Okul çıkışı gelmişti. Çıkış kapısından çıkıp evin yolunu tuttum. Bi anda yanımda Tuğçe belirdi.
Son olaylardan sonra baya dalgınlaşmıştım.
+Nereye gidiyoruz bakalım. dedi
- Ha.. Özür dilerim. diyip tebessüm ettim
+ Sorun değil hadi seni bir yere zütüreyim beyefendi.
- Sen nere dersen ora gideriz.

Otobüs durağına zütürdü beni.
+ Nere gidiyoruz dedim
- Ya ne soru soruyosun boşver.
Bindik otobüse. Boş gördüğüm tekli koltuğa oturdum. Tuğçe başımda dikilmeye başladı gülerek.
ilk karşılaşmamızı hatırladım güldüm.
+ Tamam, tamam anladım diyip kalkıp yer verdim.
Uzunca bir yol gittik. Nere gitmediğimi bilmediğim için yol çok uzun geliyordu belkide.
Yol boyunca ben onu oda dışarıyı izledi. Eni sonu ineceğimiz durağa gelmiştik etrafta yeni yapılan binalar ve birde park vardı. Hafif tepelik bir yerdi tepenin başındaydı park. Gittiği yönün park olduğunu fark ettim. Arkasından yürüdüm hiç soru sormadan.
Hani bir kızla tanışırsınız da ne yapsa ilginizi çeker sanki bir parçanızmış gibi hissersiniz ya öyle hissediyordum işte. Uçtaki bir banka oturdu. Banka bomboş arazilere ve arazilerin sonundaki dağlara bakıyordu. Aslında çok rahatlatıcı bir görüntüydü neden buraya gelmek istediğini anlamıştım.
yanına oturdum.
konuşmaya başladı.
+ Şimdi bu kız neden beni buraya getirdin diyiceksin.
- Demem. dedim gözlerine bakarak. Hafif güldü saçlarını kulaklarının arkasına attı göz ucuyla bana baktı.
+ Ne zaman dertlensem buraya gelir bu dağlara bütün dertlerimi anlatırım ben Sedat. Dertlerim dağlara karışır . Dağlar büyüktür onlar kaldırır her acıyı dedi. Eğer sen gelmeseydin yanıma, ben gelicektim. Sapık deme ama seni izliyordum son zamanlarda çok içine kapanık olmaya başladın.
- Belkide sapıksındır. dedim gülüştük bi süre.
+ Anlat derdini hadi.
- Bilemiyorum bu derdi hangi dağ kaldırır. yada kaldırmayı ister. Anlatayım madem.
Annem hasta Tuğçe. Ölebilir... Bilmiyorum düşünmek istemiyorum aslına bakarsan. Düşünmeyince biraz olsun kaçabiliyorum bu duygudan.
+ Kaderinden kaçamaz insan. Ben ne desem boş. inan çok üzüldüm dedi.
üzüldüğümü anlamış olucakki konuyu değiştirdi.
+ Ne konuşmak istiyodun benimle
-Peki sen benimle ne konuşmak istiyodun diye yanıt verdim.
Boşluğa baktı bir süre. sonrasında
+ Bilmiyorum. dedi
- işte bende öyle bilmiyorum dedim.
uzun süre birbirimizin gözlerinin içine baktık. Hissediyordum sanırım ben kıza aşık oluyordum.
+ Seni seviyorum. dedi bir anda. Öylece kalakaldım hiçbirşey diyemeden sadece suratına bakıyordum.
devam etti.
+ Sen ne hisettin bana karşı bilmiyorum ama ben bu hissi saklamak istemiyorum. Kendimide kandırmak istemiyorum. Ben seni seviyorum.
Ben hala hiçbir tepki veremiyordum çünkü ilk defa bir kız bana karşı hislerini böylesine açık söylemişti.
+ Üzgünüm sanırım herşeyi mahvettim. deyip ayağa kalktı. araksını dönüp yürümeye başladı.
ben en sonunda arkasından koştum omzundan tutup durdurdum.
yanaklarından tutup öptüm onu dudaklarından. Gözleri doldu gülümsüyordu. bir kaç defa daha öpüştük sarıldık. sonrasında kafasını kafama dayadım
- Her anımda seni düşünüyorum. içimdeki hissi kendime bile tarif edemiyorum. Ama artık ediyorum.
hemde sana. Bende seni seviyorum. dedim
sarıldık bir süre daha.
