dedi. Bundan sonra hep serkan yatırıcak sende gelen mahkeme ihbarıyla uğraşıcaksın dedi. Nasıl yani oldu oç. "Biliyoruz" dedi babam sakin bi ses tonuyla ama zaten ben iyice bilenmiştim hala mal mal sırıtıyodu anasını gibtiğimin evladı ceketi cıkardım. oturuyordu arkasına geçtim. "sen" dedim sert bi ses tonuyla, babamı kandırmışsın, abimi kandırmışsın, beni kandırmışsın. Bi tek kimi kandırmadığını biliyorum" dedim. Babam da anlatmak istediğimi amcamı aradı hoparlörü açtı masaya koydu

- Napıyorsun Samet?
- iyi abi sen?
- bak biz ne bulduk?
- ne buldunuz abi?
- senin muhasebecin repocu cıktı oğlum.
- nasıl yani?
- basbaya gel gösteriyim evrakları.
bi 2 saniye sessizlik oldu.
- Cevap versene it diye bağardı. Hemen fabrikaya gel, hisse senet takibatlarını da getir.

Amcam geldiğinde herşeyi bildiği yüzünden belliydi, neslihan'a "sen biraz çıksana güzelim ailesel mesele" dedi. Neslihan tam hareketlendi babam eliyle durmasını işaret etti.

- Senden daha yakın olan biri ailemdendir samet kız kalıcak
- abi nasıl herşeyi biliyor mu?
- o buldu zaten samet hiç hata olacağını tahmin etmediğiz, kontrol etmediğimiz, yevmiyelerden çıktı.
- şimdi nolcak?
- bilmem muhasebe müdürün söylesin.
Tam birşey söyleyecek gibi davrandı ki ben devraldım.

"Amcacım şöyle olacak ki zaten repoodan kazandığınız para hisse senetlerine ortalama tekabul eder, yani hisse senetlerini devredeceksin, olay mahkemeye taşınmayacak" dedim. Kabul edip hisse devirleri yapıldı. Babam hisselerde yeni düzenlemeyle annem dahil 4ümüze %25lik pay ayırdı. akşam neslihanları davet etti. sorun kalmamıştı yeniden mutluluk.

Evde adeta şenlik havası vardı, Yemek yendi babam cebimden bi hediye paketi çıkartıp neslihana uzattı. Neslihan kızardı ama falan dediyse de babam inatcıdır, verdi paketi. pakette, kırmızı kadife bi kutunun içinden baş harflerimizin olduğu bir gerdanlık çıktı. neslihan kabul edemem falan dediyse babam "sen bana bugun milyarlarca liralık emek ve para zaiyatından kurtardın bu az bile dedi. Ananesi kayınpederleri aramış, o da babamı aradı konuştular babam neslihan gibi bir kız yetiştirdiği için teşekkür etti.

Zaman sorunsuz giderken, abimin askere gideceği gün gelip çatmıştı abisini askere gönderenler bilirler nası bi acı olduğunu. Hemde acemilik mardin kızıltepe, usta birlik mardin savur dağ karakolu.

biraz mola beyler

geldim beyler

@314 evlenmedik hayır ama hayatımı gibmeye devam ediiyo misafir geldi part giremedim amk :(

@316 daha 3. yıla geçmedim
@317 sorunlar baş göstermedi daha az sabredin şu misafirleri yoliim yeni yıla entryle başlarım.

@320 reel isminizi bilmesemde bende size ısındım. istanbulda olan varsa adres vercem gelin amk