Sabah erken kalkmıştım en azından bana göre erkendi.11:30 gibi kalkmıştım. Direk telefonuma baktım. Ondan mesaj gelmişti 3 tane."Günaaaydın aşkıım", "Uyuyorsun sanırım hala :c", "Uyansana artık uykucu(kızgın surat emojisini atmış)".Hayatımda kullanmadığım emojiler bana çok tatlı geliyordu sırf o attığı için.
"Kalktım kalktım kızma" diye cevap verdim ve gidip yüzümü yıkadım. Annem içeride kahvaltısını yapmış, balkonda çay içiyordu(babam ile annem birkaç sene önce ayrılmışlardı).Annemin yanına gittim ve yanağına bir buse kondurdum.
"Oo sarpipi erkencisin bugün bakıyorum hayırdır?" Dedi şaşkın ve gülerek.
"Hayır annecim hayır, kahvaltımı yapıp çıkıcam ben para verebilir misin?"
"Tabi oğlum da noldu çıkmazdın sen pek dışarı?"
"Zamanı gelince anlatırım" dedim. Bunu duyunca annem gülerek cevap verdi,
"Belki de o anlatır hiç belli olmaz c:".Napıcağımı şaşırmış bir şekilde utanmıştım. Hıhı diye geçiştirdim ve kahvaltımı yapıp Ece'ye mesaj attım.
"Bugün bir şeyler yapmak ister misin?"
"Oluur aslında bugün alışveriş yapıcaktım AVM'ye gidip sen de gelsene" dedi. Aslında alışverişi pek seven birisi değilimdir ama o dedi diye kabul ettim. Hazırlanıp evden çıktım ve doğruca AVM'ye gittim. Daha gelmemişti derken uzaktan kot şortu ve gömleğiyle bir melek belirdi. Koştu ve sarıldı bana. Yanağından öptüm ve içeri girdik. Birkaç mağazaya girdi beğendiği şeyleri bana gösteriyordu. Bende onaylıyordum.Şapka beğenmişti.Çok yakışmıştı ona. Aldı şapkayı taktı.
"Acıktın mı?" Diye sordum.
"Aslında evet biraz bişiler yesek olabilir".Pizza söyledik ortak. Pizzayı yerken sinemada ki bir film gözüme çarptı Lights Out güzel bir korku filmine benziyordu.
"Korku filmlerini sever misiniz Ece Hanım?"
"Korku mu filmi ay korkarım" dedi. Yine o çocuksu kişiliğine bürünmüştü.
"Ben varken korkmana gerek yok dememişmiydim ben sana?" Güldü ve tamam dedi. Arkalardan almıştım biletlerimizi.Çokda kişi yoktu bizimle birlikte 8 kişi vardı onlarda ortalardaydı. Filmin ilk yarısında normaldi hafif korku vardı...

Beyler sarjım çok az akşama devam ediceğim.

Farklıdan kastı bizi renkli bir şekilde çizmişti. Bütün resimleri siyah beyazdı. Sebebini sorunca ise şöyle cevap verdi,
"Ikiniz istemeden de olsa ortama pozitif bir enerji yayıyorsunuz, mutlu oluyor sizi gören insanlar.Bu yüzden de sizi gerçek bir şekilde çizdim renkli bir şekilde ".O an Ece'ye baktım çok duygulanmıştı.Ela gözleri yine parlıyordu. Ağlıyacaktı.Elinden tuttum onun yalnız olmadığını hatırlasın diye. Fakat elimi bırakıp ressama sarıldı ve,
"Siz çok iyi birisiniz teşekkür ederiz" dedi. Sonra bana döndü. Hala ağlıyordu ama gülüyordu da ve koşup üstüme atladı, bacaklarını belime doladı. Sarıldım ona. Doyasıya bir şekilde kokusunu çektim içime. Yasemin kokan saçlarını okşadım. Kafasını kaldırdı ve bana baktı. Aramızda 10 santim varsa vardı.O ela gözler yakından çok daha güzeldiler.Öptü beni. Sanki yarın yokmuş gibi sevgiyle öptü beni.Bir dakika boyunca öpüştük sonra geri çekildi ve tebessüm etti. Gamzesi vardı sağ yanağında. Nasıl fark etmemiştim bunu? Kızdım kendime. Fark etmiş olacak ki tekrar öptü beni bir kereliğine. Sonra gülümseyip dönmeye başladım. Sesli bir şekilde gülüyorduk ikimizde.Onu yere indirdim ve,
"Seni seviyorum" dedim.
"Biliyorum kocacığım" diye cevap verdi. Güldürmüştü beni çünkü çok tatlı ve çocuksu bir şekilde söylemişti bunu sanki evlenecekmişiz gibi.Çok masumdu. Ressam gitmişti bile. Fark etmemiştik hava da kararmıştı onu evine bırakıcaktım.
"Durağa kadar gelsen yeterli canım ya" dedi. Kızmış gibi yapıp cevap verdim,
"Olur mu öyle şey bırakıcam".Biz böyle konuşurken otobüs gelmişti bile. Bindik arkada bir yere geçtik o cam kenarına oturdu. Omzuma kafasını koyup gözlerini kapattı ve bana ineceğimiz yeri söyledi. Oraya varınca onu nazik bir şekilde uyandırdım ve evinin önüne kada gittim.Son bir kez anlından öptüm onu. Gülümsedi bana ve eve girdi. Bende evin yolunu tutmuştum.Eve varınca yemek yiyip yatağa attım kendimi çok yorulmuştum direk uyudum.

