ben robot x6

gün geri geliyor

bahçem kül olmuş

arılar dumanla öldü

kuşlar kaçtı

bu beni mutlu etmiyor

rüzgar gelip külleri süpürüyor

ateşin yaptığı hasarı görebiliyorum

kardelen dışında tüm çiçeklerim gitmiş

sanırım ağlamak istiyorum

fakat ne gözlerim ne de gözyaşım var

önemli değil

biraz bekliyorum

sonra onları görüyorum

yeni çiçekler

anlıyorum

bu çiçeklerin büyümek için ateşe ihtiyacı vardı

bu beni mutlu ediyor, yakında bahçem geri dönecek

kız geri geldi

gözleri akıyor gibi

bahçemi mi suluyor?

bu güzel

ellerini ayağıma sarıyor ve titremeye başlıyor

ona yeni bahçemi ve kardeleni gösteriyorum

bahçemi sulamayı bırakıyor

biliyorum bahçem geri gelecek ve kuşlar ve arılar

bahçemi seviyorum

sıcak geri geldi

bahçem de

arılarım da

kuşlarım da

onlar bahçemi seviyor

bahçem onları besliyor canlı tutuyor

kuşlara ve arılara yardım etmeyi seviyorum

kız geri geliyor, ve bir arkadaşı var

kız bahçemi arkadaşına gösteriyor

etkilenmiş gibi

bu beni mutlu ediyor

bahçem diğerlerini mutlu etmeli

bahçeler bunu yapar

kız arkadaşına etrafı gösteriyor

en sonunda da beni gösteriyor

bu demir yığınının burda işi ne diyor kız

gözlerimle kıza bakıyorum

çığlık atıyor

kuşları korkutuyor

ona sessiz ol demek için elimi ağzıma zütürüyorum

daha çok bağırıyor ve koşuyor

bahçemi sevdiğini sanmıyorum

önemli değil

bahçe herkes için değil

başka bir gece diğer kız geliyor

ve yanında insanlar var

karanlıkta robot x6 gibi göremiyorlar herhalde

ellerinde ateşten meşaleler var

bahçemin farkında olmalarını umuyorum

gülümsüyorum

bir iç çekme ve "canavar" diye bağırmalar duyuyorum

canavarları sevmem, bahçemle ilgilenmezler

adamlardan biri çekiçle bacağımdaki toprağı sökmek için geliyor

ona beni düşündüğü için bir çiçekle teşekkür eidyorum

elimdeyken eziyor çiçeği

iyi adam

çiçeğin bahçede kalmasını istiyor

biri ateşini bana atıyor

sıcaklığa ihtiyacım yok, ben de meşaleyi geri veriyorum

meşaleyi bahçeme düşürüyor

koşuyorlar ve bahçem yanıyor

burada toprağa yapışacak kadar uzun süre oturdum

bahçemin küle dönmesini izliyorum

fakat kardelen'i koruyorum

o kadar yazmışsın gibleyeyim bari dedim

soğuğun geldiğini hissediyorum

soğuğu sevmiyorum

soğuk çiçeklerimi alıyor, ve arılarımı, ve kızı

ama yapmasa bahçem çok kalabalık olur ve yeni çiçekler büyümez

kış yeniden burada

kar bahçemi kapladı, çiçeklerimi benden aldı

arıları ve kuşları duyamıyorum

fakat onu duyabiliyorum

önümde duruyor

yüzü kırmızı güller gibi

bu beni mutlu ediyor

bahçemi hatırlatıyor

kız bahçemin ortasında duruyor ve bir çukur açıyor

donmuş toprağa bir çiçek koyuyor

neden bilmiyorum

soğuk onu benden alacak

şaşkınlığımı görmüş olmalı

bu bir kardelen diyor

her yıl bu zamanlar büyür

sanırım soğuk yeni çiçeğimi almayacak

o gülüyor ve ayağımı okşuyor

bana baharda döneceğini söylüyor, bahçemle birlikte.

bahçemde yeni bir şey var

küçük bir çocuk

çiçeklerimin etrafında yürüyor

çiçeklerimi ezmemek için dikkat ediyor

kızı seviyorum

benim bahçemi seviyor

beni gördü

çığlık atmadı veya kaçmadı

bahçeyi yapan sen misin diye sordu

robot x6'ya ses vermediler

ben de kafamı salladım

kız bahçemin güzel olduğunu söyledi

gülümsedim

kız ne zamandan beri buradasın diye sordu

ağaçta 500 çentik vardı

biliyorum burada çok daha fazla kalacağım

bahçem burda olduğu sürece kulağa hoş geliyor

kız bana bahçesinde büyütmesi için bana çiçek verir misin diye sordu

bir çiçeği kaldırdım ve ona verdim

köküne yapışmış bol toprağı vardı

çiçek güzel bahçe yapacak

kız gülümsedi, çiçek için teşekkür etti

kafa salladım

sıcaklığı yeniden hissediyorum

sıcaklığı seviyorum

sıcaklık arılar ve kuşları geri getiriyor

ve toprağa yakından bakınca çiçeklerimin döndüğünü görüyorum

en büyüğü kuşun bedenini koyduğum yerde büyüyor

onun güzel bir çiçek olmasını umuyorum

güler geçiyor ve çiçeklerim büyüyor ve güçleniyor, benim gibi

hava bazen sorumsuz olabilir ve güçlü rüzgarlar bahçemin çevresindeki ağaçları devirebilir

fakat benim çiçeklerimi devirmezler

çiçeklerim güçlü

bu yıl daha çok arı var, bahçemin yanında bir ağaca ev yaptılar

onları duyabiliyorum

bu yaşamın sesi ve bu beni...

hmm

evet

bu beni mutlu ediyor

fakat yıl bitiyor ve kış geldi

arılar ölü şimdi

kuşlar güneye gitti

ve çiçeklerim de öldü

sıcaklığın geri gelmesini istiyorum

bahçemi seviyorum

yalnız olsam da üzgün değilim

robot x6 üzgün hissedemez

fakat güneye gidemeyen kuş için bir şey hissediyorum

o da soğuk şimdi

onun bedenini toprağa koydum, o da bir çiçek olacak ve öldükten sonra da yaşamındaki gibi tatlı olacak

bahçem geri gelse çok mutlu olurdum

lütfen

bahçem çok güzel

şimdi burada çiçekler büyüyor

burası benim dünyam, dışarıdaki dünya dokunmamış buraya.

bugün bir geyik geldi

ayağını kaldırdı ve üzerime işedi

bu daha önce hiç olmamıştı

bir daha olmamasını umuyorum

farkettim ki bahçem böcek ve kuşlara yuva olmuş

arıların vızıltısını, polen toplayıp bahçemin büyümesine yardım edişlerini duyabiliyorum.

arıları seviyorum

bahçeme yardım ediyorlar

küçük kuşlar var şimdi, havada uçuyorlar, çiçeklerimden nektar yiyorlar

bahçemin kuşlara yardım etmesinden gurur duyuyorum

onlar benim bahçem gibi tatlı

ben robot x6

savaşmak için yapıldım fakat reddedildim çünkü kusurluydum

kusurluydum çünkü görevden çok hayata önem veriyordum.

beni yapanların beni yok edemeyeceğinden

ve kendimi yok etmeyeceğimden

beni uzağa gönderdiler

bir ormanda açıklık buldum

koca ellerimle yeri düzleştirdim ve bir kaç da ağaç söktüm

zamanımı ormanın içinde küçük bahçem için tohum arayarak geçirdim