amcamın oğluyla evlendirildim ağlamalık hikaye

güzel gidiyon şimdi panpa devam et

amk gülme krizine girdim helal bin

çalışmayıp ülkesini batıranlar topluluğuna dalmıştım artık. 10 milyon kişi kıçını devirip yatmış, devlet ise napıyon lan çalış ekmeğini kazan dememişti. dahası işsizlik maaşı alıyordu ülkenin zenginleri bile. anlayacağınız dilenciler ülkesiydi burası.. avrupanın kapısında el açan yaşlı sakat ihtiyardı. anasını gibtiğim yavşakları. ama hiç bir şey kaybememişlerdi kansızlıklarından şerefsizliklerinden.

muallakliğin boyutlarını anlatmak isterdim, velakin kelime dağarcığım bu denli gelişmedi henüz. size şunu söyleyeyim, eğer parkta bir bankın üzerinde uyumaya kalkarsam, köyde olmayan burada olacaktı kesin. sokakta öpüşen adamlar, adım başı gay barlar, çalı çırpının içinde saksoya dalmış arsız homolar.. koca ülke birbirini gibiyordu.

kaçtığım düzenin kalesine gelmişim meğer.

"Belki de her okuduğun romanda kahraman olursun..
Ama en çok kendi hikayende yorulursun.." demiş P. Somerson abimiz.

çok doğru demiş aslında. kendini başkalarının yerine koymak kolaydır. ne bileyim kürşat olup çin sarayını basmak, amstrong olup uzayda tepinmek.. kendini istediğin yere yerleştir, limit ve sınır yok. üstelik ücretsiz.. kredi kartına taksit şart değil. ancak neticede ne kadar sığ ve gereksiz görseniz de kendi hikayeleriniz en güzelidir içinizde bir yerlerde. başını sonunu bilirsin. senindir. sen yorulmuşsundur senin için.

şimdi kendi hikayemde bir başka yorucu serüvene geçmiştim. bob marley reyizin bir vecizesi geldi hatırıma; Yaşadığın hayatı SEV, Sevdiğin hayatı YAŞA.. yapacaktım evet.. ama bu muallakler diyarından sağ salim çıkmam gerekiyordu evvela..

panpa kırcaali taraflarına gitcektin oralarda türk daha çok vardı. ayrıca iyiki ataka lar(bulgar ırkçı topluluk) saldırmamış panpa iyi yırtmışsın yine
hazır yunanistana gitmişken binler zaten batmak üzere snde tam batırda orayı kurtulalım şu binlerden
rezerve @216 dan devam.

polisler şok geçirdiler.. meğer orası bir gay barmış ve "хомосексуалист" homociksüel demekmiş..

allah belamı versin dedim. muallaklikten yine kurtulamadım...

beni sınır dışı ettiler. yunanistana sürüldüm çünkü muallaklerin ülkesi orasıydı..

kimlik vs. olmadığından sorun büyüktü.

garip garip konuşuyorlardı anlamıyordum ilginç kelimeler yığınıydı hepsi. napıcağımı şaşırdım. bir şeyler yapmalıydım aciliyetle. burada işçi olduğumu falan düşünürlerse beni bırakırlardı.. evet iyi fikir gibiydi. iyide nerede çalışıyordum ki.. bir firma bir işletme adı lazımdı..

düşündüm,, düşündüm... evet evet aklıma geldi şimdi.. ışıl ışıl bir bar görmüştüm, oranın adını anımsar gibiydim.. daha doğrusu yazabilirdim çünkü okunuşunu bilmiyordum.

masada duran kağıt kaleme uzandım ve tabelasını gözümde canlandırdığım barın adını yazdım.. хомосексуалист

akşam saatlerinde sofya ya varmıştım. ilk defa yurt dışına çıkmış biri nasıl olabilir ki.. çıplak hissediyordum kendimi. korkarak yürüyordum sokaklarda. aslında her şey bizim ülkemizde ki gibiydi. sadece sokaklarda polise molotof atan huur çocukları yoktu burada. birde çarşıda pazarda fiyatlar çok ucuzdu.. bizi ülkemizde yıllarca "avrupa çok pahalıymış portakalı tek alıyorlarmış" diye gibmişler meğer. burada fileyle bir dolara pazar görüyordu insanlar. korkutma politikasının ülkemizde ne denli aktif ve etkili olduğunu burada daha iyi gördüm.

üstelik misafirperverlik olayında level atlamışlar, yabancının yüzüne gülme konusunda mastır yapmışlardı. pazarda ikram edilen çilekleri unutmayacağım.. unutmayacağım çünkü bulgar polisi beni yakaladı..

karakoldaydım..

bulgarlar sınıra mayın döşemişlerdi. geçmek zorlu ve çetindi. düz mantık yaptım. köyde tarladan geçerken mansullere basmayalım diye kıyıdan kıyıdan giderdik. bu sistem burada da geçerliydi neticede bu da bir tarlaydı. kıyısından ilerledim, artık bulgaristanın iç kesimine, geniş meralarına, dik çatılı evlerine doğru yürüyebilirdim. yeni bir hayat başlıyordu. ingiltere ye kadar yürümem gereken uzun bir yol vardı. başıma neler gelecek bilmiyordum...

bulgar sınırında durdum. bir dostluğun daha bitme vakti gelmişti. alışmıştım artık işim bitince dostlarımı yarı yolda terk etmeye.. sevgili gzpt, artık ayrılık vakti. seninle bu sınırı geçemem, ayak bağı olursun...

sende benim hayatımda unutulmaz biri oldun, rüyalara giren ak sakallı dedenin arkasında yanan nur gibi yeşilini unutmayacağım. 50 liralık mazotla beni çok taşıdın hakkını helal et. belki bir gün bir savaş meydanında, bir çıkarma gemisinde ne bileyim belkide oto sanayide karşılaşırız. kendine iyi bak..

farlarını öptüm, zırhını sevdim ve arkamı dönerek gözlerimdeki yaşla sisin içinde kayboldum...

ben bunada 31 çekerim yürü be

ulan asker moduna girdikten sonra sıktı nerelerden nereye geldin amk.

panpa reserved iyi gidiyosun

reserved

oha bin ramboya bağladı iyice amk : )
rezerve 4
@206 devam.

sülalecek ılıklar sanırım :S

edit: adamın nicki deliemin. amcasının oğluyla evlendirmişler :S amcanın kızı yokmuydu panpa?

beni güldürdün ya gece gece allah ta seni güldürsün : ))

ohaaa noluyo lan ahahahaha

reserved

agladm amk reserve