Sarılmıştı bana ama hala içinde bi hüzün vardı hissedebiliyordun.O sırada annem geldi aklıma,
"Annem!"
"Ha?" Saçma bir şekilde yüzüme bakıyordu.
"Bugün bize gel yemeğe hem de annem seninle tanışmak istiyor" bunu duyunca gözleri açıldı bir anda, kızarmıştı.
"Annen mi? Benimle tanışmak istiyor? Neden benden ona bahsettiğini söylemedin yaa sarpipi bir sürü hazırlık yapmam gerek şimdi nefret ediyorum senden" dedi ve koluma vurdu.Çok tatlıydı. Yine o çocuk vardı karşımda.Ah Ece ahh.
"Peki o zaman bugün bizdesin"
"Tabiki de salak nerde olucam başka annem çağırdıysa gelirim" dedi.
"Annem??" Bi anda yüzü düştü bunu duyunca.Şaşırmıştım.
"Ece... iyi misin?"
"Sarpipi sana bir şey söylüyeceğim"
"Bişi mi oldu söylesene"
"Annem"dedi."Annem ben doğunca hayatını kaybetmiş onu hiç göremedim" dedi.

"Ece... ben, ben bilmiyordum özür dilerim" kafasını kaldırıp yalandan da olsa gülerek,
"Sorun değil hayatım biliyorum niyetin kötü değildi" dedi ela gözlüm. Okul çıkışı ayrılmıştık hazırlanmam gerekiyor diyerek evine gitti. Bende eve gittim.Eve gelince annem gelmemişti. Hemen annemi aradım,
"Akşama misafirimiz var hanımım" dedim gülerek.
"Misafir? Hiiih gelinim... hemen geliyorum eve bir sürü hazırlık yapmam gerek niye şimdi söylüyorsun bunu aşk olsun oğlum" dedi ve kapadı. Anlamıyorum bu kadınları ne hazırlığı ki bu? Yarım saat sonra annem geldi ve direk mutfağa girdi.Çok güzel kokuyordu.O sırada mesaj attım Ece'ye,
"Hazırsan geliyorum almaya hanımefendi?"
"Hazırım beyefendi gelebilirsiniz".Gittiğimde yanına çok gelmiş durağa beni bekliyordu. Saçlarını dalgalandırmıştı. Yine o çiçekli elbisesini giymişti. Elinde de bir sepet vardı bir şeyler hazırlamıştı. Sadece kafadısında tacı ekgibti.
"Ihh Ece'yi gördünüz mü buralarda?" dedim. Gülerek cevap verdi,
"Şuan onunla konuşuyorsunuz ahaha"
"Çok güzel olmuşsun prenses"
"Teşekkürler prensim" dedi kafasını eğerek.Çok tatlıydı. Otobüse binip bize doğru yol alıyorduk.Her geçen saniye daha da heyecanlanıyordum. Sonunda geldik. Evin kapısını çaldık.Ece titriyordu heyecandan. Elini tuttum ve kapı açıldı.