Biraz daha muhabbet ettikten sonra gidiş saati gelmişti. Evi gittiğimiz yerin yakınlarındaymış zaten otobüstende hep burada iniyormuş.
- Hoşçakal dedim
+ Hoşçakal deme bana görüşürüz. dedi ve gitti.

Dedim ya o gün hayatımın değişeceği gündü. Çünkü bunda sonra yeni bir hayata başlıyordum.
Üstünden tam 1 yıl geçmişti. Tuğçeylede sorunsuz bir yılı atlatmıştık. Artık daha asabi bir insan haline gelmiştim. Babamsa neredeyse haftada 3 gün eve sarhoş geliyordu. yada sabaha kadar balkonda içki ve sigara içiyordu.
Bir gün yine okuldaydım. Tuğçenin doğum gününü kutlayacaktım haftasonu. Furkanla yine derste sohbet ediyorduk.
Bir kafede süpriz doğum günü ayarladığımı sadece ikimizin olucağını söyledim. Başta hiç umursamamıştı hmm falan diye tepki verdi.
haftasonu olmuştu sabah erken kalktım bi aksilik olamsın diye kafe sahibiyle konuştum. Tuğçeyi arayıp geldiğinin okeyini aldım. Bu sırada kapı çaldı açtığımda karşımda furkan vardı. Aşağıya indik arabayla gelmişti ulan çocuğun arabasımı varmış diye düşündürtmedi değil. Çokta iyi değildi aslında standart bi hyundai. Benle gelsene bir yere gidicez dedi. Furkanların evinin önüne gittik. Apartmanlarının altında garaj vardı. Garaja doğru indik. Cebinden garaj kapısının anahtarını çıkarttı ve garajın otomatik kapısını açtı. içeride yeni kasa Bmw 320 ve Mercedes cla duruyordu duruyordu.
Görüntüyü gördüğümde tek tepkim başımı ellerimin arasına alıp.
+ Vay amk olmuştu.
- Seç birini bugünlüğüne birisi senin.
+ Sen.. Sen ciddimisin
- Evet lan seç işte birini
Furkana sarıldım kahakaha atarak.
+ Adamsın lan sen. Adamın dibisin bee.
- Ne demek lan lafımı olucak kardeşiz biz.
hadi lan seç artık
+ Oğlum çok teşekkür ederim lan. diyip hala gülümseyerek iziliyordum
- oğlum hadi işim var benim seçte anahtarını vereyim.
+Tamam seçtim Bmw dedim
arabayı garajdan çıakrttı yola kadar sürdü indi arabadan anahtarı bana verdi.
- Sürmeyi biliyosun demi lan
+ Biliyorum lan o kadarda değil diyip güldüm.
- Hadi ben kaçtım. diyip acele acele hyundaiye binip gitti.
altımda 100 beygir araçla yolun ortasında etrafı inceledim şaşkınlıktan bir süre.
sonrasında Tuğçenin evinin önüne gidip bekledim. Tuğçe arabaya bindi tabi şaşkın şaşkın bana bakıyordu. Noluyor amk dercesine. sonrasında ise kafeye gittik.
Biraz oturduktan sonra pasta geldi birleştirdiğim paraylada bir bileklik almıştım. Hediyesinide verdim sarılıp teşekkür etti.
+ Unuttuğunu sanmıştım
- Sen benim herşeyimsin lan unuturmuyum seni ben. Kendimi unutsam seni unutamam.
+ Seni çok seviyorum diyip yine sarıldı.
Tuğçe harbidende benim herşeyim olmuştu annem öldükten sonra. arada sırada babam işteyken eve gelip ütümü, yemeğimi yaptığı bile olmuştu. hastalandığımda bile ilk o koşmuştu yanıma.

Bir kaç gün sonunda haber gelmişti. Furkan ayarlamıştı ve beni evimden alıp o yere zütürecekti.
çok sürmeden gelip beni arabayla aldı ve yola koyulduk. Gittiğimiz yer bir villaydı. Villanın bahçesinde bizi korumalar karşıladı. içeriye girdik uzun bahçe kaldırmlarının sonunda eve girebilmiştik.
