Geldim beyler beklettigim icin kusura bakmayin unideki isim uzadi simdi devam edecegiz. Bu gece final partlarini atacagim ve hikayemiz sona erecek.

Bir anda gözlerimi açtım. Beytullah hoca üstüme çullandı. Elindeki bıcağı farketmem zor olmadı. Koşarak kendimi kapıya attım. Kapıyı açtığımda, Annem, Ozan, Ertuğrul, Aykut, babam ve başlarında da Sefer Hoca vardı. Tabi aslında onlar değildiler. Beni rüya alemine hapsedeceklerdi. Kaçma fikri aklıma gelmeden kollarımdan tuttular. işte şimdi yannanı misliyle yemiştim. Hocanın odasındaki gizli bölmeden alt kata attılar beni. Burası gerçekte de var mıydı? Aklıma ne nas ne felak geliyordu resmen unutmuştum. 0dada her şey hazırdı. Resmen ayinle kurban edilecektim ve kaçısım yoktu. Aklıma hep Naz geliyordu. Zaten çok geçmeden o da odaya girdi, kendisi değildi. "Seni fiziksel alemde öldürüp ruhlar aleminde itaatkar bir köle yapacağız" dedi. Korkum tüm vucüdumu ele geçirmişti. Yavaştan ayine başladılar. Önce hafif bir titreme ve çekilme hissettim. Kaslarım yırtılıyormuşcasına acımaya ve ağrımaya başladı. Şuurum kayboluyordu. Son mırıldanmaları duyamaz hale geldim. Aklımda ise hala Naz ve bebeğimiz vardı...

Gözlerim yeniden açıldı. Bu sefer oda daha farklıydı. Yanımda ise sadece Beytullah hoca vardı, bu kendisiydi. Rüya olup olmadığını kavramayamaz hale geldim. Bir yılanı ezmekten ne hale düşmüştüm. Hoca cinler tarafından kaçırıldığımı tesadüfen de olsa anlamıştı ve hemen odasına sokup beni fiziksel alemde tutmaya çalışıyordu. Arafta derler ya hani, oradaydım işte. "Korkma sinek! Allah bizim yanımızda" melekler de mi yardıma gelmişti? Resmen kaos ortamındaydım "Sineeek! uyumaaa-a... " ... "Aciz toprak, hocan seni kurtaramayacak, artık ruhun bize ait" gözlerim fal taşı gibi açıldı. Ne yani her şey bitmiş miydi? Hangisi rüyaydı? Gerçekten beni içlerine mi çekmişlerdi? Vucüdüm sürekli hafifleşiyor ve sonra tekrar ağırlığını kazanıyordu. Uyumamalıydım, hoca beni olağan gücüyle cinlerden korumaya çalışıyordu. Tabi bu sırada ne olacağından emin olmadığı için bağlıydım. Cinler ise odanın karşı tarafına bağlamışlardı beni, böylece birine rüya olarak inandım, diğerine gerçek. Nerden bilebilirdim ki ikisi de rüya?..

Beyler burdasınız inşallah olaylar bundan sonra aynı tempoda ilerleyecek her part finalden bir önceki part olacak yerinizi alın...

Uyandım, beytullah hoca olağan gücüyle sasıyordu beni. "Burdalar evlat, sakın uyuma. Seni kaçıracaklar, al bul muskayı tak elimden ne geliyorsa yapacağım ama seni onlara teslim etmeyeceğim" Rüyada olduğumu düşünerek fevri çıkıştım. Hemen alt katı sorduğumda başıyla onayladı ama oraya uzun zamandır girmediğini söyledi. Mahzene girmemizle şok olduk. Her yerde yanan mumlar, kan, hayvan cesetleri ve yılanlar vardı "Bunlar cinlerin işi, bu evde kalmamalıyız" Hocada çok şaşırmış bir hal vardı. Sırf beni kolay ele geçirebilmek için koskoca evi büyülemişlerdi. Koşar adımlarla evden çıkmadan hemen önce bi bıçak sesi duydum, vıçvyk... "Kaç sine-..k kaçç" Arkama döndüğümde hocanın her yeri kan olmuştu. Bunu yapan eve ilk geldiğimizde bize kapıyı açan hocanın öz kızından başkası değildi. Olduğum yere kusmamla bıçaklamayı kesti. "Öleceksin sinek, hem de bu gece!" Elim ayağıma dolanmış bir vaziyette dışarı attım kendimi. Resmen her şeyi kolaya getirmek için beni tamamen savunmasız bırakmaya çalışıyorlardı. Sigara yakmak için elimi cebime attığımda 2 muska vardı. Biri hocanın verdiği Diğeri de büyük ihtimalle cinler tarafından konulan 2 adet muska. ikisini de attım ve başka var mı diye aradım. Kolumdaki kegib ve morluklar canımı yaksa da koşarak otele vardım. Orayı da büyüleyemezlerdi, galiba...

