beyler kız arkadaşımla hikayem

adama bak amk resmen yükseliş öyküsü anlatıyo

Enes de karılı kızlı bir yerde oturuyor böyle deri koltuklar olan köşeler olur barlarda bilirsiniz beyler.

Hatunlar koltukların kenarına falan yaslanmış. Kızların bir kısmının yüzünü hatırlıyorum zaten okuldan. Ecrin ile bana tip tip baktılar. Sevgili huurlar; kıskanın. Sizi hiçbir erkek böyle sevemeyecek çünkü gibilmekten başka bir işe yaramıyorsunuz bar güzelleri sizi…

Bu düşüncelerimi aktaran bakışımı onlara sundum. Dj gibi bir ibiş (büyük ihtimalle bu da bizim okuldandı) eğlence başlasın gibisinden bir şeyler söyledi. Enes yanımıza geldi benimle tokalaştı ecrin’e sarıldı. Ecrin son derece normaldi öyle bir karşılık vermedi. Ona karşı bir şey hissetmediğinden emin oldum.

Sonra enes diğer konuklarıyla(!) ilgilendi.

Dj çakması ibiş de pitbull - hotel room service çalıyordu beyler o zaman bayağı patlamıştı.

Hatunlar falan havaya girmeye başlıyordu yavaştan. Açılış parçası için fena değildi yavaş yavaş gaza getiriyordu.
Ben dans falan beceremem amk öyle duruyordum ecrin de bakıp kahkaha atıyordu halime o da pek sevmemişti herhalde burayı.

Sesimizi duyamıyorduk zaten. Ecrin’e bağırdım
“ortadan kaybolalım mı birazcık!”
“olur napıcaz, fark ederse ayıp olmasın ama!” diye bağırdı.

Evet enes fark etmemeliydi.

“biraz gezer geliriz hediye verileceği zaman!” diye bağırdım ben de. Elini tuttum koşa koşa kaçtık ordan.

Bense hemen müdahale ettim beyler:
“doğum günü partisi nolacak, çok erken kapatıyorsun geceyi ben bırakırım istersen” dedim. Aslında teklif gibi değil meydan okumaydı bu. Otursun oturduğu yerde amk.

Cevabı gecikmedi :
“gerek yok ben de çok yoruldum zaten benden bağımsızlar isteyen keyfine eğlencesine bakar” dedi.

Sonra devam etti:
“sen de zeynep’i bırak istersen onun da uykusu gelmiş gibi görünüyor.”

Ecrin’in ise gözlerinden uyku akıyordu. Bu bin ondan faydalanır, sarılır, öper diye ödüm kopuyordu beyler.

O benim yaban çiçeğimdi. Isırgan otumdu.

Ama başka çarem de yoktu. Zeynep de kızdı sonuçta bu saatte yapacak bir şey yoktu. Evinin yakın olduğunu söyledi. Benimse hiç içim rahat değildi beyler.

Biz girişte dikilirken bir araba farı ışığı gözlerimizi felç etti. içindekinin kim olduğunu merak ederken vahi amca çıkmasın mı!

Ertesi gün uyandığımda annem babam evdeydi ve ailecek bir şeyler yapmak istediler. Beraber yemeğe gittik. Tatildi beyler Pazar günüydü.

Eve döndüğümde birkaç saat ders çalıştım. Biliyorsunuz 22 nisan’da Erzurum’a kayağa gidecektik. Yani yine derslerim biraz aksayacaktı. O yüzden o zamana kadar biraz kasmayı düşünüyordum.

Zeynep’in dün yaptığı ise sürekli aklımı meşgul ediyordu. Ben ne yapacaktım?

Zeynep, ecrin’in okuldaki ender kankalarından biriydi. Ecrin ki öyle önüne gelenle takılmaz. Zeynep ile gezdiğine göre iyi biri olmalıydı. Ama neden böyle bir şey yapmıştı? Tamam belki kafası biraz iyi olabilirdi ama bardan çıktığımızda bilincini kaybetmiş kadar sarhoş da görünmüyordu.

Üstelik kendimi iki arkadaşın arasına girmiş gibi hissediyordum.

Sonunda kararımı verdim beyler. Zeynep ile konuşacaktım. Üstü örtülürse her şey taka sarıyordu.