Evin salonunda 2 ayakta adam ve birde Oturan kel birisi vardı.
+ Oturun gençler dedi karşısındaki koltuğu göstererek. ikimizde oturduk
duyduğuma göre iş istiyormuşsun.
- Evet efendim. dedim.
+ Peki nasıl bir iş istiyorsun
- Ne isterseniz efendim.
Yanındaki adama el etti. Bir komando bıçağı aldı. ortamızda duran masadan bana uzattı.
+ ismini söylermisin bana.
- Sedat efendim.
+ Bu bıçağı alıp Furkanı öldür Sedat.
Bir süre duraksadım nasıl bi sapığa düştüm lan ben diye düşünüyordum bunu yapmazdımki dıbına koyim.
- Ama efendim.
dememle silahını çıkartması bir oldu silahını çekip bana doğrulttu.
+ Onu öldürmezsen burda ben öldürürüm seni.
Bir süre düşündüm filmlerdeki gibi bir oyun olabilirmiydi diye ama Furkanında bundan haberi yoktu sanırım çünkü oda korkarak bana bakıyordu. Artık sadece bir kumar oynayacaktım ya ben ya Furkan.
Bir anlığına deli cesareti geldi bana içten içede sinirlenmeye başladım. Nolucaksa olsun dıbına koyim daha nekadar kötü olucak sanki hayatım dedim. Bıçağı adamın önüne attım.
- Öldür lan dıbına koyduğumun çocuğu öldür. diyip gözümü kapattım.
uzun bir kahkaha attı.
+ Bu.. bu çok iyiydi hasi*tir hahaha. Nerden buldun lan bunu harbi manyak çıktı.
dedi. Furkanda yalandan gülümsedi. sonrasında bana döndü gülmeyi kesti.
Aferim. işi aldın. O küfürünüde duymamış sayıyorum. dedi. Bir an için gerçekten sıkıcak sanmıştım kalbim hızla atıyordu.
+ Ancak benim yanımda çalışmanı istiyorum silah eğitimin varmı
- Yok efendim
+ Olucak zamanla ozaman. Senin işin bana ait olan dükkanlarda alacakalrım var gün içinde bunalrı toplamak. Ayda 4 kez sana söylenen mekanlardan alacaklarımı alıp bana getirmen. Ben olmassamda yanında Duran adamı işaret ederek Fatih'e vermen dedi. ve bana eski bir telefon verdi.
- Tamam efendim dedim.
+ Bu arada bana efendim değil Tarık bey diyeceksin anlaşıldımı.
- Tamam Tarık bey.
+ Gidebilirsiniz gençler dedi.

Dışarıya çıktık birer sigara yaktık arabanın başında bu arad Furkanla konuşmaya başladık
+ Sence nasıl olucak dedim
- Oğlum bak bi sakatlık çıkartma en basit işlerden birini verdirttim sana
+ Baştaki o şeyidemi birlikte planladınız lan
- Yok dıbına koyim herif zırdeli gördün işte
+ Ben bu işi hallederim oğlum deyip arabaya bindim o günde öyle bitmişti ve artık hayatımın kopma anlarının geldiği bölümler başlıyordu.

Haftasonuydu. Tuğçe, Tuğçenin arkadaşı Şeyla ve onun erkek arkadaşıyla yani adaşım olan Sedatla buluşucaktım.
Dışarıda buluştuk ve bir kafeye oturduk öyle sohbet edip vakit geçiriyorduk. Birden Tarıkın bana verdiği Telefon çaldı. Arayan Tarıkın adamı Fatihti.
+ Alo nerdesin
- Dışardayım abi kafede oturuyorum.
+ Yanıma gel 40 dakikaya dedi ve bir adres verip kapattı.
Tuğçe kapattıktan sonra
- Kimdi o aşkım
+ Hiç ya önemli değil
- Öylemi diyosun
+ Evet kızım allah allah
Sedat hemen araya atladı ya önemli değilse önemli değildir nedir bu kız milletinin güvensizliği diyerek lafı değiştirdi.40 dakika sonra babamın yanına gitmem gerektiğini söyleyerek vedalaştım ve kalktım.
