off be nostalji

evet beyler inşaat a varmıştık, artık ne çocuk kalmıştı nede anneler kalmıştı, hep saçı sakalı bir birine karışmış adamlar vardı.
beyler ilk gece öyle böyle değil gözyaşlarım içime akıyordu, ağlasam biliyorum babam gibecekti o yüzden ağlayamıyorum, sabaha kadar hiç uyumamış sabah olana kadar babama sövmüştüm..

aradan 1 ay geçti beyler feleğim gibildi amk, tuğlaya gücüm ancak yetiyor, bazı ustalar daşşak geçiyor, spermken gelseydin niye geç kaldın diye.. inci ruhu vardı binler de ...
dedim giberim annemle bu ara telefon da konuşuyorduk beyler, telefon u aldım kaçtım odadan, annem e ağlıyordum beyler çalıştığım yerleri abartarak anlatıyorum, biran önce çağırsın beni diye, ama yok annemden ses yoktu beyler, ben karışamam babnın işine oğul dedi. gibi tutmuş bir şekilde hunharca ağladım beyler, ama bildiğiniz zütüm den ter aka aka çalışıyorum binler, bir çoğunuz babanızın taşakların da geziyordunuz sperm olarak

sonun da 3 ay bitiyor ve ben anneme, ve o sevmediğim gibik hocaların yanına, okuluma gidecektim, Çok sevdiğim Nevzat ögretmenimin de yanına gidecektim tabiki, bu azda olsa beni sakinleştiriyordu, birde bu inşaatdan kurtuluyordum ya o yetiyordu beyler herşeye..

3 ay boyunca anne sevgisin den mahrum kalmış, bir çocuk olarak o günler aklıma geldikçe bir tuhaf oldum beyler, benim için hiç iyi geçmedi ve hep bir yara olarak kaldı, bir çok şey gibi..

Reserved

Vallahi baban bin!

1 kişi bile okusa yazıcam panpalar

Yarım puanla kaçırdığım fen lisesi yüzünden hayatım değişti şu anda anadolu lisesi 12. Sınıf öğrencisiyim

Yaz panpa okuyacağım.

Nevzat hoca ile tanismamiz oldu ilk baş, bir baba şevkat i ile ilgileniyordu benimle, sanki ayrı bir ilgileniyordu benimle beyler, özellikle bana soruyordu sanki anladın mi diye ?
1 sene iyi kötü anılarımla geçmişti, karnem pek de iyi sayılmazdi amk, bir tek Nevzat hocanın dersi pekiydi, diğer huur çocukları onun kadar iyi değildi, benim gözüm de.. sürekli dövuyorlardi beni, diğer arkadaşlarım i dövdükleri zaman hemen babaları geliyordu, ve bir daha o öğrenci dayak yemiyor du , ama benim babam hiç gelmediği için hep beni dovuyorlardi.

Beyler babam karneye baktı, getirdiğin karneyi gibiyim pic dedi ve bana bir aduket çekti, resmen babamın 5 parmağı yüzümde belirmisti, Ve ben koşarak annemin şevkat dolu kucağına bıraktım..

beyler babam benim adam olmayacağımı, görür görmez anladı ki, sen adam olmazsın bin, yarın hazırlan senide zütürecem inşaata dedi..Ne inşaatı amk ? oda nereden çıktı ?
"Beyler daha 7 yaşındayım anlıyormusunuz" ?

Evet ana şevkatin den 350 km uzakta olan bir şehire gelmiştik, ilk defa bu kadar yüksek binalar görüyor, ilk defa bu kadar büyük bir şehir ve, bu kadar kalabalık insanlar görüyordum..
el ele tutuşan babalar çocuklar anneler, beyler o an gözümden iki damla yaş geldi, ağlayamıyorum bile, çünkü gözyaşlarımı silecek annem yoktu yanımda..

çocuklar babalarının ellerini tutuyordu, ben ise elimde annemin bana koyduğu elbiseler vardı, babam 4-5 adım önden gidiyor arada bir bana hadi hızlı yürü bin diyordu, sanki benim babam değildi amk..

Reserved by kuzeninki