Odaya girip laptopu açtım. Arkadaşlardan birkaç gün daha idare etmelerini rica ettim. O sırada tanımadığım bir isimden mesaj geldi. "Sinek, ben Tuğçe. Yeni açtım bunu ekle sana anlatacaklarım var" Bana aykutun ölmediğini ve kazadan hafif olarak atlattıklarını anlattı. Tabii ki de inanmadım ama istiyordum. Evine çağırdı beni, yanında aykutun da olduğu bir videoyla kanıt attı. inandım, inanmaz olaydım. Tereddütle de olsa eve gitme kararından sonra olasılıkları ve yapmam gerekenleri düşündüm. Daha arabayı nerde bıraktığımı bile bilmediğim için bi taksiye atladım. "Hoşgeldin kardeşim nereye?" "Düz devam et abi ben tarif edecem". Şöföre dahi güvenmiyordum. Paranoyaklığın zirvesindeydim ve ne ilginçtir ki hala rüyada mıyım diye sorular soruyordum kendime. Amacım Tuğçe ve aykutu bulup onlarla devam etmekti. Başlarını riske atacaktım ama kurtulmamız gerekiyordu. Tek tesellim annemin tedavi altında olmasıydı. Babamı aradım ve yine açmadı. Taksici eve geldiğimizde paranın üstünü verirken "Sakın kimseye güvenme" dedi. Bu acaba bana yardımı dokunan biri olabilir miydi? Tüm hızıyla evin önünden ayrıldı ve cadde başında kornaya 3 kez basıp gitti. Eve girmesem daha iyi olacaktı ama salaklığım ve merakım hep bir adım önceydi. Kapıyı çaldım (Erotik kısımlar burada devreye girecek ama peçete falan hazırlamayın :D)

Beyler bi yarım saat müsaade, işlerim hallolsun hemen doldurmaya başlıyorum.

Tugce kapiyi acti ama bekledigimden daha da ciplakti. Dekolte giyinmisti ve her sey yolundaymis havasi veren gulusuyle beni karsiladi. "Iceri gel sinek, Aykut pastaneden pogaca almaya gitti" dedi. Oturdum cay ictim yasananlar hakkinda biraz sohber ettik ama hala diken ustunde oldugumu biliyordum. "Icerisi sicak degil mi sinek! Ustunu cikar istersen" dedi. Hak verdim Nisan ayina gore ortalik fazla sicakti. Daha 2-3 saat oncesine kadar hocayi gozlerimin onunde parcalayan kizin gozlerini ve sozlerini unutamiyordum. Ancak dedigim gibi, soka girmeye veya zaman kaybetmeye hic tahammulum yoktu. Bu hafta her sey olacak ve bitecekti. Tugce oturdugum koltuga gelip "yasadiklarin cok zor, biz de etkilendik ama hayat devam ediyor sinek! Dedi. Ertugrula mi dedi anlamadim. Acele oldugumu belirterek "Aykut nerde bi arasana" dedim. "Gelmesine daha var merak etme" dedi. Lan icime cok pis kurt dustu ama belli etmiyordum. Bizim ufaklik da tugcenin ufak yakinlasmalarina tepki vermiyor degildi. Ayaga kalkip bi bardak su alacagimi soyledim. Suyu icerken arkamdan bi elin bizim cavusa gittigini gordum. Sicrayinca bardak elimden kaydi. Arkama donmemse her seyi ozetliyordu. Onlar coktan olmustu be salak...

