baba

huur çocuğunun kısaltılmışıdır ölüm gününü beklediğim kişidir anasını gibeyim onun

Sen uyurken hasretin dökülür gecelerden sokaklara
Gelir yüreğime çöker
Her gün başka bir pencereden sensizliğin yollarına bakar
Ve boynunu büker

04.06.2012 mekanı cennet olsun.

Hic gormedigim bir kere bile sesini duyamadim ...

kendisi sayesinde daha çocuk yaşta insanlara kolay kolay güvenilmeyeceğini öğrendim. bir erkek çocuk için "baba" figürü ilk örnek alınan hep onun gibi olmak istenen figürdür. beninmki böyle değildi amatör ayyaşın tekiydi onun yüzünden çocukluğumuzu yaşayamadan büyümek zorunda kaldık kardeşlerimle. hepimizin aklında tek şey var asla unutmayacağı asla onun gibi olmayacağız diğer kardeşlerim evlendiler ara sıra ondan bir şeyler görüyorum onlarda aman diyorum beyler yapmayın bak ona benziyorsunuz

yakışıklıymışsın lan
fark ettim de

sinirli ve takık olmamın sebebi küçükken her şeyi bir kaç kere kontrol ettiğinden takıntı oluştu bazı şeylere karşı çok da değil bu takıntı olayı bir de çok sinirlidir bir de bana hep kızardı küçükken bazen adım atsam bile kızacağını düşünürdüm
ha benim için koşturup durdu hayatı boyunca orası doğru kolleje falan gönderdi didindi hastalandığımda baktı etti
genellikle iyi anlaşıyoruz
kavga edince de 1 hafta yüzümüzü görmüyoz
garip

mental sağlığı yerinde değilse hayatınızı gibip atması kaçınılmaz kişi.

şu an fena gibio milleti ovvv.oy oy oy

Elimden gelse şuan bıçağı alıp 77 yerinden bıçaklıyacağım.

Oruspu çocuğunu

ata dır
can dır
kan dır , arkadaş, yoldaş... toprağa koyması çok zor bee..

Hiç bir zaman bana güvendiğini hissetmedim.

Bir bilsen seni ne kadar çok sevdiğimi bir bilsen seninle ne kadar çok baba oğul ilişkisini yaşamak istediğimi tek senin yanında güvende hissediyorum ben kendimi senin yanında kuru ekmek yemek başkasinin yanında herşeyi ysmekten daha iyi sonuncu cümle olmadı ama öyle bi sevgi

Lan..biz aynıyız. Ben böyle olmak istemiyorum.

mesaj atıp sonuna "seni seven baban" yazan, mezuniyetimin oldugu gün sabahlara kadar uyumadan bekleyen adam. canım.

Baba kutsal derler. Hakkı çokdur, doğru. Ama baban aptalsa, hani ironik bi şey söyleyim mi, hayatın boyunca karşılaştığın yuzlerce insan içinde en aptalını en cahilini düşün, babanın o insan olduğunu hayal et. Hayat çok zor olurdu demi. Hani babanın huur çocuğu olması için illa uyuşturucu bagimlisi ickici eve para getirmeyen parayı karı kızla yiyen sabah aksam anani ve seni doven biri olması gerekmiyo. Bunların hiçbiri babanda olmasa bile baban aşşırı cahil, aşşırı aptal,ve buna ragmen aşşırı kendini begenmişse, hicbir zaman kendini hatalı bulmuyorsa, hayatta hatadan baska bisey yapmayan bi huur cocugu olmasina ragmen, ve sen de ona muhtacsan, it gibi muhtacsan hemi de, hayat zor olabiliyo

Anamizi sıktı

Kaybettik seni. Hiç aile olamadık bu güne kadar sen gittikten sonra da hiçbir zaman olamayacağız. Kol kanat geriyorum anneme ve ablamlara söz verdiğim gibi ama çatısı olmayan bir eve ne olursa olsun yağmur damlar baba biliyorsun. Elimden geleni yapıyorum ama, bir şeylere yetmiyor bunu biliyorum. Çoğu şeyi de yanlış yapıyorum ama yaptığım yanlışlarda artık suçlu bulmayı bıraktım biliyor musun? Bilirsin senin ekgibliğine de çok yorardım bazı şeyleri, belki öyledir ama ne önemi var? Gün geliyor hiçbir şeyin önemi kalmıyor. Sen önemliydin ama baba. Hak ettiğim değeri hiçbir zaman sana hissettiremediğim için özür dilerim, umarım hakkın bana helaldir. Yanında oturmadığım her saniye için dahi pişmanım özür dilerim bir babayı anlamak anca bi baba olmadığında ya da baba olunduğunda mümkün sanırım. Nedir bu ülkede babayı sevmekle ilgili problem? Ya da babaların evlatlarını sevmesiyle? Neden hep bir ekgiblik var bu konuda bilmiyorum ama günah sayılıyor diye düşündüğüm de çok oldu bu coğrafyada. Canın sağ olsun. Hiç tam anlamıyla sağ olmayan, güçlü olmayan seni ne çok küçümsemişim ama? Sen altı yıldır makineye bağlıyken, adım atmakta dahi güçlük çekerken aslında ne çok güven veriyormuşsun bana.. öldüğün hastaneye seni yatırdığım gün evime gelip farkında olmadan kapıyı kitlediğimde anladım bir babanın ne demek olduğunu ben. Koruyabilir miydin beni, evini oksijen tüpün ve oksijenini sana taşıyan hortumlarınla, yarım nefesinle? Koruyormuşsun baba. Her şeyin ipini elinde tutuyormuşsun. Bazı ipler öyle gevşedi, bazı ipler öyle gerildi ve bazılarının kopması o kadar can yaktı ki anlatamam. Seni üzmek için söylemiyorum bunları, şaşırıyorum. Seni çok özledim ve çok seviyorum. Bunları yüzüne doya doya söylemediğim için affet beni. Bir evlat olarak babamdan ne isterim sorusunu bir kenarı bırakabilip bir baba evladından ne ister diye düşünecek kadar olgun olmadığım için özür dilerim senden. Umarım oralarda bir yerlerde beni izliyorsan, benimle gurur duyacağın bir hayatım olur. Mekanın gönüller olsun.

@7 bi arkadaşa bakıp çıkmış

@83 ulan biz değil en çok annelerimize yazık amk