Beyler gidişatı nasıl hikayenin neler eklemeliyim biraz görüşünüzü alayım dedim :p

Beyler şimdi kalktım kahvaltı yapıp yazmaya başlıyacağım alın rezleri.

Başlıyorum

Hadi kardeş

Kule'ye vardığımız da her zamankinden biraz daha az insan vardı.Ülkedeki olaylardan sonra normal bir durum tabii bu.Bi ressam vardı orada birkaç kişiyi çiziyordu ki benim baktığımı fark edip bana selam verdi gülümseyerek.O sırada omzumda bir el hissettim ve zıplayarak önüme geçti bi anda.Ece idi bu.Üstüne çiçekli bir elbise vardı koyu mor rengindeydi elbisesi.Çok yakışmıştı ona. Omzuna astığı çantası vardı bir de.Aramızda klagib "Naber?, Nasılsın?" Muhabbeti geçti kısa bir süreliğine.
"Umarım çok bekletmedim seni, durakların yerlerini karıştırdım da buraya gelmem biraz uzun sürdü özür dilerim" dedi ve yüzünü eğdi yine fakat bu sefer üzgündü. Hala tatlıydı. Yüzünü avuçlarıma alarak,
"Olur mu öyle şey ben de şimdi geldim zaten boşuna üzme kendini" dedim.Nur yüzlüm tekrar gülüyordu artık.O anda onu öpmeyi çok istemiştim ama yapamdım. Onun duygularını kesin olarak bilmiyordum onu kendimden uzaklaştırmayıda hiç istmezdim.Bu yüzden yapmadım. Yarım saat boyunca orada oturup insanları izledik, Saat Kulesi'ni anlattım ona. Gözlerini açmış meraklı meraklı beni dinliyordu.Çok tatlıydı.Ben ise iyiden iyiye bağlanıyordum ona her geçen dakika.O sırada ressam çekti dikkatimi.
"Ileride ki adamı görüyor musun, istersen bizde yaptırabiliriz resmimizi?" Büyük bir mutlulukla cevap verdi,
"Tabbiii yapalım hadi kalk çabuuk" dedi ve ayağa kalkıp elimden tuttu ve sürekledi beni oraya doğru.Ben de gülerek gidiyordum yanına.

Ressamın yanına vardığımız da kimse yoktu hatta toplanıyordu sanırım.Ece mutlu ve heyecanlı bir ses tonuyla,
"Meraba" dedi. Ressam uğraştığı şeyi bırakıp kafasını kaldırarak,
"Meraba küçük hanım" dedi.
"Ya toplanıyorsunuz sanırım ama lütfen her şeyinizi kaldırmamışsınız kalanlara bizi çizebilir misiniz lütfen" dedi.Çok tatlıydı hala. Ressam gülerek bana döndü,
"Çok şanslı birisin biliyor musun? Bu kadar tatlı ve hanım bir kız bulmuşsun kendine, bir de benimkine bak gudubet karı" dedi hala gülüyordu.Ben de tam aslında biz sevgili değiliz diyecektim ki Ece,
"Aslında ben onu bulduğum için çok şanslıyım" dedi.O an yine kan beynime hücum ediyordu.Ne demişti o? Çok şanslıyım? Onu bulduğum için? Bi anda yüzümde bi tebessüm belirdi kimseye bir şey demiyor salak salak gülüyordum etrafa. Ressam o güzel havayı bozarak cevapladı,
"Ahaha hadi bakalım geçin şöylede sizi biraz farklı çizelim".

Lan bu gercek degip mi

Canin saolsun kardesim baska hikayelerde gorusmek uzere

Beyler elimde iki part daha hazır var ama konuyu değiştiricem ters köşe yapıcam sizi

Yalan hikaye amk o dediğin sinema filmi yeni çıktı ve hala vizyonda amk pici

saripipi gece gece gözlerim kör oldu lan.

Beyler okuyan bir kişi var düşündüğüm etkiyi yaratamadım özür dilerim 2 part daha atıp bitiricem hikayeyi kusura bakmayın.

Rezzzzzz

Sa ben rez sonunda adam gibi bi yer buldum

Belki okurum