Kendisi tamamen soyunmus ve gozleri beni acik acik gunaha cagiriyordu. Beyler boyle bi fizik yok.. dolgun ve dik gogusler, buyuk kalca derken biran kendimi kaybettigimi farkettim. Ona dogru yaklastim ama bu ben degildim. Irademin cook zayifladigini fark ettim. "Gel bana, evet sen de istiyorsun dimi?" Bunu yapamazdim hayir, kafamdan filler gibisiyordu resmen. Gozlerim kararmadan once hatirlardigim tek sey dudaklarina yapismamdi. Uyandigimda cavus hazir olda bekliyordu. Ellerim ve ayaklarimsa yataga baglanmisti. Kendime "Be salak! Bunlarin olacagini hic dusunmedin mi?" Dedim. Mumkun olsa basimi duvara vuracaktim. Kapi acildi. Iceri giren tugceydi ama elindeki aletleri gormemle cirpinmaya basladim. Bicak, makas, igne ve iplikle sanki ameliyat etmeye gelmisti. Hazir ola gecen cavusu somurmeye basladi. Amacin ne ne yapmaya calisiyor derken... Anangibiiim. Resmen cignemeye basladi huur. Bagirislarimin sesi duvarlari yikacakti neredeyse. Aci icinde bosaldim. Agzindaki kan ve dol karisimini yutmasi midemi ayaga kaldirdi. Kendi de tatmin olmak istiyordu ki bana donuk sekilde icine aldi. Hani derler ya tecavuz kacinilmazsa zevk al diye. Alamiyordum beyler. Git gelleri hizlandirinca ben de istemeye basladim. Kegib kegib inledikce sesi sertesiyordu. Dayanamayip ben de yardimci oldum. Acinin yerini bi zaman sonra hic tatmadigim bi zevk aldi. Ondan once bosalmistim ve onun da bosalmasina yardimci oldum. Tam bosaldiginda eline makasi alinca tum gucumle cirpindim ama yaoacak bir seyim yoktu. Bir anda kesmisti cavusu. Laaaaannn diye bagirdim. O sirada bicakla bogazimi kesecekti ki bi ses sicramama neden oldu. "Sinek, kalk hadi otele gidecegiz" Lan bu babamdi. Saate baktim daha 7.30.

Hepsi bir anda dank etti. Ruyadaydim...

Son 5 part beyler, sadece 5 part sonra hikayemiz sona erecek. Son rezlerinizi alin bi sigara icip geliyorum

Gun boyu yasadiklarim hep ruyaydi. Yine pacayi kurtarmistim . Bilincaltim paramparca haldeydi. Kahvalti yaparken Hocaya mahseni sordum. Olmadigini cekingen bir tavirla soyledi. Otele gidip yapmam gerenleri yaptim ve aksam olmadan hocanin evine gectim. "Hocam bu is sizce de fazla uzamadi mi? Yani hep boyle mi yasayacagiz?." "Senin icin cok dusundum evlat, yapmadigimiz bir sey kaldi." "Nedir hocam hemen harekete gecelim" "aksam olmadan yola cikmaliyiz.".. bu ilk partti

Bi kurban aldik ve bos bir arazi bulduk. Hala planini anlatmamisti. Ortam hazir olunca oglunu oldurdugum cinin kabilesini cagirdi. Hoca asil amaclarini bildigi icin "Guclerini kabul edip onlara kurban adayacagiz" dedi. Onlara Allah'in dediginin aksine bizden ustun olduklarini soylemek icin kesecektik kurbani. Her sey hazir oldu ve cagirildiktan onlarin adina kurban kesildi. "Gucumuzu kabul etseniz bile aciz ademoglu cezasinin bedelini odeyecek" dedi. Sanirim yanlis yola sapsak da onlari sakinlestirmis ve vazgecirmistik. O gece ve ondan sonraki birkac gece cok rahat gecti. Hayatim normale donmustu artik. Kabul edemesem de ruya gorsugume inandirmaya calisiyordum kendimi. Once anneme gittim. Oldukca rahatti ve eve geri dondu. Babam da kendine gelmisti. Mutlu bir aile olmaya calisiyorduk. Buzlarimiz cozulmustu. Ozani hala gorememistim.

Nazi gormek icin hastaneye ugradim. Komadan cikmisti ve ziyarerci alinabiliyordu. Yanina sanki hicbir sey olmamis gibi gittim..

Beyler bu da ikinci part ama okuyan yok galiba kusura bakmayin biraz da islerim yogundu gec vakte biraktim