Bir sırrın er ya da geç öğrenileceğine inananlardanım ben beyler. Bu yüzden ecrin öpme olayını öğrenirse benden soğur, onun güvenini kaybedebilirdim, hem de onu bu kadar zor kazanmışken kaybetmeye niyetim yoktu (ki hala tam kazandığım söylenemez)

Yani ecrin ile de konuşacaktım. En doğru kararı verdiğimi düşünüyorum, iyi ki de böyle yapmışım.

Zeynep’e mesaj attım beyler buluşalım diye. Zaten mesaj atmamdan 1-2 dakika sonra cevap gelmişti bile. Kabul etti.

Havuzlu çarşıda buluşacaktık. Hatay’da oturan bilir beyler nostalji cafe vardır havuzlu çarşıda. Ercanla her buluştuğumuzda oraya giderdik zaten. Zeynep ile de orada buluşacaktım.

Aklıma havuzlu çarşı dediğimde ecrin geliyordu, hep o geliyordu.

Beni bekletişi, yağmur altında perişan oluşum, yağmur damlalarının burnumdan, kulaklarımdan yere damlayışı, sonra aniden gelişi, asansör, beraber uyumamız…

Bu duygusal zevklerin yanında cinsel zevkler önemsiz kalıyordu.

Meydanda zeynep’i gördüm, benden önce gelmişti. Halbuki ben de tam vaktinde gelmiştim.
Baş selamı verdim. Hiçbir şey olmamış gibi gülümsüyordu. Bu yüzsüzlüğü beni sinir etse de kibar olmaya çalıştım.

Yüz ifadesi biraz değişir gibi oldu zeynep’in ama bozuntuya da vermemeye çalışıyordu. Ben buna en sevdiği grubu falan sorarak geçiştirdim soruyu.

Sonrasında kalktık.

Ayrılırken onun hiç beklemediği bir anda “ben ecrin’e aşığım dedim” tam sessizlik olduğunda, hiç beklemediği bir anda söyledim bunu.

Gözleri doldu beyler. Göz yaşlarının akmaması için gözlerini pörtletiyordu. Güldü sonra. Sinirleri bozulmuştu, anladım.
Ama buna bir son vermem gerekiyordu.

“sana sus demiştim aptal. Aptal” diye omzuma vurmaya başladı.

Ağlıyordu.
Biri ilk defa benim yüzümden ağlıyordu.

Saat altı falan olmuştu. Vedalaşıp evlere gittik.

Ne yalan söyliyim ecran’ın aklının karışmasından korkuyorum demiştim ya beyler. Asıl karışan benim aklımdı.
Ecrin elbette ağır basıyordu sonuçta dediğim gibi ilk aşkımdı ama Zeynep de aklımı kurcalamıyor değildi.

Eve gittiğimde 1-2 saat uyudum çok yorulmuştum. Sonrasında yemek yedim, ders çalıştım, duş aldım. Malum yarın okul vardı.
Ecrin’e mesaj atacaktım ama vazgeçtim. Ve zeynep’ten mesaj geldiğini gördüm, ona da cevap vermedim. Telefonumu kapatıp uyudum.

Ertesi sabah gibik çalar saatle uyandım. Klagib zaten biliyorsunuz; kahvaltı, kısa bir aile sohbeti, vedalaşma faslı, servis, okul.
Bayrak töreninin ardından ecrin’i aradım. Görsem şaşardım zaten. Yine geç kalmıştır diye düşündüm. Zeynep’ten ise kaçacak delik arıyordum.

Aklımı karıştırmasına izin vermemeliydim.

Sınıfa çıktım, ercan ile dertleştim. Ercan’a Zeynep olayını anlatmadım beyler. Sonuçta yakın arkadaşımdı ama kızı ifşa etmiş olacaktım nihayetinde.

Hoş olmazdı, bana yakışmazdı. Enes’in doğum gününe gelmemişti. Zaten davet de almamıştı. Alsaydım gitmezdim diyordu, ercan da benim gibi öyle ortamları seven biri değildi. Karıya kıza pek düşkünlüğü yoktu.

Öğle arasında ecrin’i aradı gözlerim korulukta. Yoktu. Kantinde de yoktu. Ben yemeğimi yedim hızlıca.
Ecrin’e olanları anlatmalıydım. Yine yangın merdivenlerinde olabilir düşüncesiyle en üst katın yangın merdivenine çıktım. Evet, yanılmamışım tek başına oradaydı.

Yine ayakkabılarını çıkarmıştı, beni fark etmedi.