Fatihin dediği yere gittim. Diğer gittiğim evle alakası yoktu buranın. Basbaya bir elektrikçi dükkanıydı.
Fatih gel otur dedi. ve devam etti
+ Şimdi aslanım Talimatları benden alıp teslimi Tarık beye yapıcaksın işi bitirdikten sonra beni arayıp Tarık beyin yerini öğreneceksin tamammı
- Tamam kardeş.
yanındaki adam abi diyeceksin bilader. diye düzeltti beni.
+ Halit sus oğlum. Bak kardeş sen bize zıt düşme bizde sana zıt düşmeyelim kolayca işi halledelim.
- Tamam tamam.. Tamam abi.
+ Hah şöyle
Gideceğim mekanları tarif etti. Kısacası iş bir tür haraç işiydi yanımada ne olur ne olmaz diye bir silah verdi daha kullanmayı bile bilmiyorum sanki napıcaksam. Tam gidicekken durdurdu ve bi mercedes anahtarı verdi.
+ Dikkat et delikanlı benim şahsi arabam. dedi
- Tamam abi. deyip
Koyuldum yola
ilk dükkana girdim burası bir restoranttı. Kasiyere patronunun yerini sorup yanına gittim.
+ Tarık beyin teslimatı vardı, onu almaya geldim. dedim suratı asıldı adamın pis pis süzdü beni ieçri gidip bir zarf getirdi al hayrını görmeyin dedi.
+Ben sadece göreviliyim. dedim hiç uzatmadan çıkıp arabaya bindim
Zarfın içine bir baktımki 3 deste 200 lük para var adam kim bilir ne kadar zamanda kazanıyor bukadar parayı gerçi çok işlek bir yerdi muhtemelen 1 haftalık parası olabilirdi.
Derken iki dükkan geçti üç dükkan geçti hepsinden aldım. En son dükkana geldim. iş inanılmaz basitti kira topalr gibi haracımı kesip işime bakıyordum.
Burası bi galeriydi. içeriye girdim patronu sordum ve yanına gittim. herşey standartında ilerliyordu
geriye sadece parayı almak kalmıştı.
+ Tarık beyin tesliamtını almaya geldim dedim. Adam durdu bir süre sonra çekmeceyi açtı ve zarfı çıkardı. eli titiriyordu kaşları çatıktı. sonra
- gibtirgit lan burdan yavşak dedi
+ Beyefendi Tarık beyin kesin talimatı var almadan gidemem. dedim
ayağa kalktı çenemden tutup itti geriye doğru hiçbirşey yapmıyordum ama azda olsa tırsmıştım.
- Oğlum belamısın lan vermiyorum gibtirol git burdan dedi
çaresiz bir şekilde arkamı dönüp çıkıyordum durumu Tarık beye bildirmeye. Arkamdan
- Hadi gibtirgit sahibin kimse ona söyle şimdi Or*spu çocuğu dedi bana.
Seri bir şekilde silahımı çıakrtıp adam masaya yatırdım silahı kafasına koydum
+ Öldürürüm oğlum seni kimse anneme sövemez duydunmu lan beni. Öldürürüm seni bu para için değil o küfür için sıkarım kafana sırf öldürmek için öldürürüm oğlum seni ver lan parayı.. A*ına koyduğumun evladı ver parayı dedim. bağırarak.
adam suspus oldu oldu yanındaki adam dur işareti yapıyordu. diğer elimle masanaın üzerindeki zarfı alıp geri geri çıktım mekandan.
arabay bindim sakin bir yere çektim. Napmıştım lan ben diye düşünüyordum geçrekten sıkabilicekmiydim admaın kafasına . Bilmiyordum belki sıkamazdım, ama birinin talimatı yada göz korkutmak değildi amacım bunu kendi benliğimle yaptığımın farkındaydım gitgide bu dünyanın içine girdiğimi hissediyordum.

Fatihi aradım ve Tarık beyin yerini sordum. Evde olduğunu söyledi teslimatı Tarık beye yapacaktım daha sornasındada arabayı Fatih'e teslim edip işi bitiricektim kendimi Grand Theft Auto serisi görevinin son kısmında gibi hissediyordum. Tarık beyin Villasına doğru gittim arabayı park ettim. içeriye girdim.
