ben de yazıyorum

müzik severim. dinlemeyi de yapmayı da. 7 senedir gitar çalıyorum. kursa falan gitmiştim. bir kere sahneye çıktım kurstayken. elektro gitar çalmıştım. onun dışında arkadaşlarıma gitar çalmadım. kendime çalıyorum gitarımı. o da yaşlandı artık. 7 yaşında ve sapında çatlak var. bazı perdeler cızırtı yapıyor.

6 yaşında bilgisayarım oldu dedim ya, ama lise 2'ye kadar internetim olmadı. lise 2'de 512k uydunet kotasız internetim oldu. youtube videolarını önce doldurup sonra izliyordum.
şimdi fiber var, 50 mb kotasız. bilgisayar oyunu ve ferre en fazla indirdiğim şey. 500 gb'tan fazla ferre arşivim, bir o kadar da oyun arşivim var.

mutlu ve fakir olmayı mutsuz ve zengin olmaya tercih ederim.

den sonrasını okumadım.

ben şahsen fakirleri paramla gibtikçe, ezdikçe mutlu oluyorum xd xd

6 yaşında bilgisayarım oldu. ilk oyunum galiba midtown madness'tı. keşke hiç bilgisayarım olmasaydı. bilgisayar bağımlısıyım.

demiştim ya maddi durumum iyi diye. buradan fakir panpalarıma sesleniyorum: kıymetini bilin! çok ciddiyim. parayla gerçekten saadet olmuyor. mutlu ve fakir olmayı mutsuz ve zengin olmaya tercih ederim. inanın bana sizin hayat tecrübeniz çok daha fazla.

bir kız hikayesi daha. bu şimdilik son kız hikayesi söz *
okulda asker arkadaşı gibi olduğum bir kız var. salak bir samimiyet. birbirimize küfür falan da ederiz o derece yani. onu erkek gibi görüyorum. neyse okuldaki başka bir kızla az bir muhabbetim vardı. geçen vize döneminde beraber ders çalışınca samimiyet arttı. sonraki haftalarda biz derste bununla yanyana falan oturmaya başladık. hoş bir kız ve aşk arıyordu. başta bahsettiğim asker arkadaşım gibi olan kız bizi gördü. dışarıda oturup bir çay kahve içtik. sonra hoş kız gidince asker arkadaşım gibi olan " çok güzel kız lan buna yazsana" dedi. aklıma yattı. kızla biraz daha yakınlık kurmaya çalıştım. arkadaşlığımız daha samimi oldu ama kızın çizgileri çok netti. kız hala arkadaşım ama o kadar. daha fazlası değil.

bu adamı dinleyin

bundan sonra bir final zamanı kızın biri facebook'tan ekledi. bizim bölümde 2. öğretim kız. yanlışlıkla eklediğini söyledi. inanmış gibi yaptım. 1 ay kadar her gece ara vermeksizin sabah 6-7'ye kadar facebook'tan konuştuk. 1 ay sonunda facebook'unda ilişkisi var yazıyordu. meğer 3 yıllık sevgilisi varmış. sildim engelledim.
bundan sonra da işte birkaç entry önce anlattığım en yakın arkadaş mevzusu oldu...

demiştim ya hiç sevgilim olmadı diye, üniversite 2. sınıfta bir derste güzeller güzeli bir kız görmüştüm. sonraki hafta yine, ve yine... gözlerimi kızdan alamıyordum. o da bunu farketti. 2 ay kadar kesiştik. en son kızı facebook'tan ekledim - büyük hatadır, siz gidin yüzüne konuşun- kız beni kabul etmeden önce ? yolladı. tek kelime bile yazmamıştı. kızdım ve cevap yazmadım.
2 hafta sonra sevgili yaptı. yaz boyu takıldılar. sonra ayrıldı. şu an ne yapıyor bilmiyorum. ama sonradan gördüğümde aslında o kadar da güzel olmadığını farkettim.
not: güzellik her şey değildir.

okudum karşim güzel yazmışsın

maddi durumumuz oldukça iyi. ama ben para harcamayı pek sevmiyorum. yani sevmiyordum. bunu aşmaya çalışıyorum. alışverişi severim ama her şeyin en ucuzunu ararım. artık bunu değiştirmeye çalışıyorum. beğendiğim bir şey görürsem alıyorum.

rezerved

aile iyidir. seviyorum ailemle vakit geçirmeyi. ufak bir kardeşim var. daha 10 yaşında. annem ona karşı biraz fazla korumacı.

yılbaşı için planım yok, üniversiteyi ailemin yanında okuyorum. teyzem ve 2 kuzenim bizde. yılbaşında evde ailemleyim yani. gerçi böylesi daha iyi.

insanlardan tiksinmeye başladım. sanki herkes çıkar için yanıma yaklaşıyor gibi geliyor. yardım isteyenleri reddetmem, ama yine de içimden benimle bunun için yakınlık kurdukları düşüncesi geçiyor.

gece hayatını sevmiyorum. evimde, odamda olmak varken dışarıda gürültülü ortamlarda uykusuz kalmak saçma geliyor. belki sosyal olsam severdim. bilmiyorum.

pek sosyal değilim. insanlar benimle çok yakınlık kurmuyorlar. aslında tipim fena değil. iyi de birisiyim. sanırım onları iten başka bir şey.

üniversite bu sene son. bitince ne tak yerim bilmiyorum. daha planım yok.

arkadaş konusunda çok seçiciyim. az arkadaşım var. dostum diyebileceklerim çok daha az. çok çok çok çok yakınım olanlar... anlattım ya onları zaten kaybettim.

hiç sevgilim olmadı. üniversitenin 1. yılında work&travel'a gittiğimde nepalli bir kız sarkmıştı. aynı yerde çalışıyorduk. taş gibi vücudu vardı ama yüzü leşti. reddettim. work&travel'a gitmeden önce sürücü kursunda tanıştığım çirkin ve zengin kız da bana yazmıştı. work&travel'dan döndükten sonra da yazmaya devam etti. toplam 1-2 sene falan yazdı bu kız bana. sonra benden ümidi kesti. en yakın arkadaşıyla sevgili oldu. sonra ayrıldılar.
şimdi yeni sevgili yapmış, onun adına mutlu oldum.