"Selam, her sey bitti, artik rahatiz". "Bebegimiz?" Kelimeler bogazima dugumlendi. "Iyi iyi o da iyi hala karninda" diyebildim. Tebessum yuzune cok yakisiyordu. Bu sacma olaylar bizi yeniden birbirimize baglamisti. O gunu anlatti. "Beni oraya cagiran sendin, gittim ama kimseyi bulamadim. Arkami dondugumde Ozani ve tanimadigim birini gordum. Ustume gelince kacamdim. Ozan 2 kez sapladi bicagi karnima. Kendimden cok bebegim icin korktum... " "gecti hepsi, artik onumuze bakacagiz,sen ben ve bebegimiz.. " uzun zamandir evde olmadigim icin odamda vakit gecirecektim. Bu olaya dair ne varsa yok ettim pcde. Hafizamdakileri de silecektim gerekirse. Beytullah hoca ariyordu. Vaziyeti bildirince cok mutlu oldu, ben bile suan okuldan atilsam giblemezdim. O gece her zamanki gibi klagib bi film acip izlemeye koyuldum. Uyuyakalinca klagib bir ruya gordugumun farkindaydim. Bu sefer kontrol bende degildi. Hocanin olmadigini soyledigi mahsendeydim. Yine ayniydi kanlar mumlar yilarlar et parcalari ve bazi kagit parcalari. Birinin en ortasinda resmim vardi. Digerlerinde ise digerlerinin. Isin en ilginci ise aykut ve ertugrulun fotograflarinin gozleri oyuktu. Bu kotu bir ruya degildi, aksine ilahi bir isaretti. Babama anlatip hocaya gittik ama caktirmadan tabii. Belki de hoca bizi bu hale getirmisti? Kapiyi acinca bizi gorunce sasirdi. Babam elindeki sopayla kafasina indirince "Dur napiyosun" dedim. Daha belli degildi ki. Hic giblemeden mahzenin yerini istedi benden. Girdik aynen ruyamda gorsugum gibiydi. Peki neden yalan soylemisti? Neden olenlerin gozleri oyuktu? Cinleri bize kiskirtan beytullah hoca miydi? Amaci neydi ki? Kafayi yiyecektim ki once hocayi bagladik. Babam baska bir hicayi arayip benim almami istedi. Ne kadar onu yalniz birakmak istemesem de yol yakin oldugu icin aceleyle aldim geldim. Evet, bizi cinlere karsi kiskirtmis ve diger kabilelerin de musallat olmalarina olanak saglamisti. Tipki sefer hoca gibi. Belki de sefer hocada basarisiz olan cin daha ilimli biriyle bizi..

Bunca zaman kandirmisti. Buyu bozuldu ve hocanin sozleri beni havalara ucuracak cinstendi "Ganimet karsiligi insan kole satan hoca kiligindan sahte bir munafika denk gelmissiniz siz. Boyle olaylari hemen kapip cinle birakmasi yonde anlasacagi yerde hazine yeri karsiligi insanlarin ruhlarini satarlar. Ama bu gun Allahin izniyle bu buyuyu bozduk. Buyu yapan da yaptiran da suphensiz ki o cehennem atesinde ebediyyen yanacaktir. Bundan sonra sizi rahatsiz edemezler ama ben size muska yazacagim. Hocanin evine gecip detayli sekilde konustuk anlastik. Beytullahin da seferin de ruhlari sonsuza kadar cehennemde yanacakti. Ailem cok buyuk bir baskidan kurtulmustu ve evet! Bunu basaran kisi de bendim, basindan beri Allaha siginan ve kacis yolu kalmayinca ilahi isigi goren BEN...

Beyler son part kaldi ama yine almadi bu gibtigimin uygulamasi neyse el mahkum bastan yazicam okuyan son 3-5 kisiyi gormek beni cok mutlu etti, var olun

Su gunlerde Nazla olaylari konusmuyoruz. Her seyden ders aldik ve artik buyuk konusmak gibi olmasin ama gibseniz boyle bir seye bulasmam. Annem her sabah "sineeeek!" Sesiyle uyandirinca beni eski gunlerdeki gibi gune mutlu basliyorum. Kahvalti uni pc basinda derken zaman geciyor gidiyor. En son gordugum ruya artik bu isin bittigini kanitlar nitelikteydi. Bir yilan, ustume geliyor ve bana tislayip yanimdan geciyor. Sanki helallesmisiz gibi yani. Perde kapandigi (buyu bozuldugu) icin boyle yani artik onlari goremezdim. Naza bebek konusunu anlattim ve bir iki gun derken o da kabullendi durumu. Bastan beri bir anormallik oldugunu sezdiniz evet ve bu hikayedeki tek anormallik bunlarin bir cogunu yasamamis olmamdi, saglicakla kalin.

OKUYAN VE OY VEREN HERKESE TESEKKURLER. BIR SONRAKI HIKAYEMDE GORUSMEK UZERE. ALLAH YOLUNUZU ACIK ETSIN HER DAIM...