beyler hikaye yazdım

ne yapsam şimdi yazsam mi buraya?

Kısa 30 sayfalık bir hikaye yazdım bunun benim için önemi büyük beyler bu yüzden kitabı matbaada 3 adet bastırmak istiyorum fakat kapak resmi bulamadım kitap yoğun bir şekilde aşk üzerinde yoğunlaşılmış bir kitap. Sizden istediğim de bana kapak bulma konusunda yardım etmeniz.
Asıl istediğim şey siyah beyaz bir fotoğrafta Genç bir erkek ve kadın Birbirine sarılmış şekilde duruyor.
Fakat size güveniyorum ve sizden gelenleri de değerlendirip beğenirsem koyabilirim.
Herhangi bir karşılık beklemeden yardım edecek insanları bekliyorum. işim aslından biraz acele. En geç yarına kadar bulmam lazım. Siz abilerime güveniyorum.

Not:Yakın zamanda da hikayemi inci ailesinde paylaşmayı düşünüyorum

devam edersen rez

adamın iç dünyasından yazılı mı var amk hareket kat biraz

suziiiiiiiiiiiiii hani okuycaktın cicişim ):

haydi binler yazın bişeyler. edebiyat sınavlarında kağıdın arkasına doldurduğunuz kompozisyon bölümünden daha çok puan alırsınız liseliler kendinizi bu başlıkta geliştiriniz

Up beyler fikir verin amk

upupupupupupupupupupupupupuppupupupupupupupupupupupupupupu

upupupupupupupupupupupupupupupupupupup

upupupupupupupupupupupup

up amk up

özet yok beyler. şimdilik bu kadar. devamı gelicek

Çevresindeki insanlara bakıyor. Yüzlerini inceliyor. Herkesin bir acelesi var. Neden? Sanki gidecekleri yerlere zamanında gittiklerinde hayatları daha güzel olabilecekmiş gibi.

Mesela şu kız. Güzel. Muhtemelen sevgilisinin yanına gidiyor. Aklında sadece şu anda çok mutlu olduğu, ve o çocuktan asla ayrılmak istemediği düşüncesi var. Belki evlenecekler. Çocukları olacak. Ölene kadar mutlu olacaklar. Ya da çocuğun aslında iyi birşey olduğunu düşündüğü birşeyi kızın yanlış anlamasından dolayı kavga edecekler. Belki sonra barışacaklar ama kız bunu unutamayacak. Ve en mutlu oldukları zaman bu olayı hatırlatıp yine kavga etmelerine ve belki de ayrılmalarına sebep olacak. Çocuk onu asla unutamayacak ve hayatı eskisinden çok farklı algılamaya, hatta hiçbirşeyden eskisi kadar zevk alamamaya başlayacak. Ama kız onu birkaç ayda unutacak ve belki de hayatı boyunca bir daha düşünmeyecek. Ya da belki en mutsuz olduğu anda onunla yaşadığı güzel anıları hatırlayacak ve yaptığı hareketten dolayı hayatının bu hale gelmesinden kendini sorumlu tutacak. Küçük bir ihtimal de olsa üzülecek. Ama yapabileceği birşey olmadığı için unutmaya çalışacak. Ama unutamayacak.

Bunları düşünürken büyükçe bir meydana geldiğini fark ediyor. Ne kadar çok insan var. Hepsi de çok mutlu gözüküyor. Ama içten içe düşünmeden edemiyor. Acaba insanın yüzündeki ifadeden gerçekte neler hissettiği anlaşılabilir mi? Düşünmek için güzel bir konu. Düşünmeye başlıyor. Acaba bunca insan göründükleri kadar mutlu mu?

Hayatı sadece düşüncelerden ibaret hale geliyor. Ama o düşünmemeli. Kendine oturabileceği bir bar buluyor. Bir bira istiyor. Hep sevdiği fıçı biradan sipariş ediyor. Konuşabileceği birilerini arıyor.

reserved.
okucam *

Ailesiyle tartışıyor. Hatta babasıyla yumruklaşmaya kadar varan kavgalar ediyor. Ailesinin bütün huzurunu kaçırıyor. Küçükken de böyleydi zaten. Ağabeyi bütün iyi işleri yaparken, o evin haylaz çocuğu olmuştu her zaman. Asla, yalnız kalma düşüncesini bile aklından geçirmemişti. Ama şimdi yalnız başına.

Ne yapacağını, nereye gideceğini, kiminle konuşabileceğini bilmeden sokakta yürüyor. Başı ağrıyor yine. Sokağın kenarında bir merdiven görüyor ve gidip oturuyor. Tekrar düşüncelere dalıyor. Kendi yaptığı hatalar yüzünden ailesini de kendisiyle beraber sürüklediği bu yerde nasıl yaşayabileceğini kestirmeye çalışıyor.

Arkasında bıraktığı insanları düşünüyor. Onlara istediklerini verdiğini düşünüyor. Ama onlar neden hala mutlu değiller? Hayatlarından bir beklentileri mi var? Belki de ondan farklı oldukları için böyleler.

Düşünmekten vazgeçiyor artık. Ayağa kalkıyor. Başının biraz dönmesi dışında bir sorunu yok. Tekrar yürümeye başlıyor. Ama aklında hep aynı soru var. Her şeye sıfırdan başlayabileceğini bilmesine rağmen neden geçmişini düşünmeye devam ediyor?

Adamın geçmişte yaptığı hatalar yakasını bırakmıyor ve kimse onunla görüşmek istemiyor. Ama o bir yerlerde saklanıp sonsuza kadar orada kalmak ve geçmişte yaptığı hatalardan dolayı kendi kendini belki de intiharın eşiğine getirecek düşüncelere dalmak yerine, kendine yeni bir hayat kurabilmek ve belki de her şeye sıfırdan başlayabilmek için başka bir şehire gidiyor. Her şeye sıfırdan başlamak… Ne güzel bir düşünce. Beyaz bir sayfa açmak… Her insan gibi o da biliyor ki, ne kadar uğraşırsa uğraşsın istediklerini asla elde edemeyecek. Ama o daha bunu bilmiyor. Kendini diğerlerinden farklı hissediyor. Farklı olduğunu düşünüyor. Farklı olduğunu biliyor..

Bütün kötü alışkanlıklarından kurtuluyor. O hiç tanımadığı, yollarını bilmediği yerde duraktan geçen ilk otobüse biniyor. Son durağa kadar gidiyor. Nerede olduğunu bile bilmiyor. Sanki nerede olduğunu bilse bir şey fark edecekmiş gibi…

Gittiği yerde bir park buluyor. O anda o park gözüne çok güzel görünüyor. Gelecekte o parkın önünden geçmemek için yolunu değiştireceğinden habersiz. Parkta bir bank ilişiyor gözüne. Gidip oturuyor. Arkasına yaslanıyor. Kendini farklı hissediyor. Sanki dünyadaki bütün kötülükler onu sıyırıp başka insanlara yapışıyor gibi geliyor. Kendini farklı hissediyor. Bir anda başı çatlayacak gibi ağrımaya başlıyor. Başını ellerinin arasına alıyor. Aklından bir sürü düşünce geçiyor. Geçmişteki hataları onu bu kadar güzel bir yerde bile yalnız bırakmıyor. Tek isteği bunlardan uzaklaşabilmek. Sadece birkaç dakikalığına bile olsa mutlu olmak istiyor.

(bkz: binler bi gelin yeni bir web sitesi kuruyorum/#24856434)

neyse ben başlıyorum

upupupupupu

melissa p detected