b e n d e k i problemi bulana 100000 dolar

arkadaşım philosophia etkisi diye bir şey var örneğin yaşlılara hap yerine şeker verip ağrısını gidereceğini söylemek ve ona öyle inandırmak sonunda ağrıların geçtiğini tespit etmek bunu çoğunuz ailenizden yaşamışsınızdır bu olay aslında işin beyinde bittiğinin kanıtıdır ilaçlar falan fasa fiso anlayacağın sana neyin iyi geldiğini seni nelerin mutlu ettiğini belirleyip onara yönel olayı beyinde halletmeye çalış bu tarz hapların yararından çok zararı olduğunu düşünüyorum onları salla kendi kendini tedavi et pompala gitsin

lustral mi prozac mı norodol mu cipralex mi

hapı bırak ota başla

iki ucu taklu değnek

panpa hayatını bişeylere adaman lazım. ya bi spor, ya başka bir hobi... dikkat edeceğin nokta, yapacağın şey seni yormalı ve sosyalleştirmeli, ve aynı zamanda sevebileceğin bişey olmalı. bunun çaresi bu. bu kadar hobi, spor vs. neden var zannediyosun. insanlar boşluktan kafayı yemesin diye hepsi.

biliyorum giblemiyceksin ama yogayı bi kere dene derim amk, bi şans ver la. bütün hastalıkları iyileştiriyo amk yogası. hem ortamı da sosyal , karı kız düşürmek için de uygun...

Olum lsd filan veriyolardır sana bak mükemmel paranoya yaratırım ben noluyo filan derim bu nebiçim hap derim, limitless gibi lan.

okumam.

@22 yok be amk ne alaka..
@20 kafan güzelmiş kardeş düşüne düşüne delirdim onu düşünemedim.. haklısın hapı ağza atar atmaz iyi hissediyorum daha mideye bile inmeden.. ama hap intihardan kurtardı beni bırak o kadar da olsun.. ayrıaca bırakınca nüksediyor.. hayatımda odaklanıp mutlu olacağım pollyanaclık oynayacağım bile birşey yok..

hayatım çok taktan.. ben de çok erken yaşta hem depresyon hem obsesyon hastası olunca hap şart gibi duruyor.. ama böyle de olmuyor.. ne bilim amk işte

durumunu anlıyorum amk, ben de bi ara sırf iyi hissetmek için milyarlar vermeye hazırdım.

http://www.kitapyurdu.com...tap/default.asp?id=103313
bu kitabın çok faydasını görürsün. ama yetmez amk.

bi de iyi bir doktora gitmeyi düşün. sırf ilaçla nereye kadar, terapi olmadan...

@19 nüksediyor panpa hastalık.. tekrardan başlıyor 3-4 ay sonra da olsa ne olursa olsun başlıyor tekrardan..

mesela geçen seneyi hatırlamıyorum amk..
bildiğin hani gördüğünüz bir rüyadan böyle hatırlarsınız ya haya meyal böyle..
aynı.. hatıraları sanki kendi kafamda kurmuşum ya da bi filmde çok kısa bi kesidi hatırlıyormuşum gibi..
hatırlamıyorum.. hani o döneme ait birşeyler hissederekn insan o dönemini hatırlar.. ben o dönemde hiçbişe hissetmediğim için orayı hatırlayacak bir his de olmuyor..
hatırlamıyorum.. gerçekten orda olduğumu oradayken hiç hissetmediğim için orada olduğum sanki bir rüyaymış gibi geliyor amk..

daha da kötüsü şuan içinde bulunduğum zaman dilimini de gelecekte hatırlayamıycam.. bugün ilacı kullanmadım ve çok az birşeyler hissettim.. sabah almadım birkaç saat ve gerçekten rüyadan uyandım.. sonra hapı alınca gene herşey gitti.. hissedemiyorum amk hapla mekanı zamanı kişileri hissetmiyorum.. düşünemiyorum amk

intiharı düşündüm..
haplıyken çok saçma hapsızken de imkansız geliyor..
haplıyken hiç düşünemiyosunuz bile zaten..
hapsızken de bu kadar katlandıktan sonra kendimi öldüremeyeceğimi anlıyorum..
bu hayatla aramda bi inatlaşma gibi duruyor.. hani o beni öldürmek istiyor.. sıkıştırıyor..
ama bu bir bıçağı bilemek için bol bol sürttürmek gibi.. zorladıkça uğraştıkça hayat daha da bilenmiş gibi hissediyorum kendimi..
pes edersem ki hele de bu saatten sonra.. çok saçma olur yani.. olmaz..

şu bugün butonunu kullanmayı öğrenin ya amk..

ilk önce parayı gönder çözümü buradan yazarım sonra

@33 http://inciswf.com/kh897841.swf

beyler ya en başa dönüp anlatmak istemiyorum ne okursunuz ne gece gece ben yazabilirim..

pgibomatik düzenleyici hap kullanıyorum.. bi senedir.. 6 ay kullandım bıraktım.. sonra yine depresyon benzeri bişe yaşadım bıraktıktan 3-4 ay sonra
2 aydır tekrar başladım..

şikayetim =

hapı kullandığımda
mutlu oluyorum.. hiçbişe gibimde olmuyo.. ama gerçek hayatta gibi de olamıyorum
zaman akıp gidiyor.. ve mesela 3 ay kullanayım 3 ay sonra bırakaıym bıraktıktan sonra o 3 aya dair hiçbir hatıram birşeyim olmuyor..
hayal dünyasında yaşıyor gibiyim amk.. gerçekten burada değilim.. hiçbi yerde değil gibiyim

hapı kullanmadığımda
mutsuzum hem de baya baya.. ama gerçek hayattayım.. herşeyi görüyorum anlıyorum..
zaman bildiğin duruyor gibi.. herşeyi kafaya takıyorum.. yıllar yıllar öncelere gidiyorum ve haplıyken hiçgiblemediğim dertler boğuyor öldürüyor acı üzüntü veriyor
ama gerçekten hayatta oluyorum.. yaşadığımı hissedebiliyorum.. o an en azından orada oluyorum

iki türlü de tak gibi lan ne tak yiycem ben ??

panpa, hapı bıraktığın dönem spora veyahutta yoga tarzı bişeye başla. özellikle yoga yaparak çok ağır depresyonunu tedavi etmiş adamlar gördüm.