Sesli bir şekilde korkuttum: “ecrin!”
irkildi, kaşlarını çattı, gözlerini kıstı.
-ne arıyorsun burda?

işler kötüye gittikçe durduramıyordum, ardı arkası kesilmiyordu. Dibe battıkça batıyordum.

Ecrin benden şüphe duyuyordu. Halbuki belki de beni o bu dünyaya bağlamıştı, daha iyi biri olmuştum.

Hayat daha yaşanılabilir olmuştu.

Ama yine mutluluğum kelepçelenmişti, kısa sürmüştü. Yanınlayken kendimden geçtiğim insan, artık yüzümü görmek istemiyordu.

Çöktüm, başımı ellerimin arasına aldım. Gidişine hiçbir şey diyememiştim. Öylece bakakalmıştım. Mesaj atsam cevap vermezdi, biliyorum.

Ecrin’i biraz olsun tanıdıysam benden kaçacaktı.
Benim onunla tanışmadan önceki halime benizyordu. Kaçıyordu…

evet sevgili başak buradan tüm sülalene sevgiler. lan güzel bir oyunla gönlünü alabilirdim belki de satürnlü kolye ne amk?
hayatta bulamazdım. internete yazdım bulamadım. bir de başak pişkin pişkin kuyumcuda bulursun dedi.

her zamanki gibi çarşıya indim yapacak bir şey yok. harçlıklarımla alacaktım tabi yeterse. en sonunda buldum beyler. zaten bulduğum kuyumcunun tipi bile tuhaftı değişik tasarım kolyeler vardı.

250 tl dedi fiyatına düşünmeden aldım. kırmızı kadife kutunun içinde çok güzel bir kolyeydi. altındı ama aralarında beyaz altın da bulunuyordu. eğer kolyenin anldıbını sorarsa direk dudağına yapışacaktım, çünkü bilmiyordum.

Sonrasında başak bizi fark etti. Ecrin doğruldu, toparlandı. Kafalar bize çevrildi. Zeynep de bakıyordu.
Ama diğerleri gibi imrenerek ve merakla değil. Kırgınlıkla, üzüntüyle.
Onun bu haline ben de üzülüyordum ama şimdiye kadar hep başkalarını düşünmüştüm. Biraz da kendi hayatımı kendi kurallarıma göre yaşamak istiyordum.

Bu başkalarını kıracağım anldıbına gelmiyordu fakat başkaları ne der, o kırılmasın bu üzülmesin diyerek yaşam geçmiyordu. Bir süre sonra insanların buna değmediğini fark ediyordunuz zaten.

Saat 9 falan olmuştu. Servis birazdan gelecekti. Hepimiz toparlandık. Ecrin ile Zeynep meselesini konuşmamıştık ama eninde sonunda lafı geçecekti beyler.

Ayrıca şöyle bir şey var ki ecrin bu kadar tepkiyi sadece zeynep ile buluşmama gösterecek bir kız değildi. Beni öptüğünü biliyor olmalıydı. Bizi o saatte biri nasıl görmüştü? Ya da biri görmüş müydü?

Yoksa Zeynep mi bunu ecrin’e anlatmıştı?

Eğer bunu Zeynep ecrin’e söylemiş ise pgibopatın tekiydi, kesinlikle. Ama dediğim gibi o apartmanın çevresinde kimler oturuyor öğrenecektim.

ikimiz sokakta olduğumuz zaman ortalıkta bir araba falan da yoktu zaten çok sessizdi ortam olsaydı mutlaka duyardım ya da fark ederdim çok ıssızdı sokak gece 3’ten bahsediyoruz.
Bunu sonra düşünecektim, yorulmuştum. Ecrin ile tam olarak aram düzelmiş sayılmazdı, Zeynep meselesi hallolmadıkça.
Aralarının gergin olduğunu hissetmiştim zaten.

Daha önce bana sevgisini belli etmeyen veya beni sevmeyen ecrin, benim için duygulanmıştı.

Olay kavak yelleri’ne dönmüştü, sevdiğim başka sevenim başka hesabı.

Geçmişteki sakin lise yaşantımdan şikayet ettiğim için son derece pişmandım. Öyle entrika dedikodu saçmalıkları kaldırabilen biri değilim beyler.