Bir hizmetli açtı kapıyı. Tarık bey nerde diye sordum
Tarık bey yok ama karısı Canan hanım burada isterseniz onunla konuşun dedi. Canan hanıma haber verip beni içeriye çağırdı.
Canan hanımın yerini gösterdiler. Gösterdiği odanın kapısını açtım. Canan hanım Makyaj aynasının önünde oturmuş makyajını temizliyordu. Tarık beye göre daha genç güzel 28 30 yaşında balık etli bir kadındı üzerinde dekolteli pahalı olduğunu farkettiren bir elbise vardı.
+ içeri gel . dedi bakmadan.
- Tarık beyin teslimatlarını getirdim dedim elimdeki çantayı göstererek. Bana doğru döndü. Beni süzdü. Yarım gülümsedi.
+ Şuraya bırakabilirsin.. dedi. bu esnada hala bana bakıyordu.
Sen yeni çocuksun demi ? diye sordu.
- Evet efendim dedim.
+ ismin ne senin
- Sedat efendim
+ kaç yaşındasın bakalım Sedat.
- 17 yaşındayım.
+ Olduğundan baya büyük duruyosun doğrusu. Bana kalsa 20 derdim.
- Bu bir iltifatsa teşekkür ederim efendim.
kendine has bir kahkaha attı.
+ Komik çocuksun. Sevdim seni. Tamam Sedatcığım tanıştığıma memnun oldum başka bir iş yok.
gidebilirsin.
- Bende memnun oldum Canan hanım iyi günler. diyip arkamı döndüğüm sırada yeniden seslendi.
+ Sedat bakarmısın.
- Buyurun Canan hanım .
Arkasını döndü.
+ Elim yetmiyorda elbisemin fermuarını açarmısın dedi.
ilk tereddüt etsemde başka çaremin olmadığını varsayarak arkasına doğru yanaştım ve fermuarını açmaya başladım. Açtığım sırada Bana doğru ufak ufak sürtünmeye başladı. Bu kadının başıma bela olucağını hissediyordum. Ancak beynim hiç birşey düşünemiyordu çünkü nekadar olgun davransamda ve büyük dursamda daha ergenliğimin ortasındaydım. Fermuarı iyice açtıktan sonra
yine elinin yetişmediğini bahane ederek sütyeninin kopçasını açmamı istedi. Çaresizce onuda açtım ve bu sıradada aynı şeyi yaptı. iyice aklım berelmiş bir vaziyette kalakalmıştım yüzünü bana döndü yanağımdan makas alıp göz kırptı
+ Teşekkür ederim canım. Gidebilirsin artık.
Ben teşekkür ederim dıbına koyim herzaman dedim içimden.
Seri şekilde aşağıya inip kapıya yöneldim bu sırada Tarık bey içeriye giriyodu.
+Vaay Sedaat. Bu ne süpriz.
- Teslimatınızı getirmiştim Tarık bey . Siz yoktunuz Canan hanıma teslim ettim
+ Aferim aferim işi iyi kaptın bugün yaptıklarını duydum.
- Efendim ben.. özür dilerim sadece parayı almam gerekiyordu.
+ Kızmadım aksine kendini ispatladın bugün gittiğin o galeri benim adamımdı ne akdar hakimsin diye küçük bir oyun yaptım sana ancak sen çok hızlı çıktın.
Şaşırmıştım. Adam oyun olsun niye anama küfür ettirmişti ruh hastası or*bu çocuğu.
- Teşekkürler Tarık bey. Başka birşey yoksa gidebilirmiyim.
+ Tamam gidebilrisin . ha unutmadan bu senin diyip bana para dolu bir zarf verdi.
Zarfın içinde en az 1000 tl vardı.
Arabayı Fatihe bıraktıktan sonra. Eve gittim. Babam için yemek söyledim Tuğçeylede bir süre konuştuktan sorna yatağıma geçip uzandım. Tavana bakarak düşüncelere daldım. Tek işte bile buakdar para kazanabildiysem kimbilir bir kaç yıl sonra ne kadar param olucak yada nekadar para kazanacaktım. Belkide Tuğçeyle evlenip Babama iyi bir miktar para bırakıp bu işlerdende sıyrılıp çok güzel bir hayata devam edicektim. Bu düşünceler eşliğinde uykuya daldım.

