Tutar gibi ama okumadim

Hikaye var

Karanlık ve bulutlu bir sabahtı. Uyanmakta zorlandım. Gözümü yavaş ve kısık bir şekilde açtığımda pencereden havanın tam aydınlanmadığını gördüm.

Alarmı kapatıp sıcacık yatağımdan kalktım ve okul için yavaş bir şekilde hazırlanmaya başlamıştım. Kahvaltı yaptım tabi ona kahvaltı denilebilirse.

Okula vardığımda geldi yanıma. Kavgalıydık zaten. Yanınınada çok gittiğim söylenemezdi. Çoğu şeyi kafama pek takmazdım ben. Hayatı boşvermiştim. Onun gerçekten beni sevip sevmediğini anlayamıyordum. Sanaki bana söylemek isteyipte gep içinde kaldığı bir şeyler vardı. Evde baş ucumda bir resmi dururdu.

Bir gülücük saçardı ki bütün olumsuzlukları unutup acıları, ağrıları kemiğinden sıyırıp nefrete dağir nefrete dair ne varsa içimde bütün kurşun askerleri eritirdi. Hatırlıyormu acabağa onu hersabah 7 de otobüse bindirip okula gönderdiğimi. Kafaya takmıyorummu demiştim. Kafaya takmıyorumdum aslında

Öyle bir hava vardıki. Üzerime karabasnlar basıyor gibiydi.

Beyler yemek yiyecem 2.partı yarımsaat sonra atarım devamı için krndinizi belli edin şukularınızı ekgib etmeyin