bak kardeşim

bak kardeşim

sanata ve sanatçıya değer verilmeyen ülkede en yapılmaması gereken işlerden birini seçtim, adım ethem 53 yaşındayım ve ressamım, toplam 435 tane yağlı boya tablom var, keçi sakallı ve yuvarlak gözlükleri olan kendimce entel biriyim, ha diyeceksin ki bey amca burada ne işin var ?
yıllardır en büyük hayalim bi resim sergisi açabilmekti, zaten her ressamın hayali böyledir, 38 yıllık sanat hayatımda ilk defa sergi açmaya çok yaklaşmıştım, taa ki seni tanıyana kadar. bi arkadaşım sayesinde inci sanat galerisinden zor bela teklif aldım, bana 3 ayım olduğunu ve bu süre zarfında yalnızlığı anlatan 30 tablo yapmamı söylediler, hay hay diyerek kabul ettim, görsen nasıl da mutluydum, bi akşam tam tablolara başlayacakken inci sanat galerisinin web sitesine girip önceki koleksiyonlara bi göz atayım dedim, ellerim kırılaydı ! karşıma önce baykuş resmi falan çıktı, ilk başta baykuşu da tablo sandım, derken bi linkler minkler falan filan derken anaaaaan zaaaa Xd diye bir yazıyla karşılaştım ve yanında senin nickin yazıyordu, tabloma birazdan başlarım burası da neymiş bi bakim dedim, kendime bi kahve koydum ve siteyi incelemeye başladım, bu sırada sitenin sol tarafında sürekli gibim gibim başlıklar açıldığını farkettim, işin enteresan yanı hepsi senindi bu başlıkların, ara vermeden saçmalayabiliyordun, o gece çok asabım bozuldu ve tabloya elimi sürmeden yattım, ertesi gün tabloya başlamadan evvel son kez bakayım şu siteye dedim ve yine senin gibik bir başlığını gördüm ve öylece kalakaldım.

şimdi beni iyi dinle huur çocuğu, 1 tane bile tablo bitiremedim, firma teklifi benden geri aldı bile, saçım sakalım birbirine karıştı, arkadaşlarım aramaz sormaz oldu, günde sadece 3 saat uyuyabiliyorum o da ilaçlarla, gözlerim kan çanağı gibi saatlerce seni takip ediyorum, açtığın o yannan gibi başlıklara bakarak insanoğlunun birbirinden ne kadar farklı olabileceği, mallığın sınırları gibi gereksiz şeylerle dolduruyorum beynimi, sen benim hayatımı söndürdüm ama bende senin ananı gibmezsem adım ethem değil ulan eşşoğlueşşek, ülkücü arkadaşlar için zamanında yaptığım bir bozkurt tablosu yüzünden o camiada sevilirim, şimdi son bir gayretle gücümü toplayıp ocağa gidiyorum, ip den yerin yurdun zaten belli oldu nihayet dün, en az 30 kişi toplayıp evinin önüne yığacam senin dıbına kodumum liselisi, sen bekle.

@1 ve o şekilde hissedenler,
merhabalar, ben 28 yaşındayım, askerden geleli tam 33 ay geçti, bu süre içinde kimse bana düzgün bir iş vermedi.
askere gitmeden 2 ay önce, çok masumane, cinsellik barındrımayan ve bugüne kadarki tek ilişkimede son verdim. o günden bu yana hiçbir kadınla da yakınlaşmadım.
annem ve babam emekli. ben karanlık bir odada bütün gün bilgisayar başında, onlarsa salonda evde pinekliyoruz. tek eğlencem barfiks, şınav ve 31 çekmek. birde arada koluma bıçakla şekiller çiziyorum.
aslında doğuda yaptığım askerlik süresince yaşadıklarımdan dolayı 6 ay kadar pgibolojik tedavi gördüm. pek faydalı olmayınca bıraktım. bazen gece yarısı bağırarak uyanıyorum ve koşmaya başlıyorum. birkaç kez bilinçsiz bir halde evdekilerin boynuna gece gece bıçak dayamıştım.
anne ve babama göre işe girememem, birazda benim hatammış. haklı olabilirler çünkü; iş görüşmelerinde bu gerginliğimi hissetirmemden kaynaklanan sorunlarda yaşadım. iş görüşmelerindeki "stres testi uygulamalarında" fiziksel şiddete başvurduğum için artık okuduğum bölümle ilgili hiç bir işe çağrılmıyorum. aslında çok fazla bir harcamamda yok zaten. dolayısıyla arada bizim buradaki kiler markete geceleri mal indirmeye yardımcı olarak, harçlığımı çıkarıyorum.
bu gibi iş aldığım günler, hayattaki tek sosyal aktivitem, tabiki inci sözlükten sonra. ama orada ve hatta inci dışındaki hiçbir ortamda düşüncelerimi açmayı tercih etmiyorum.
herkesin dediği gibi, gün geçtikçe daha da içe kapanan suskun bir tip oldum. bu durumun tek faydası artık komando olarak yaptığım asker halimden bile daha güçlü ve fit haldeyim.
bütün bu zaman içersinde düşünmeye çok vaktim oldu. ilkokuldan bugüne kadar beni üzen tüm olayları düşündüm. sebeb olan kişileri tek tek listeledim. geceleri internet ve daha bi çok yoldan bu kişilerin adreslerine ve bilgilerine ulaşmaya çalıştım. oluşturduğum bu listede ilkokul öğretmenimden ortaokuldaki tarihçiye, eski kızarkadaşımın annesinden, iş görüşmesine katıldığım ik sorumlularına kadar birçok kişi var. bazende incide beğenmediğim yorum ve nicklere göre, yazarların bilgilerine ulaşmaya çalışıyorum, fırsat buldukça onlarıda listeye ekliyorum.
apartman boşluğuna bakan odamın cdıbına konan güvercinlere zaman zaman, sessizce yaklaşıp, çıplak elle kafalarını koparıyorum. gördüğün gibi çok sessiz hareket edebilme kabiliyetimi arttırmaya çalışmakla beraber bıçak kullanmaktada ustalaştım. bunda öldürğüdüm güvercin cesetleri ve koluma açtığım yaraların payı büyük. bu arada babamın yadigar tabancasına ve ateşli silahlara zaten askerdende aşinayım. bütün bunları neden mi anlatıyorum dostum?
çünkü bunlar beni hayata bağlıyor ve bence bu uğurda ölmek bir şereftir. seninde bu sözlükte takılmandan dolayı aynı hisleri paylaştığını yani hayatta kendini önemsiz hissettiğini düşünüyorum. eminimki sende dğer verildiğini bilmek ve gerçek bir amaç uğruna ölmek istiyorsundur. bugüne kadar hiçbir listeye giremedim demişsin. istersen benim listemde adın olabilir ve o listede olmanın ikimizede farklı şekilde kazandıracağı mutluluk ve onuru hakedebilirsin
nedersin dostum?

özet: benim için önemli gördüğüm kişilerden oluşan bir liste hazırlıyorum, sende adını verebilirsin böylece en azından bizler birbirimizin değerini biliriz
saygılar sevgiler