Amina kodugum bu bi kitap adi :KIMSIN SEN / MIYASE SERTBATUT

Olur, dedikten sonra elimdeki çöp poşetini kapıp yanından geçtiğimiz çöp kutusuna attı. Sessizlik içinde evine yürümeye başladık. Geldiğimizde Derin dönüp bana baktı. Gülümseyip sıkıca sarıldım. Yapabilseydim eğer, zamanı dondururdum. Ama Derin onu da bozardı. Beklerdim. 

''Akşam Skype'a gelmeyi unutma. Yoksa seni gebertirim,dedim gülerek. 

Sen de mi?dedikten sonra ayrılıp sırıttı. Uzanıp saçını çektim.

Ah! Ayı!Elini saçlarına zütürüp okşamaya başladı.

Ağzını topla,'' dedikten sonra sırıttım. Derin gözlerini devirdi ve elini gözüme sokarcasına salladıktan sonra eve girdi. Geldiğim yolu durgunlukla geri dönerek eve gittim. 

Deniz? diye bağırdı annem eve girip kapıyı kapatırken. Sen mi geldin? 

Hayır, diye bağırdıktan sonra yukarı çıkmaya başlamıştım ki ceketimin ucundan tutup aşağı çekti annem. Son anda merdivenin korkuluklarına yapışıp düşmekten kurtuldum.

Anne yavaş ya. 

Derin nasıl? diye sordu annem. Ha, şiddet uygulayacak sandım. Tamam. 

iyi işte. Sanırım. Yarın gelecek misin? 

Annem gülümsedi. Tabii ki. 

Tamam, dedikten sonra odama çıkıp üzerime eşofman ve tişört geçirdim. içimde koca bir korku vardı. Derin iyileşene kadar da geçmeyecekti. Kaybetme korkusu kesinlikle ama kesinlikle iğrenç bir şeydi. Hissettiğim bu korkudan nefret ediyordum.

Bir yanım, bırakıp giderse sonumun nasıl olacağını merak ediyordu. Sizi insan yapan etken kaybolunca ne olabilirdi ki? Eski halinize geri mi dönerdiniz? Yoksa bir enkazdan farkınız kalmaz mıydı? Ben enkaza dönerdim. Derin gitmemeliydi. Beni bırakıp gitmemeliydi.

Düşünceler beynime hücum edince baskıya dayanamayıp kendimi balkona attım. Hava soğuktu ve üzerimde tişört vardı. Titrememe aldırmadan birkaç dakika soğukta bekledim. Düşüncelerimin sakinleşmesi gerekiyordu. Yoksa patlayacaktım.

Deniz mal mısın? Ne işin var orada? 

Arkamı dönüp odamın ortasında dikilen Bora'ya baktım.

Fantezi yapıyorum Bora, dedikten sonra önüme dönüp birkaç derin nefes daha aldım ve içeriye geçtim. 

Hayırdır? dedim koltuğa otururken. 

Merak ettim geldim, ego. Ne hayırdırı? Salak. Neyse, nasılsın? Başımı ellerimin arasına aldım.

Bitir artık 3 gündür okuyorum bağımlı oldum

Yada derin i öldürüp hikayeyi mi bitirsek. gibıldınız mı ?

Off! Oğlum ödüm kopuyor lan. Belli etmemeye çalışmak işkence gibi. Etimden et koparıyorlar gibi hissediyorum. 

iyileşir. Merak etme, dedikten sonra koltukta yanıma kuruldu. Rahatlığı göz yaşartıcıydı doğrusu. Aynısı Eda'nın başına gelse ne yapardı acaba? insafsız herif.

Senin için sorun değil tabi, dedikten sonra kalkıp kendimi yatağa bıraktım. Bora anlayamazdı. Arkadaş olarak gördüğünüz birini kaybetme korkusuyla sevdiğiniz birini kaybetme korkusunun arasında uçurumlar vardı. ikisi de üzüyordu, doğru. Ama biri korkudan öldürüyordu sizi. 

