amcamın oğluyla evlendirildim ağlamalık hikaye

puşt yaa

reserve

şukular şelale, gibtir git şahitlik yap gel

şukuya boğdum bin

sf 6 rezerved 2

kaderin benzemesn pampa *

eyvallah panpa iyi geceler ağzına sağlık

tamam reyiz bekliyoruz

beyler ilginize teşekkürler. yarın öğlen yakın arkadaşlarımın nikahı var ve şahit tayin edildim. kafada iyi oldu uyusam iyi olacak. yarın akşam devam edicem. üstelik doğaçlama yaptığımdan biraz kafa toplamada yarar var. hepinizin şukusunu verdim tek tek. görüşmek üzere.

otobüse bindim..

ben otobüse girer girmez bir sessizlik kapladı her yanı.. acıyarak bakan babalar, çocuğunun gözlerini kapayan anneler ve gülüşen kevaşeler vardı. bağırmak istedim o an.. hiç mi muallak görmediniz diye. ama gerek yoktu.. ben bu topluma cezasını önemli bir kimse olarak verecektim.. evet mühim biri olacaktım.. herkes tanıyacaktı beni.

ben gelin değil, bir aktivist, bir iş adamı, bir siyasi olacaktım.. zaten siyasi olmak için içinde bulunduğum muallakmsi şartlar bile yeterliydi zira.

hikayeni gibeyim haha (:

gelinliğimi elimle topladım ve koşmaya başladım. hiiiç kusura bakmayın giyicek başka bişeyim yok.

çılgınlar gibi koşarak çizdiğim rotadan ilerledim..

saptadığım zaman içerisinde şehire inmiştim. artık bana dikkatle bakan gözleri fark edebiliyordum.. kimse derdin nedir diye sormadı. hepsi güldüler, acıyan gözlerle baktılar halime.. kimse satılan, değersizce kurban verilen biri olduğumu düşünmedi. param yoktu, sadece anamın taktığı bilezik vardı.. evet birde bileziğim vardı.. muallakliğin dibiydim o an..

kuyumcu buldum çarşıda. hemen içeri girdim. deli sandılar beni.. durumu anlatıcak vakit yoktu bileziği verdim hemen.. 350 lira ile çıktım oradan. yine gelinliğimle koşarak terminale yol aldım. kahkahaların içinden umarsızca sıyrılıp geçtim.

ismi lazım değil bir firmanın şubesinden bilet talep ettim.. istanbul'a lütfen...

karnımı doyurmuştum. artık yerimi belirleyip yoluma devam etmeli ve bu köhnemiş insanı mal eden yerel yönetimden iyice uzaklaşmalıydım.

otobüs terminali 800 doğu meridyeninde, bulunduğum yer ise 500 doğu meridyeninde yer almaktaydı.
buna göre;
80 - 50 = 30(meridyen farkı)

30 x 4 = 120 dk ( zaman farkı ) 2 saat
10 + 40 = 50 ( meridyen farkı )

50 x 4 = 200 dk ( zaman farkı ) 3 saat 20 dk

evet 3 saat 20 dk yürümeliydim özgürlük için...

hızlı yazsana bin kurusu bekliyoruz şurda dıbına koyım

hadi devam

oha gülen yerlerimi ağrıttın bin

bin kurusu ya. töreye mahsun'dan daha sert eleştiriler getirmişsin. demek at 'git yoksa gibecekler' der gibi baktı ha. off yarıldım amk bu nası bi kafa ya.

peçeteyi alıp geldik. Duruma göre ne için kullanacağımı karar verecem birazdan.

güneşin ilk ışıltılarıyla uyandım..

ezan ve horoz sesinin yerini kuş cıvıltıları almış, türlü türlü böceklerin sesleri ormanı pazar yerine çevirmişti. acıkmıştım da.. anamın tarhanasını özledim, ama beni gibilmeye kendi elleriyle hazırlayan bir annenin çorbasını asla içmeyecektim. zaten istesem de annem ağacın arkasından bi tas çorbayla çıkıp " al oğlum yannantan iyi kaçtın iç kendine gel" diyecek bir durum yoktu.

çaresiz kalktım ve ağaçlara dadandım. elma armut ne buldumsa yedim..

kararan ormana daldım.. yol uzundu ve yürümek sistemin çarklarından kurtulmanın tek çaresiydi. belki bu yolda ölecektim ama umrumda değildi. sonuçta herkes ölürdü, ama herkes gerçekten yaşamazdı..

güneş battığında, ormanın ortasında gelinlikle çaresizce bir köşeye sindim.. uyumalıydım. zütü kurtarmanın sevincini iyi bir dostu kaybetmenin üzüntüsü silip atmıştı. muhtemelen aranıyordum da.. o züt sevdalıları peşime düşmüş olmalıydılar. sabah erkenden kalkıp kurtuluş yolculuğuma devam edecektim..