beyler birazdan istifamı vermeye gideceğim

ve moralim cok bozuk.

üni ye girdiğim yılın ortalarında baslamıstım bu işe. 3.5 yıldır çalısıyorum. herkese alıstım. subat ayı içinde terfi alıcaktım, 300-400 lira harçlığımı cıkartırım diye part time olarak girdiğim işte terfi alacaktım ve adamlar 1500 tl maaş oneriyor simdi.

senelik izindeyim ve senelik izine cıkıp dönmeyen adam olacağım. sebep ne biliyor musunuz? gönül meselesi. özel sektör çalısanına kızını vermek istemeyen-kendince haklı da olan- bir anneye yaranmak için yapacağım bunu. ve bu yastan sonra oturup memurluk, polislik..vs sınavlarına çalışacağım. işin nahoş yanıysa, bu yapacaklarımdan kızın da ailenin de haberi yok. Benden 2bin km uzakta oturan bu kızın, onu sevdiğimden de haberi yok, evet.

kızın ve ailenin karsısına cıkıp böyle böyle diye açıldığımda, kızın ve ailenin istediği profilde birisi olmaya çalışıyorum. tek derdim o. kızdan olumsuz yanıt alırsam ne olacağını düşünmemeye çalışıyorum simdilik. Kız da en yakın kankamın kız kardesi, o açıdan da sıkıntılı bir durum.

@21 kovulma filan yok, aynen yazdığım gibi mesele. Hatta adamlar ısrar bile edecek bence bırakmamam için. binlerin bu ısrarlarını telefonumla ses kaydına da alacağım, hatıra olsun diye.

bu sınavlara iş varken çalışabileceğimi sanmıyorum. yeteri ilgiyi gösteremem, aklımın bi köşesi işte kalıyor zaten amk.

kararımı verdim, simdi gidiyorum sirkete.

@31 bence senin söylediğinin tam aksi. incide takılan biri kamu kurumunda daha rahat eder. o arkadasına söyle mühendis olsa daha pişman olacaktı. muhtemelen kendi işini bile yapmayacaktı. Son 2 haftadır, yani bu kızı gördüğümden beri bu konuları ciddi manada düşünüyorum. Ne uyku ne yemek hepsi daha da alt üst oldu.

Ben 5 yıl üniversite amfilerinde kosturup da ondan bin lira maasla işe baslamayı daha kötü görüyorum hacı.iyi bir maaş için ilk yıllar tepinmen gerekecek, sonra o maası almayı baslayınca daha çok zütünü gibmek isteyecek patronların. Yeri gelecek aksam 9a kadar işte olacaksın, yeri gelecek zaten 1 gün olan haftalık iznin bin olacak. Sonra da "artık verimlilik alamıyoruz" diye şutlanacaksın, ya da emekli olana kadar aynı tempoda devam edeceksin.

Babadan kalan sağlam bi sermayen yoksa kendi işini de yapamıyorsun. Çünkü o sermayeyi biriktirmek için yine 6-7 yıl it gibi çalısman gerekiyor özelde. en güzel yıllarını patronuna vermen gerekiyor yani. Kendi işini kurunca bitiyor mu peki herşey? yannan bitiyor. Oturduğun yerden işleri izleyip, sadece hasılatı alacak duruma gelene kadar yine bi 6-7 sene emek harcaman gerekiyor o işine. 40-45inde anca rahat ediyorsun yani. O yasına kadar da evinle, ailenle, cocuklarına doğru düzgün ilgilenemediğin için aile bağların bi gibe benzemiyor. Tek basına patron olunca zevk vermiyor o para sana. Ailenle yakınlarınla herkesle aran soğuk.

Ben 40-45 yasımda altımda X5imi çekip 3 katlı villamda oturacağım diye o yasıma kadar at gibi debelenmeyi istemiyorum hacı. Debelenirken de aklımda sürekli "acaba işime son verilecek mi" sorusunun gelmesini hiç istemiyorum.

Ayrıca: (bkz: bu başlıkta sağlam bir tespit yapacağım/#32287431)

Benim istediğim sadelik beyler. Aksam 5dens sonra kim gibler işi modunda olmalıyım. Karımla daha cok vakit geçirmeliyim ki daha düzenli bi sex hayatım olsun amk. en gec aksam 6 da evimde olmalıyım. işten cıkınca da aklımda işle ilgili tek soru işareti kalmamalı amk. Beni strese sokan tekkkkkk bir şey olmamalı işle ilgili. Haftasonu iznim iptal olur mu acaba, bu yıl da senelik iznimi kışa verirlerse sıçtık amk diye tasalanmamalıyım. Ay sonlarında sigortam yatmıs mı diye sorgulama ihtiyacı duymamalıyım.

@31 Özetle benim istediğim çalısma adı altında hayatımı bin etmemek amk. insanca calısıp insanca yasamak. Bunu da bana bir tek devlet sağlıyorsa napiyim amk? ben o kamu kurumunun gözünü severim.

telefon açtım bu sabah. söyledim istifa durumumu insan kaynaklarına. bikaç güne çağıracaklar işlemleri yapmak için. kurumsal sirkette 1 haftayı bulabiliyo bu işler. Ama ben zaten ayın 8ine kadar senelik izinde olduğum için, tekrar işe gitmem söz konusu değil bundan böyle. Güle oynaya senelik izine çıkan, geri dönmeyen cool adam olacağım. (yersen)

telefon geldi, pazartesi günü 16:00da şu şu evrakları, kartları filan al gel dediler. pazartesi günü son gidişim olacak şirketin insan kaynaklarına. Yapacağımız konusmayı çaktırmadan telefonla ses kaydına alayım da hatıra olsun amk. Burda da paylasırım belki.

beyler 1bucuk aydır işsizim. bu hesabım silinmişti yazamadım pek. açtırdık çok şükür.

aklımı gibeyim. bunca heyecan. binbir umutlarla çıkılan yolda verilen onca karar. koşuşturmaca... elde ne var? eşşek kadar bir ben. eşşek kadar bir park. kucağımda eşşek kadar bir laptop. bunca azmime rağmen hayatımın bu noktaya gelmesi yakıştı mı? yakışmadı.