Sadece seninki gibi hissetmediğim için korkmuyorum. Beni bunun için suçlayamazsın. 

Doğru, dedim. Haklıydı. 

Kardeşim devam et amk güzel işte öldürme amk huursunu lise hikayesi diyosun 4 seneyi de yaz

Bora'yla birkaç saat oturduktan sonra Eda'yla buluşacağını söyleyip kalktı. Saate baktım. Akşamın yedisiydi. Bilgisayarı açıp skype'ı kontrol ettim. Derin yoktu. Gelene kadar akşam yemeğini yemeyi düşünüp mutfağa depar attım. Babam geç geleceği için annem sofrayı geç kuracaktı. Çifte kumrular baş başa yemek yiyebilirlerdi. Ben mutfakta bulduğumu mideye indirmeye alışkındım zaten.

ilginç bir yemek yedikten sonra odama çıktım. Skype'ı tekrar kontrol ettiğimde Derin bu sefer vardı. Bir dakika içinde görüntülü konuşma başlamıştı. 

Saçına ne yaptın öyle? dedim gülerek. iki yandan bağlamıştı ve çok komik gözüküyordu. Şirin de gözüküyordu ama söylemeye niyetim yok. Bakmayın boşuna. Söylemeyeceğim.

Can sıkıntısı, dedikten sonra masanın üzerinde duran bardağı kafasına dikti. Bitirene kadar içmesini izledim sessizce. Sonunda bitirip bardağı masaya koyduğunda bilgisayarı düzeltip yerinde doğruldu. 

Seninle bir şey konuşacağım. 

Zaten konuşmak için buradayız. dedim gülerek. içten bir gülümseme değildi ve kaslarım resmen yırtılıyordu. Acı çekiyordum. 

Hayır, öyle değil, dedi kafasını iki yana sallarken. Beni iyi dinle ve sakın sözümü kesme. Tamam mı? Kafamı olumlu anlamda salladım. 

Olur da çıkamazsam oradan-

Vay amk bitmedimi

Hadi Özt geç

Derin! deyip sözünü kestim.

Deniz. Sadece sus, olur mu? Bırak da bitireyim. Eve geldiğimden beri bunu düşünüyorum. Ya dinle ya da kapatacağım? 

Alnımı elime yaslayıp ovuşturdum. Neden yapıyordu bunu bana? Neden acı çektiriyordu? 

Anlat, dedim isteksizce. 

Olur da çıkamazsam eğer, kitaplığımı senin almanı istiyorum. Kitaplarla birlikte tabii ki. Onlar en değerlim benim. Değerli birine emanet edilmeliler. 

Boğazıma bir yumru gelip oturdu. Kitaplığını da kitaplarını da yakmak istiyordum. Onlar umurumda değildi! Umurumda olan tek şey şu anda konuşan umutsuz veletti.

Sonunda birini sevebildiğim için mutluyum. Gözleri dolarken gülümsedi. Yaşamadığım, hissetmediğim bir şey kalmasın istiyordum hep. Geriye kalan tek şey nefret sanırım. Onu hissetmesem de olur. 

Derin yapma, diye yalvardım. Gözlerim dolmuştu. Ağlamamak için zor tutuyordum kendimi. Ama Derin beni dinlemedi.

''Teşekkür ederim Deniz. ilk gün kantinde gelip omzuma çarptığın için, salakça espriler yaptığın için, defalarca Mert'ten kurtardığın için, sarıldığın için. En önemlisi,deyip gözünden akan bir damla yaşı hızlıca sildi.Sevmeyi öğrettiğin için teşekkür ederim. Çok büyük bir iyilik yapmış olmalıyım. Başka türlü senin gibi biri benimle ilgilenmezdi. Çok fazla şükrettim. Bak, sakın yine egoistlik yapma ama senin bana hediye olarak gönderildiğini düşünüyorum. 