Sırf bu yüzden bile facebook, twitter,instagram falan kullanmadım, kullanmam.

fakat önemsemiyordum. zeynep'i başlarda sıcakkanlı ve sevimli bulmuştum ama artık onun hakkındaki düşüncelerim tepe taklak olmuştu.
sıkılmıştım. ecrinlerin evinin önüne gittim. sonra ecrin'i aradım.
-ee ecrin selam nerdesin?
-başaklardayız pizza söyledik gelmedi hala bize katılma şansın var.

samimi cevabı hoşuma gitmişti beyler. tabiki onlara katılacaktım. başak en yakın arkadaşlarımdan, yoldaşlarımdan biri olmuştu ve diğeri de malum sevdiğim hatundu.

başak sadece "tamam" diyordu konuştuğu kişiye. yüzü bembeyaz olmuştu meraktan ölüyorduk. "gençler zeynep hap içmiş, hastaneye kaldırmışlar." ecrin elini ağzına kapattı, ercan mal oldu ben kendi tipimden bahsetmiyorum bile. otobüse atladık hastaneye gittik. içeri almadılar. annesi babası oradaydı.

hapları büyük ihtimalle benim yüzümden içmişti. ercan, ecrin,başak bunun farkındaydı zaten. anne babasının büyük ihtimal haberi yoktu. yani benden.

zeynep gözümde sıfırdı artık. intihar ne amk? üstelik doktorların dediğine göre ölüm tehlikesi geçirecek kadar hap yutmamış midesini yıkamışlar şu anda da kendindeymiş. istirahat bilmem ne bir şeyler söyledi doktor.

dikkat çekmek için yaptığı aşikardı ve başımda bela olduğunu anlamıştım.
bu kız gider başka bir herifle yatar, hamile kalıp ecrin ile düğünümü basar hayır evlenemezsiniz benim ali'den çocuğum var derdi. öyle bir kızdı.

derin derin nefes aldım. dua falan okudum. 10'a kadar saydım. sinirimin geçmesini bekliyorum. ecrin de andaval gibi beni seyrediyor. insan bir sakin ol falan der amk şok mu geçirdi naptı. gerçi ben bile kendime şaşırmıştım zira hayatımda böyle sinirlenmemiştim.

-bak ali anl..
-nesini anlamıyorum? söyle bana nesini? bu kız bana yavşıyor ecrin. kaç defa seni sevdiğimi söyledim dalga mı geçiyorsun benimle?
ecrin yüzüme bakakaldı biraz.
-evet seni seviyorum amk mutlu oldun mu duyduğuna?

montuma asılıp beni kendine çekti sarıldı beyler.

sevdiceğine sarılan bilir. bu duygu aynı şey gibi.. çıplak ayakla toprakta yürümek, hani toprak tüm sinirleri alır ya, ecrin de öyleydi işte.

seviyordum amk seviyordum. her gün uyandığımda aklımda o vardı, gözleri vardı. yine her gece yatarken yine o vardı hayalleriyle uyuyordum. bir de böyle beni çekip sarılınca sinir falan kalmadı beyler kuzu gibi oldum.

sonra benden ayrılıp yanağımdan öptü beyler koşa koşa siteye girdi sonra. olduğum yerde kalakaldım.
adeta o bir gülşen bubikoğlu ben ise kartal tibet idim.

öptüğü yer ateş gibi yanıyordu.

biliyorsunuz zeynep dudağımdan öpmüştü ama ecrin'in yanağıma bıraktığı bu küçük busenin etkisiyle karşılaştırılamazdı bile.

yüzümde sırıtış, evin yolunu tuttum.

Ecrin benden bıkabilirdi belki. Sürekli mesaj atıyordum, sürekli arayıp soruyordum sürekli onu görmek istiyordum benden bıkabilirdi ama umrumda değildi. Onu başkasına yar etmemeye kararlıydım. Hayatımda ilk defa bir şey için, bir insan için böyle bir çaba gösteriyordum.

onu her gördüğümde sanki platonik aşkımmış gibi, sanki ilk günkü gibi heyecanlanıyordum ve elim ayağıma dolaşıyordu. Bunun adını biliyordum.

