anafor

guzel bajım... bayadır giremiom buralara... bir suru yazmışın... cevap da atamadım... kankam ben de fenalardayım acaip sıkkın canım... güizayı oynuom sanki sukru saracoglunda... bi küçük emrah modudur gidio... mahsun kırmızıgulu daha iyiy anlar oldum...

anlıcaın cok sıkkınım... ama izne ayrılıom bi kac gune... rhatlıcam insalla...

bi cvpsız çağrı çok zormuş meğersem

trollük yapmaya başlamıştır samimiyetini bi an sorguladım kafamda

sevişmek istiyosa ben gelebilirim yardıma

sen herşeyi süpürebilirsin; sonbaharı süpüremezsin,
yalnızsa, sürekli bir sonbaharı süpürür hep.. düşünemezsin.

yanar sobasında yalnız'ın üşüyen bakışları.
lambasında karınlığa dönük bir ışık titrer sönük-sönük.
penceresi dışına kapanmıştır, kapısı içine örtük.

yalnız, bin yıl yaşar kendini bir an'da.

yalnız'ın nesi var, nesi yoksa tümü birdenbire'dir.

yalnız, bir ordudur kendi çölünde..
sonsuz savaşlarında hep yener, kendi ordusunu.

yalnız'ın sakladığı bir şey vardır;
boyuna yerini değiştirir, boyuna onu arar... biri bulsa diye.

yalnız, hem bilgesi, hem delisidir kendi dünyasının.
ayrıca; hem efendisi, hem kölesidir kendisinin.
tadını çıkaramaz görece'siz dünyasında hiçbirisinin.

yalnız, sürekli dinleyendir söylenmemiş bir sözü.

sözünde durması yalnız'ın yalancılığıdır kendisine..
hep yüzüne vurur utancı. o yüzden gözlerini kaçırır gözlerinden.

yalnız'ın odasında ikinci bir yalnızlıktır ayna.

yalnız, hep uyanır ikinci uykusuna.

yalnız, kendi ben'inin sen'idir.

bir sözde saklanmış bir yalanı, bir gözde okuduğundan
bakmaz kendi gözlerine bile.

her susadığında o, kendi çölündedir.

kendi öyküsünü ne anlatabilen, ne de dinleyebilen.
kendi türküsünü ne yazabilen, ne söyleyebilen.

bir zamanlar güldüğünü anımsar da...
yoğurur hüzün'ün çamurunu avuçlarında.

yalnız, aranan tek görgü tanığıdır
yargılanmasında kendi davasının..
her duruşması ertelenir kavgasının.

yalnız, hem kaptanı, hem de tek
yolcusudur bakmakta olan gemisinin..
onun için ne sonuncu ayrılabilir gemisinden, ne de ilkin.

yalnız'ın adı okunduğunda okulda ya da yaşamda..
kimse, "burda" deyemez.. ama yok da..

uykunun duvarında başladı..
önceleri bir toz gölgesi sanki; sonra bir yumak yün gibi.
ama şimdi iyice görüyor örümceğin ağını gün gibi.

yalnız, duymuş olduğunun sağırı, görmüş olduğunun körüdür..
ölür, ölür öldürür.. öldürür, öldürür ölür.
duyduklarını unutur, duyacaklarını düşünür.

yalnız'ın adına hiç kimse konuşamaz..
o, kendi kendisinin sanığıdır.

yalnız, önceden sezer sonra olacakları..
paylaşacak biri vardır; anlatır, anlatır ona olanları, olmayacakları.
her leke kendisiyle çıkar.

yalnizlik paylaşilmaz.
paylaşilsa yalnizlik olmaz

sana bir şarkı armağan edeyim bin, dinle çok komik.

http://trololololololololololo.com/

http://imgim.com/baf0b9ba.jpg

am var lan ammmmmmmmmmmmmmmm

sesi kalbimi gıdıklıyor

ulaşmakta zorluk çektiğim ve acayip sinirlendiğim yazar .

kafa atarım

web camde memelerimi gösterdim, caps alıp tümi nciye yaymış etik özürlü...

sözlüğün yarısının yavşadığı yazar. babadan oğula nesil heralde bunlar

taşaklı hatun kişisi

o elbise içinde tam bir afet oldun pampa.

kendisine ufak çaplı, minik ve şirin tacizler ve iltifatlar gerçekleştirmek için kızıl oluşunu beklediğim hoş sohbet kuzu.**

dünyanın, güneşin etrafında bir kez daha dönmesini kutladığımız bu günde, kucak dolusu iyi niyet gönderiyorum bu entry ile.

esmer ve kasli erkek günü olsa da kutlasak.

@1712 almansan zaten türksün kandırma kendini

ve her gece sabret diye saçlarımda dolaşan tanrının elleridir.

azgın amlı