Kapa çeneni,dedim başımı iki yana sallayarak. Gözyaşlarım dışarıya çıkmak için savaş veriyordu ama izin vermemek için direniyordum. 

Eğer bunları sana söylemeden öl- 

Kapa çeneni kuş beyinli! Bir şey olmayacak!diye bağırdım.Çeneni kapat. Yoksa yemin ederim oraya gelip ben kapatırım.'' 

Derin ofladıktan sonra avuçlarını gözlerine kapatıp bir süre bekledi. Özür dilerim, dedi sonunda. Sadece bilmeni istedim. 

Artık biliyorum. Şimdi sus. 

Kafasını olumlu anlamda salladıktan sonra bir daha konuşmadı. Ben de konuşmuyordum. Sadece ekrandaki yüzlerimize bakıyorduk. Tek bir mimik yoktu yüzümüzde. Dakikalar geçti. Sonra da saatler. Tek kelime etmeden birbirimize bakıyorduk. 

Uyu artık, dedim sonunda. Derin kafasını salladı. 

iyi geceler. 

Cevap beklemeden de kapattı. Bilgisayarın ekranını indirip saatlerdir içeride tuttuğum gözyaşlarımı serbest bıraktım.

ilk defa bi hikaye bu kadar sardı dıbına koyim

ERTESI GÜN.

 ''412'ymiş oda numarası,'' dedikten sonra merdivenlere yöneldik. Annem odanın kalabalık olacağını düşündüğü için geçmiş olsun dedikten sonra gidecekti. Ameliyat için ertesi gün tekrar babamla birlikte geleceklerdi ama ben kalmayı düşünüyordum. Odanın önüne geldiğimizde derin bir nefes aldıktan sonra kapıyı açtım. ilk gördüğüm kişi duvara yaslanmış bir kadındı. Uzun kahverengi saçları ve masmavi gözleri vardı. Teni Derin'inki gibi beyazdı. Çok güzel bir kadındı ama asık suratlıydı. Derin'in annesi olabileceğini tahmin ettim. Birkaç adım daha atıp odanın içine doğru ilerlediğimde yatağın yanındaki koltukta oturmuş kahve içen adamı gördüm. Kafasını kaldırıp bana baktı. Yapılı bir insan azmanıydı. Esmer, kahverengi gözlüydü. Sporla ilgilendiği çok belliydi. Adamın da babası olacağını tahmin ettim. Ama iki kişi de çok genç görünüyordu. Gerçi bu asık yüzle birkaç yıla kalmaz kırışmaya başlarlardı. 

Deniz, deyip sırıttı Derin. Odadaki bay ve bayan negatife  bakmaktan onu geç fark edebilmiştim. 

Merhaba, deyip gülümsedim. Derin odadaki suratsızlara bakıp Annemle babam, dedi yerinde rahatsızca kıpırdanarak. Annem kadına elini uzatıp kendini tanıttı. Kadın annemin elini sıkmıştı ama en ufak bir samimiyet belirtisi yoktu yüzünde. Sıkılmış bir ifadeye sahipti. Sanki boynuna bir zincir geçirmişler de zorla duruyormuş gibiydi.

Geçmiş olsun, dedi annem. inşallah sağ salim döner aranıza. Kadın zorla gülümsedikten sonra teşekkür etti. Annem kadındaki zoraki muhabbeti fark edince Derin'e yaklaşıp gülümsedi. 

Merhaba Derin. 

Merhaba, dedikten sonra Derin de gülümsedi. Üzerinde pijamaları vardı ve yatakta oturuyordu. Kalkıp anneme sarıldı. Annem sarılışına büyük bir içtenlikle karşılık verirken ''Geçmiş olsun kızım. Sakın korkma tamam mı? Allah'ın izniyle bir şey olmayacak.''  dedi. 

Kardes maç var seri seri

helal bin hızlı yazıyosun