Sonunda mesaj attım ecrin'e 20 dk sonra cevap geldi saat 8 olmuştu beyler.
-efendim ali?
-ecrin dışarı çıkalım mı?
-benim de çıkasım var ama sınavım var pazartesi
-ben seni çalıştırırım hadi ya
-tamam 10 dakikaya hazır olurum

Bir taşla iki kuş vurmuştum beyler. Hem ecrin ile doyasıya eğlenecek hem de onu çalıştıracaktım.
böylece belki yine yakınlaşabilirdik.

elinden tuttum sonra.
çıkma teklifine falan gerek yoktu ya da olayı meşrulaştırmak için herhangi bir teklife.
dediği gibi yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyordu. onu sevdiğimi söylemiştim. o da bana çok değer verdiğini söylemişti. bir teklife falan gerek yoktu. o benimdi, bana aitti. eğer biri sorarsa da evet sevgiliyiz derdim zaten.

taksiye atladık, lunaparka gittik. cumartesi olması ve havanın güzel olması nedeniyle kalabalıktı.
ecrin daha önce hiç gondola binmemiş. sürükledim ben de. ben varım korkma falan diyorum beyler.

yerlerimize oturduk, sallanmaya başladı. ecrin bir yandan gülüyor, bir eliyle kalbini diğer eliyle de elimi tutuyordu.
halbuki daha hiç yükselmemiştik bile.

gondol daha yukarılara çıktığında gözlerini kapatıyordu ısrarla açmasını istedim bu sefer çığlık atmaya başladı.

fırsat bilip yaklaştım beyler bana sarıldı. korktuğu için sımsıkı sarılmıştı.
ağzından bir kaç küfür de duydum.

ben gondolun ne kadar yükseldiğini umursamıyordum bile arkama yaslanmış ecrin'in parfüm kokusunu içime çekiyordum. o bundan habersizdi.

sonunda indik gondoldan. hızlı trene falan binmişti artık sarılma falan yoktu.
kız bağışıklık kazanmıştı, eğlenmesine bakıyordu. bana sarılmıyor diye trip atacak değildim beyler. ben de eğleniyordum.

tren de bitince zaten saat artık 10 olmuştu. sonra lunaparktan çıkıp sahile doğru yürüdük. kolumu omzuna attım. sahilin bu tarafı son derece ıssızdı. hani kuş uçmaz kervan geçmez derler ya öyle.

karşıdaki resimli duvarlara kadar yürüyüp geri dönecektik.
yavaş yavaş konuşmadan ilerliyorduk. tam dibe geldik deniz kenarında bir bankta iki erkek öpüşüyordu. vay amk. hayır gidin ıssız bir yerde yapın dicem zaten ıssız bir yer. gidin evinizde yapın amk! ecrin utanmıştı biraz.
sonra biz çark atıp geri dönerken ecrin enes diye bağırdı.

hay dıbınakoyim!

ecrin eve gittiğinde hala telefonla konuşuyorduk. yazılıya çalışmayacağını kopya çekeceğini söyledi. hep beşmiş notları kopya çeke çeke. tabi amk benim babamın parası olsa o kadar ben de çalışmazdım gerizekalı mıyım ben.

pazartesi günü enes'i okulda görmemiştim. biriyle ertesi gün konuşmayı kafaya koyuyorum, ne hikmetse gelmiyorlar zaten o gün okula.
ben enes'e değil annesine acıyordum amk bi yandan oğlu bi yandan kocası. ecrin'in dediğine göre hastalıklı da bir kadınmış zaten.

sınava girdim. normal geçti beyler. kaç aldığımı hatırlamıyorum, ama dört almıştım. sınavlar yapıldığı gün okunuyordu optik okuyucularla.

öğle arası ecrin, ercan ben dönerciye gittik. başak'ın öğleden sonra sınavı varmış çalışmak için kalmıştı.

ertesi günlerde olay olmadı panpalarım. enesle konuşma fırsatı da bulamıyordum .heralde ifşa olduğundan zütü başı dağıtmış olacak ki dersleri boşluyor, yarışlara gidiyordu.

ne yalan söyleyeyim sınırda yapılan yarışları çok merak ediyordum ama gibsen katılamazdım.

bu hafta çok yoğun geçti beyler. geziden evvel sınavlar biteceği için her gün 3er 2şer sınav oluyorduk.
bazen öğle araları ecrin ile kütüphanede çalışıyorduk ama ecrin'in fen dersleri tak gibiydi.
fakat dehşet matematik geometri yapabiliyordu.
ve tarih'e özel bir ilgi duyuyordu. ben de tarih'i ona anlattırıyordum.
zaten genellikle ercan, ecrin ben çalışıyorduk. başak ise kendi arkadaşlarıylaydı sınav haftası boyunca. onu da aramızda görmeyi özlemiştik.

başak beni bir erkekle kızın dost olabileceğine inandıran kişidir beyler. bunun için de çok değerlidir. hala konuşur, görüşürüz ve hala en yakın arkadaşlarımdan biridir.