-
51.
0marketin yanından büyük bi kürt topluluğu geçti. biri beni gördü, meğerse beni arıyorlarmış. beni çağırdılar ben de kaçmaya başladım. biraz koştum biri önüme çıktı. sonra hepsi geldi amk.
-
52.
0kafa attığım çocuk bıçak çekti bana
ama saplamadı. hepsi birden saldırdı bana. baya baya dayak yemiştim orda. terzi vardı orda polisi aramış. yaklaşık 5 dk sonra polis gelince hepsi kaçmışlar. terzi sağolsun bi de sağlık ocağına zütürmüş beni. -
53.
0artık aileme okulu bıraktığımı, gitmek istemediğimi söylemiştim. en başta baya kızmışlardı bana. sonra onlar da alıştılar. sonra açık öğretime yazıldım zaten. liseyi de bitirdim şuan boştayım. her neyse ben artık tuğba'ya bağlanmıştım
-
54.
0ayrılık diye bir şey söz konusu bile olamazdı. ta ki o güne kadar... hiç unutmam günlerden cumartesiydi tuğbayla optimum'a
sinemaya gittik. herşey normaldi. dönme vakti geldiğinde o en korktuğum şey başıma geldi. minibüs'e atladık, eve doğru gidiyorduk. -
55.
0minibüs kırmızı yandığı halde geçti. sağdan gelen araçsa içinde olduğumuz minibüse çarptı. gerisini hatırlamıyorum zaten.
bayılmıştım. gözlerimi açtığımda devlet hastahanesindeydim. gayet iyiydim sadece kolum aşırı derecede ağrıyordu. -
56.
0mehmet içeri girdi. nasılsın filan diye sordu işte.
tuğbayı sordum cevap vermedi. tekrar sordum iyi dedi. ama morali bozuktu baya
inanmamıştım iyi olduğuna. tuğbanın odasını sordum mehmet'e biraz ısrardan sonra söyledi. girdim odaya. -
57.
0çok şükür ki durumu iyiymiş. ama uyuyordu. o yüzden gördüm sonra çıktım odadan. tam çıkarken annesi ve babasının konuştuklarını duydum. istemeden kulak misafiri oldum
-
58.
0konuşuyorlardı. "tuğbanın annesi bağıra bağıra ağlarken
dudaklarından o cümle çıktı. "kızımız kanser ali. kızımız göğüs kanseri." duyduğumda
neye uğradığımı şaşırdım. dünya başıma yıkıldı. -
59.
0devamı gece beyler.
-
60.
0up up up up
