Geçen gün girdiğim entry de anlatmıştım zaten olayı ama yine de ozet geciyim. Hoşlandığım kız beni kardeşi gibi görüyordu ben de cevabını bile bile konuştum kızla. Ama konuşurken aylardır üstümde biriken yük , stres vb şeylerden dolayı ağladım konuşurken ve olayı batırdım. Sonuç olarak yine kaybettim beyler. O günden beridir çok mutsuzum , zaten mutsuzdum şimdi daha da mutsuzum beyler. Herşey üst üste biniyor bütün dertler, stres benzeri şeyler çok fazla üstüme biniyor. Aklımda hep bu kızla ilgili güzel anılar var ve düşündükçe kötü oluyorum beyler. Sırf onun adı geçiyor diye bir sürü arabesk şarkı dinliyorum ve bir tek onlar yardımcı olabiliyor bana beyler. Artık intihar edip kurtulmak istiyorum beyler. Zaten ben gidersem arkamdan agliycak üzülecek kimsem de yok amk. Böyle yalnız olduğunuzda ne hissediyorsunuz. Aynı şekilde hayattan kurtulma isteği gelmiyormu size de?