aaylasecura

yaklaşık 2 yıldır din kavrdıbına inanmıyorum. öncede pek umrumda değildi ya neyse. şayet varsa yukarda biryerde tahmin edilemeyecek bir güç, böcek anatomisinden çok daha fazlasına zaman ayırması gerekiyordu. herneyse bu sorun değil. laf giydirmeye çalışanıda evire çevire giber, giydirmeye çalıştıklarıyla üzerine dantelli don yaparım. o dönemlerde beraber olduğum sevgilime bu konuyu açtığımda "ben inancı olmayan bir adamla beraber olamam" dedi ve beni terkedeceğini söyledi. gülümsedim " inançların arasında gibimi emmek var mıydı" diye sordum."benim inancım aşk, ve bu senin bana verebileceğin bir şey değil" dedim. o saniyede ruhuna boşaldım kısacası. evet sertti ve beklemiyordu böyle bir tepkiyi. ayağa kalktım, tekrar gülümsedim ve gittim. muhtemelen hala o cafede oturuyor.

nerde gülümseyen bir kadın görürseniz bilin ki o kadın aaylasecura'nin eseridir. ama şu anda sadece "o"nu düşünüyorum. "o"nu mutlu etmek istiyorum. onun ayaklarını yerden kesmek, gözlerini kapatmış anın zevkini çıkartırken görmeyi hayal ediyorum.

orta ikideyken bir gece tuvalete kalkmıştım. torbası yeni değiştirilen tertemiz çöpte kabak gibi bir kutu prezervatif görünce hiç iğrenmedim aldım cebe. tekrar yatağa dönüp içinde yazanları ışığı yakmadan, lazer pointer tutarak okudum. he bir de bunu o zamanki en samimi arkadaşlara falan da anlattım tabi. anneciğim babacığım üzg.

gün içinde sadece öylesine bazılarını önemsiyormuş gibi yapıyorum ki kendini önemli zannetsin..

birinden ayrılmanın hüzünlü olduğunu öğrenmiştim,
ama biriyle birlikte olmanın da hüzünlü olabileceğini bilmiyordum...

sen sabitsin. ötekisin dedim.

seni bi temiz gibmek lazım genç.

aynen kimi sözlük yazarları gibi, dedi selim ileri, söze karışarak. üstelik devam etti.
eksi kalitesi yok.

o anda meclis tv ekip arabasının amiriyle geldiğini görünce, olay mahallinden uzaklaştım.

sürekli gördüğüm birinin seri katil olduğunu düşünüyorum lan. aslında adam naif bir adam çok belli. ancak bu düşünce aklımdan gitmiyor. kendisini gördüğüm an seri katil olduğunu düşünüyorum.

acaba sorun bende mi ne ?

fakat yüz metre ileride, ekibiyle birlikte bıyıklarını henüz kestirmiş, cerrah'ı -cellalettin- gördüm.

küçükken annemi gözlerim önünde çatır çatır gibtiler, sanırım bu beni etkileyen en büyük dramımdı.

önce iphonumu tuvalete düşürdüm ve bütün numaralarım da beraberinde gitti. sonra usa dan bir iphone getirttim ama türkiye de henüz simlock olmadığı için günlerdir kullanamadan yazılımın çıkmasını bekliyorum. bu yüzden fi tarihinden kalma ve yıllar önce uzun süre kullanmama rağmen menüsünü halen anlayamadığım bir motorolayı kullanıyorum. bütün bu şanssızlıklardan dolayı biraz evel gecenin bu saatinde şirketimizin en önemli ve en ciddi yabancı müdürlerinden birisini yanlışlıkla aradım. kızkardeşimi aradığımdan öyle emindim ki bir de adamla abuk subuk bir konuşma yaptım. adam kim olduğumu bildiği halde. türkçe anlamıyorum diyerek suratıma telefonu kapattı. ayrıca kendisi evli ve minicik bir bebeği var. karısı kesin gecenin bu saatinde arayan bir kadın için hiç hoş şeyler düşünmemiştir. ayrıca zaten kendisini bugün daha önce de salak motorolanın azizliği yüzünden bir kez aramıştım yani müdür şu anda benim bir stalker olduğumu düşünüyor olabilir. rezilim rezil.

deneme.

ama hiç durmadım.

beni bende demen bende değilim, bir ben vardır bende, benden içerü

hamle yaptım.

ben de tam o anda cebimdeki biber gazıyla...

lensimi düşürdüm, 7. katta halı silkelerken.

seviştikten sonra mütemadiyen ağlıyorum. daha kötüsü sebebini çok çok iyi biliyorum.