okuyanlara ve akıl verenlere şimdiden çok teşekkürler
hassas bi durum ne tak yicem napıcam bilemiyorum.
şurda uzun süredir yazılarımızı okuyoruz gülüyoz, küfür ediyoruz, taşşak geçiyoruz. bu konudada olcak ama özet geç bin demeyin bi akıl verin.
durum şu
4 5 ay önce bi arkadaş ortamında bi bayanla tanışıyorum. ama tanışma olayı meraba merabadan ibaret 1 2 saat aynı ortamda zaman geçirip normal sohbet ediyoruz.
daha sonra herkes evine vs.
o an için hiçbişi yok. zaten tanıştığımızın 4 ay öncesinde bi kızdan ayrılmışım ve hayatımda uzun bi süre kimseyi istemiyorum kafasını yaşıyorum ve hiçbi karşı cinse karşı gerçekten bişi hissedemiyodum. oda daha sonra bişilerden bahsetti bende böyle rahatım istemiyorum gibilerinden. aynı şeyleri düşünüyoduk yani.
bu kızı bi daha görmedim çünki benim bulunduğum şehirde yaşamıyodu. başka bi şehirde çalışıyor.
ailesinden ayrı kendi çalıştığı şehirdeyken bu bi şekilde facebooktan falan ekleşip, msnleri aldıktan sonra koyu bi sohbete dalıyoruz. koyu sohbet derken normal bi erkek olan arkadaşımla nasıl sohbet ediyosam onun daha az küfürsüz kibar versiyonu. 2 3 hafta msn falan derken bi ara telefonlar alınıyo bi sebepten dolayı. ne onun amacı nede benim amacım buraya kadar birbirimize yazma falan değil. hani kız çok hoş, sohbeti çok güzel ama gelin görünki ben istemiyorum kimseyi.
en son kız arkadaşım tarafından terkedildiğim ve pgibolojimin bozulmasına neden olduğu için ( 68 kilodan 54 kiloya düşmek gibi 1 ayda) üzülmek istemiyodum. ailemden ayrı tek başıma yaşıyorum ve rahatım diyorum.
telefonlar alındıktan sonra farkında olmadan mesajlaşmalar, bazen arayıp yarım saat sohbet etme falan telefonda (ama gerçekten yani sadece gırgır şamata var sohbetlerde). böyle bi 2 3 ay geçirdik.
şöyle söyleyeyim iş yerinde falan sabahları telefonla mesaj atmaya başladı. günde belkide en az 50 kere mesajlaşıyoruz 2 3 kere arıyoruz birbirimizi. hatta bi keresinde ailesinin yanına gittiğinde 1 gün boyunca mesaj falan atmayıp aramamıştı, bende ailesini uzun süredir görmüyo rahatsız etmiyim diye atmadım aramadım falan. akşamında beni arayıp "kusura bakma ilgilenemedim seninle ihmal ettim" tarzında şeyler söyledi. bende öküzüm tabi "aramak yada mesaj atmak zorundamısın saçmalama, ailenin yanındasın diye bende atmadım yoksa bende atacaktım" falan dedim. hatta bi keresinde sorguladım yani. niye bu kadar sürekli mesajlaşıyoruz arıyoruz birbirimizi diye, ikimizde bişi söyleyemedik. güldük ettik derken 2 hafta önce işte haftasonları sıkıldığından falan bahsetti yannız olduğu için ve çalıştığı şehirde arkadaşı yok. bende geyiğine "geleyim bu haftasonu" dedim ve oda "aaa süper olur" diye girişince kalktım gittim.
gittiğimde evde yannızız ilk 2 3 saat hiç bişi yok arkadaş gibiyiz. sonrasında bişiler oldu aramızda ve söyledik birbirimize karşı bişiler hissettiğimizi. ama sevgili gibiyiz. sarılıyoruz birbirimize sürekli uyurken yada normal ayaktayken, durduk yere koklamalar falan öpmeler vs vs detaya girmiyim
* . niye böyle olduk diye sorduğumuzda ikimizin cevabıda "şu an mutluyum, huzurluyum ve sorgulamak istemiyorum" oluyodu. ama aradaki mesafe ve önceki yaşanmış şeylerden dolayı oda sevgili kafası yaşamak istemiyor. hatta bu burda oldu belki bi daha karşılaştığımızda böyle olcak diye bişi yok falan dedi. bende bişiler hissetmemek istiyodum ama beyler
galiba aşık oldum. onun çalıştığı şehirden kendi şehrime dönerken içim bi garip oldu. eve geldim 1 gün boyuna yemek yiyemedim. içimde ona karşı hissettiklerim 1 se 100 oldu anlayamadım. aşık oldum anlıycanız ve bunun bi mutlu sonu olmayacak galiba yine. bu sabah kalktım fotosuna baktım böyle gözlerim doldu aptal bi şekilde.
ne tak yicem bilemedim yazdım buraya. içimi dökmek istedim. okuyanlara ve akıl verenlere şimdiden çok teşekkürler