Düzenli olarak. Telefon geldiğinde görevleri yerine getiriyordum. kazandığım paralarıda odamdaki yatağımın altına zulalıyordum yaklaşık 4 ay geçmişti ve şimdiden 7000 tl biriktirmiştim. Ayrıca yaptığım işte ayda tek seferlik en çok 2 3 seferlik işlerdi ve paramı nakit alıyordum. Bu yüzdende yaptığım görevi büyük bir titizlikle harfi harfine yapmaya çalışıyordum.
Tuğçeyle okul çıkışında oturduğumuz sırada yine telefonum çaldı.
amk tam sırasıydı diye söylendim içimden arayan yine Fatih ve yine aynı görevdi sadece mekanlar değişmişti ki buda 2 ayda bir olan birşeydi. Telefonu kapattıktan sonra Tuğçe telefonu istedi verdim numaralara baktı sadece bir tane numara vardı ve kayıtlı değildi. Telefonu geri bana verdi.

+ Bu kim sedat 3 seferdir bu telefonla biriyle konuştuğunu görüyorum ne işler çeviriyosun?
- Ya kızım bişey yok iş yapıyorum.
+ Bak söylemessen bidaha senle konuşmam çekip giderim
- Lan seni aldatmıyorum saçmalama nolursun.
+ Ben beni aldattığından söz etmedimki. Aldatıyomusun yoksa.
- Lan allah çarpsın yok öyle bişey sadece öyle düşündüğünü sandım.
ilk defa çirkin yüzünü orda gördüm hiç buakdar sinirlenmemişti.
+ Kim ozaman it herif. söyle çabuuk diye bağırdı. parkın ortasında.
- Ya tamam sus bak herkes bize bakıyor anlatıcam
+ Bakarlarsa baksınlar seni kaybetmekten iyidir.
- Bak Tuğçe Seni çok seviyorum herşeyimin üstüne yemin ederimki seni aldattığım yok.
ben sadece bi adamın el altında çalışıyorum kirasını topluyorum bahşiş alıyorum. Adamda biraz sıkıntılı biri bana bu telefonu verdi aramam için hepsi bukadar..
Biraz olsun sakinlemişti
+ Sana güveniyorum. Ama off lütfen başını belaya sokucak şeyler yapam olur mu?
- Başım belaya falan girmez sen merak etme asla senin üstünede gül koklamam ben benim hayatımda sadece sen varsın ve sen olucaksın. Seni kaybedersem ben ölürüm anlıyomusun beni.
+ Ölme benim ol. Şeylanın sevgilisine olanları duyduktan sonra zaten daha bi panik olmaya başladım .
- Nolmuş ki onunda Sedattı adı demi.
+ Evet. Araba çarpmış iki gece önce içkiliymiş heralde öyle bişey dedi. çocuk komaya girmiş.
- Hadi ya . Üzüldüm be ne hayatlar var.
+ işte nerden ne geleceği belli olmuyor lütfen kendine dikkat et.
- Benim işim var anlattığım gibi gitmem gerek aşkım Hoşçakal. Deyip yanağından öpüp kalktım.
+ Hoşçakal deme bana görüşürüz. dedi.
o an farkettimki bu kıza nezaman hoşçakal desem ilk günlerden beri bunu söyleyip duruyordu.
- Neden Hoşçakal demiyeyim ? diye sordum en sonunda
+ 1,5 yıldır sormadın şimdi ne değişti ki. dedi sert bir ifadeyle. sonra gülümseyip şaka yapıyorum dedi.
Hoşçakal veda ederken söylenir bana göre öyle bir kelime daha doğrusu sanki hiç bidaha gelmemeyi çağrıştırıyor. Ama görüşürüz dersen. Çok geçmeden yeniden görüşürsün bu kadar basit .
- Tamam bidaha demem görüşürüz deyip ayrıldım yanından.

• * BU GECELiK SON POST OLSUN GERÇi HERKES UYUDU ZATEN YARIN UYANINCA DEVAM EDiCEM.