Beni neden istemiyorsun diye sordu bende bilmiyordum belki buse'yle evlensem yine mutlu olurdum seni kardeşim gibi seviyorum daha fazlasını hissetmiyorum dedim ağlamaya başladı ne yapacağımı bilemedim beni eve bırak lütfen dedi kabul ettim evine gittik

Kapısına kadar bıraktım eve davet etti kabul etmedim en azından son bir kez sana veda etmeme izin ver dedi yanlış olduğunu bilsemde içeri girdim durmadan ağlıyordu teselli etmeye çalıştım beni dinlemiyordu boynuma sarıldı rahatsız oldum son kez katlanayim sonra bir daha görüşmem diye düşündüm yanlış birşeyler yapacağını tahmin etmiştim lisa'ya ihanet edersem herşey bitecekti lavaboya gidip elimi yüzümü yikadim telefon içerde kalmıştı buse lisa'nın numarasını alabilirdi hemen içeri geçtim daha fazla durmanın anlamı yoktu kapıyı çarpıp dışarı çıktım

Düşündüğüm gibi lisa'nın numarasını almış lisa'yı arayıp saçma sapan şeyler söylemiş lisa neden onun yanına gittin ne yaptınız doğru söyle diyip sıkıştırmaya başladı aklı karışmıştı buse'ye güvenerek yanlış yaptığımı anladım lisa'yla aramız bozuldu ilk kez ciddi manada kavga ettik türkiye'ye gelmek istemediğini söyledi bir müddet ülkesinde kaldı umutsuz bir şekilde evime döndüm lisa olmayınca berbat hissediyordum birgün haber vermeden yanıma döndü benden özür diledi buse'ye inanarak hata yaptığını söyledi o günden sonra lisa'nın kıymetini daha iyi anladım buse artık hayatımızda yoktu bir ay öncesine kadar inanılmaz mutluydum lisa hamileydi erkek evladımız olacaktı odasını eşyalarını herşeyini hazırlamıştık kendi ailem çocuk olacağını duyunca barışmaya karar verdik aileler birbiriyle geçte olsa tanıştı çocuğumuz bir hafta yaşayabildi sonra vefat etti lisa pgibolojik olarak çöktü hergün ağlıyor sana bir çocuk veremedim diyip benden özür diliyor kendini suçluyor artık dayanamıyorum bu ülkede daha fazla kalamam son hatıramı bu sözlüğe bıraktım çocuğuma anlatmak istediğim futbol hikayemi buraya kazıdım